พิมพ์หน้านี้ - ~..เช้า-ค่ำ..~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนฝันดี => ข้อความที่เริ่มโดย: พิมพ์วาส ที่ 21 มกราคม 2012, 07:34:PM



หัวข้อ: ~..เช้า-ค่ำ..~
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 21 มกราคม 2012, 07:34:PM
(http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com)

(http://upic.me/i/yw/starandthemoon_resize.jpg) (http://upic.me/show/32301670)
(http://www.qzub.com/bar_020.gif) (http://www.qzub.com)

นับดาวเดือนเกลื่อนฟ้าเพลาค่ำ
กล่อมลำนำพร่ำไปให้ไหวหวั่น
จะเกี่ยวก้อยคล้อยห้วงฟ้าดวงจันทร์
ใจสั่นสั่นปันเจ็บหนาวเหน็บยับ

ดาราย้อยก้อยเกี่ยวจันทร์เสี้ยวเด่น
จิ่งหรีนเล่นเค้นเสียงสำเนียงสดับ
แว่วแว่วเสียงเพียงค่ำจำเอ่ยนับ
ดาวประดับปรับลูบจูบที่ใจ

ลมหวิวไหวไหวใบไม้เกลื่อนเต็มพื้น
ฉันแหงนยื่นดื่นตาคราฝันใฝ่
แหงนดูจันทร์พลันส่องต้องฟ้าใกล
ถ้ามันไกลไกลนะฉันจะขว้า

หมู่ผีเสือสู้กรายท้ายรับแสง
ที่ส่องแจ้งแต่งแต้มแอร่มฟ้า
บินไปถึงซึ่งที่อยู่หมู่ดารา
หยาดนภาคราสางกระจ่างงาม

(http://www.qzub.com/bar_020.gif) (http://www.qzub.com)
(http://upic.me/i/rn/gulab_resize.jpg) (http://upic.me/show/32301677)
(http://www.qzub.com/bar_020.gif) (http://www.qzub.com)

ดอกกุหลาบนาบแนบแทบกระถาง
วางอยู่กลางทางเรือนเบือนคมหนาม
ครามองเมียงเพียงต้นพ้นแสงยาม-
งามเจียนท่ามท่าสว่างกระจ่างไป

น้ำค้างหยดรดดอกกลีบพรอกพร่ำ
จากคืนค่ำจำส่างทางไม่ไหว
แดดละมุนอุ่นไออาบพงไพร
หยดน้ำใสใสรินเป็นกลิ่นพรม

ดาวหายไปในฟ้าเจียนคราลับ
จึงอดนับจับดาวพราวแสงส้ม
ดวงจันทร์ทราจ้าห้วงดวงกลม-กลม
อาทิตย์อมอาบวาดแสงสาดมา
               
ฉันยังยื่นตื่นตัวตามัวหลับ
กระดาษยับยับวอนกลอนเลือนพร่า
ขีดเขียนคำพร่ำฝันพรรณนา
เคยแนบมาว่าฝันนิรันดร์ปลาย

(http://www.qzub.com/bar_020.gif) (http://www.qzub.com)
(http://upic.me/i/2q/nangdow_resize.jpg) (http://upic.me/show/32301673)
(http://www.qzub.com/bar_020.gif)

กุหลาบบานพานใจแสนไหวหวั่น
อันดวงจันทร์พลันหายแดดกรายผ้าย
จากวันค่ำ-เช้าคู่ดูเดียวดาย
แต่ไม่หน่ายท้ายสางเลือนรางฝัน!

(http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com)

ขอขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ


หัวข้อ: Re: ~..เช้า-ค่ำ..~
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 21 มกราคม 2012, 10:13:PM



นับดาวเดือนเกลื่อนฟ้าเพลาค่ำ
กล่อมลำนำพร่ำไปให้ไหวหวั่น
จะเกี่ยวก้อยคล้อยห้วงฟ้าดวงจันทร์
ใจสั่นสั่นปันเจ็บหนาวเหน็บยับ

ดาราย้อยก้อยเกี่ยวจันทร์เสี้ยวเด่น
จิ่งหรีนเล่นเค้นเสียงสำเนียงสดับ
แว่วแว่วเสียงเพียงค่ำจำเอ่ยนับ
ดาวประดับปรับลูบจูบที่ใจ

ลมหวิวไหวไหวใบไม้เกลื่อนเต็มพื้น
ฉันแหงนยื่นดื่นตาคราฝันใฝ่
แหงนดูจันทร์พลันส่องต้องฟ้าใกล
ถ้ามันไกลไกลนะฉันจะขว้า

หมู่ผีเสือสู้กรายท้ายรับแสง
ที่ส่องแจ้งแต่งแต้มแอร่มฟ้า
บินไปถึงซึ่งที่อยู่หมู่ดารา
หยาดนภาคราสางกระจ่างงาม

.....

พิมพ์วาส

ถึงพลบค่ำ ฉ่ำชื่น รื่นนาสา
หอมไม่สิ้น กลิ่นมาลา พาไหวหวาม
รสสุคนธ์ กล่นกลิ่น ทั่วถิ่นคาม
แสงอร่าม ยามราตรี สีผ่องเพ็ญ

จันทร์กระจ่าง พร่างพราว สกาวใส
งามบรรเจิด เพริศพิไล คราได้เห็น
น้ำค้างหลั่ง พรั่งพรม สายลมเย็น
หยดกระเซ็น เช่นเพชร เก็จมณี

ครั้นใกล้เช้า หนาวหมอก ระลอกซัด
โบยระบัด หญ้าเรียว เขียวสุกสี
กลิ่นลำดวน อวลชื่น รื่นราตรี
ทั้งจำปี มีจำปา นานาพรรณ

จะเช้าค่ำ ร่ำรื่น ชื่นถวิล
หอมไม่สิ้น กลิ่นผกา พาสุขสันต์
สุขอื่นใด ไหนเลย เอ่ยจำนรรจ์
พร่ำเสกสรร วันคืน ชื่นเสาวคนธ์.../



บูรพาท่าพระจันทร์