|
หัวข้อ: คอยอยู่บ้านนา เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 25 สิงหาคม 2012, 05:42:PM http://www.youtube.com/watch?v=9gx7CbqeByE คอยอยู่บ้านนา ย่ำค่ำเย็นลมพราวกอข้าวไหว ห้วงดวงใจสุขสมไม่ตรมเศร้า ลานบ้านนาหญ้างามทั่วลำเนา ฝันวันเก่ายังซึ้งติดตราใจ หม่นบนฟ้าครึ้มเมฆเทพเสกสรร ฝนหล่นพลันเติมหวังธารหลั่งไหล เอื้อเฟื้อถิ่นพื้นหล้าจากฟ้าไกล ยิ้มพริ้มในดวงหน้าตั้งตารอ สุขทุกคราวลมโชยฝนโปรยสาย ข้าวพราวพรายสดใสคลี่ใบช่อ หลังหลั่งฝนกบพลันร้องกันออ รักถักทอนกร้องทำนองครวญ หวานซ่านเพลงไพรวันชวนหรรษา ฤกษ์เบิกฟ้าสะกิดให้คิดหวน ทุ่งคุ้งน้ำลาวัณย์แสนรัญจวน ตื่นคืนด่วนพ่อแม่เฒ่ายังเฝ้ารอ!ฯ อริญชย์ ๒๕/๘/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: คอยอยู่บ้านนา เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 25 สิงหาคม 2012, 06:26:PM emo_33 หวังเนื้อทองน้องคืนมาชื่นฉ่ำ ร่วมลำนำทำนองใจร้องขอ น้องครวญคำจำเรียงพี่เคียงคลอ โคนสมอก่อไผ่ใกล้เถียงนา จะชวนเชิญเดินชมภิรมย์เที่ยว พาเลาะเลี้ยวเกี่ยวก้อยชม้อยหา บุปผชาติดาษดื่นงามชื่นตา ร้อยมาลาเกศาคล้องให้น้องนวล ฝนโปรยปรายชายนาปลาเต็มหนอง กบเขียดร้องก้องพนาพากำสรวล อยากบอกน้องร้องไปใจพี่ครวญ ใคร่เชิญชวนด่วนแก้วตากลับนาเรา... " บูรพ์ " emo_126 หัวข้อ: Re: คอยอยู่บ้านนา เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 25 สิงหาคม 2012, 06:53:PM มองท้องนาคราใดใจสดชื่น แต่สะอื้นทุกคราเวลาเหงา เพราะขาดเธออยู่นาพาซึมเซา แม้แต่เงาเจ้าหายคล้ายเกลียดนา เฝ้าอยู่คอยคอยไปไยมิกลับ เฝ้าคอยนับวันคืนสะอื้นหา เฝ้าปลูกดอกจำปีพี่จำปา เผื่อเจ้ามาเชยชมภิรมย์ใจ ลืมกระท่อมปลายนาหลังคารั่ว ลืมห้องครัวอันเก่าเราใช่ไหม ลืมที่นอนหมอนข้างหรืออย่างไร หมอนขี้ไคลใบเก่ารอเจ้าคืน สล่าผิน หัวข้อ: Re: คอยอยู่บ้านนา เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 26 สิงหาคม 2012, 07:14:AM บ้านลานทุ่งจากไกลให้คิดถึง กลิ่นดินหอมหวนคะนึงซึ่งสดชื่น จิตคิดไปปั่นป่วนอยากหวนคืน จำกล้ำกลืนฝืนทนเพื่อคนไกล มาหางานสานฝันฉันหมายมุ่ง พรากจากทุ่งเถียงนาน้ำตาไหล จำคำเตือนพ่อนั้นฉันฝังใจ ฉันสัญญาท่านไว้ไม่ทิ้งนา งามยามเห็นทิวไผ่เอนไหวลู่ ข้าวยาวชูช่อรวงยังห่วงหา หวังตั้งใจกลับถิ่นกินปลาร้า เยือนเรือนมา...หาพ่อที่รอคอย ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: คอยอยู่บ้านนา เริ่มหัวข้อโดย: มัดตน ที่ 26 สิงหาคม 2012, 07:47:AM มองทิวไผ่ไหวลู่เล่นลมล้อ ยินเพลงซอกอไผ่..โอ้..ใจหงอย ปุยเมฆบนนภาเคลื่อนทยอย วิหคน้อยร่อนลมดูตรมตรอม ณ บ้านนาบัดนี้ไม่มีแล้ว ไม่มีแก้วกลิ่นกรุ่นละมุนหอม ช่อข้าวรวงแลเรืองเริ่มเหลืองงอม รอพะยอมคิ้วก่งมาลงเคียว. |