|
หัวข้อ: รักฉันเป็นหมันแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: ฤดีไพร ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2012, 09:16:PM เสียดายนักรักฉันเป็นหมันแล้ว รักแน่แน่วมอบให้ใครคนหนึ่ง เป็นรักแท้เหลือแต่ภาพที่ซาบซึ้ง ให้คะนึงถึงอยู่แต่ผู้เดียว ขอบคุณเธอเสนอให้ไมตรีฉัน ยื่นสัมพันธ์เหมือนว่าอยากมาเกี้ยว มิรังเกียจอย่างไรจริงใจเชียว มิอาจเหนี่ยวหัวใจฉันให้รัก ขอโทษทีรักฉันเป็นหมันแล้ว อย่าใจแป้วทำใจให้แน่นหนัก ขอโทษทีที่ใจใส่ลิ้นชัก เข็ดหลาบนักหัวใจไร้ยินดี ฉันขอโทษโปรดได้เข้าใจฉัน รักเป็นหมันดำรงอย่างคงที่ รักมิอาจเกิดได้ในชาตินี้ เพราะฉันมีรักเดียวเกี่ยวข้องใจ ความหวังดีที่ยื่นขอคืนกลับ มิอาจรับหรือเหน็บเก็บไว้ได้ รักฉันนี้มิเหลือเผื่อแผ่ใคร หาคนใหม่เถิดหนาโปรดอย่ารั้น รักเคยมีที่ใจในอดีต ถูกเขาฉีดพิษให้ได้เป็นหมัน ใช่อวดเบ่งเร่งรัดตัดสัมพันธ์ โปรดลืมฉันเถิดหนาอย่ารอเลย ๑๑เรยา๑๑ หัวข้อ: Re: รักฉันเป็นหมันแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: addy ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2012, 10:35:PM emo_111
น่าสงสารเรยาผู้อาภัพ ถูกเขาจับฉีดพิษให้ใจเป็นหมัน หาคนใหม่เถิดนะอย่ารำพัน อาจเป็นวัน...ฟ้าใหม่...ใสกว่าเดิม สุภาษิตตอนหนึ่งพึงสอนว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้ามาอ้างเสริม ว่าอย่าหลงสิ่งเก่าเก่าเฝ้าซ้ำเติม แล้วมาเริ่ม..ชีวิตใหม่...(ขอ)ให้โชคดี .......ด้วยความหวังปราถนาดี.... emo_126 หัวข้อ: Re: รักฉันเป็นหมันแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2012, 08:07:AM เคยปักจิตต์ คิดมั่น สุดบรรเจิด งามพริ้งเพริศ เลิศพจน์ สวยสดสี เกินรำพัน สรรค์คำ พร่ำวลี เปิดวจี ชี้แจง แถลงนัย ด้วยรักแรก แปลกรส ปรากฏฤทธิ์ ซาบซ่านจิตต์ พิศวง ชวนหลงใหล ไม่เลือกชาติ เลือกชน ทุกคนไป พิษสวาท บาดใจ ซ่อนในทรวง ผลสุดท้าย กลายกลับ คล้ายหลับฝัน สะดุ้งพลัน ทันใด อาลัยหวง เปรียบเช่นเดือน เคลื่อนคล้อย ถูกร้อยดวง ให้คนลวง ทวงคืน สะอื้นจินต์ จะขอจำ คำลวง ฝังดวงจิตต์ เก็บสนิท ปิดมั่น มิผันผิน ตราบวางวาย กายลับ ดับชีวิน มิยลยิน สิ้นภักดิ์ หมดรักลวง.../ emo_111 บูรพาท่าพระจันทร์ |