พิมพ์หน้านี้ - เติมใจให้กัน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: jackle25 ที่ 23 พฤษภาคม 2012, 05:13:PM



หัวข้อ: เติมใจให้กัน
เริ่มหัวข้อโดย: jackle25 ที่ 23 พฤษภาคม 2012, 05:13:PM
เติม ต่อใจว่าไว้          ด้วยใจ  อีกใจ

ใจ หนึ่งรวดร้าวให้       ร่อนร้าง

ให้ ชุ่มชื่นฟื้นได้         ระรื่น  ระริน

กัน และกันล้วนสร้าง    แต่งไว้ ด้วยใจ






สวัสดีครับ พึ่งผ่านมาเห็นเว็ปนี้ เลยสมัครเป็นสมาชิก แต่ก่อน ทำงานไปนั่งแต่งไปเรื่อยเปื่อย

เห็นหัวข้อประกวด เลยคันไม้คัน แต่มิอาจหาญ ส่ง 

รบกวน ติชม  กลอนบทนี้ด้วยนะครับ  ยินดีน้อมรับทุกคำสอน ครับ   emo_47



หัวข้อ: Re: เติมใจให้กัน
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 23 พฤษภาคม 2012, 06:24:PM
กระผมเองอ่อนด้อย     ดังเดิม
คอยรับคำสอนเสริม    สะอ้าน
โคลงเคลงเคร่งครัดเติม  ตำรับ
เผื่อสักวันจัดจ้าน     จัดจ้าหรูหรา

อย่าถือสาอาจเอื้อม    วิจารณ์
ท้ายวรรคแรกควรขาน    หนึ่งครั้ง
เป็นสร้อยเพิ่มเสริมกานท์  โคลงเด่น
ดังเช่นแฮเฮยตั้ง        ต่อท้ายคำเสริม

ขอเพิ่มอีกเล็กน้อย     นะครับ
ผมผิดเมื่อแรกขับ      ขัดข้อง
วรรคท้ายสี่คำจับ      ติดแนบ กันนา
เราแรกเริ่มจำต้อง     เคร่งคว้ากฎเกณฑ์

ที่เหลือเห็นเด่นแล้ว     แนวโคลง
ปรับแต่งหน่อยคอยโยง ย่อมแพร้ว
อ้ออีกอย่างชี้โพลง    ทางสว่าง
กวีปราชญ์อย่าได้แคล้ว   คลาดค้าสมาคม

คนนิยมว่านี้        โคลงงาม
บัณฑิตฯกามนิตยาม    แยบเย้า
หนึ่งชายรักไท้สาม    ชายหล่อ
หมอวฤกเก่งเปล่งเร้า   เพียบพร้อมคลองโคลง

คอยผสมโรงฝึกไว้     ทุกวัน
คงคล่องขึ้นหากขยัน  อย่าท้อ
ผองมิตรนับร้อยพัน    พยุงย่าง
ยอดเยี่ยมแล้วอย่าล้อ   ว่าด้อยดังผมฯ emo_20 





 



หัวข้อ: Re: เติมใจให้กัน
เริ่มหัวข้อโดย: หนามเตย ที่ 23 พฤษภาคม 2012, 06:25:PM
แวะมารับหนุ่มน้อย  เร็วไว
เชิญดื่มชาดีไหม  อย่าช้า
ใจเย็นค่อยเลยไป ทางผ่าน
วันว่างแวะมาจ้า  อยู่เฝ้ารอเธอ


(http://img232.imageshack.us/img232/5193/handq.jpg)

ยินดีต้อนรับจ้า Jackle

หนามเตย


หัวข้อ: Re: เติมใจให้กัน
เริ่มหัวข้อโดย: jackle25 ที่ 24 พฤษภาคม 2012, 12:32:PM
น้ำใจงามแผ่เพี้ยง          นภา พี่เอย
ดุจดั่งทิพย์จากฟ้า         ช่วยสร้าง
ไร้นามชื่อเชษฐา           สอนสั่ง น้องนา
น้องดั่งไร้รู้บ้าง             อย่าได้ว่าความ

หนามเตยตามหนึ่งนั้น     นงคราญ
พิศพรั่งโฉมสะอ้าน        ยิ่งแท้
อัมรินทร์ท่านบันดาล     ทุกสิ่ง  หญิงเอย
ร้อยชั่งธิดาฟ้า             แช่มช้อยเยาวมาลย์

เข้ามาฝึกอ่อนด้อย        ให้กล้า พี่เอย
ท่านอย่าได้ถือสา          ว่าห้าว
ฝีมืออ่อนมาหา             อวดหยั่ง เชิงกลอน
จะหมั่นฝึกยิ่งแล้ว         ไม่ไร้มานะ