ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ชุดพ่อใส่ใยสีคล้ำเก่าคร่ำคร่า

ปะแขนขาผ้าหมองหมองเป็นสองสี

หากแต่เมื่อเสื้อฉันเก่าไม่เข้าที

"พ่อกุลีกุจร ไม่ผ่อนวัน"

ต้องซื้อเปลี่ยนเวียนให้ไม่ให้เก่า

ทั้งถุงเท้าเอามาแบ่งดูแข็งขัน

เสื้อกันหนาวคราวเปลี่ยนปีมีเหมือนกัน

แต่พ่อฉันนั้นตัวเก่า. . .ไม่เข้าใจ

จนเนิ่นนานผ่านวันเข้าผันเปลี่ยน

เด็กนักเรียนเปลี่ยนฤดูเป็นผู้ใหญ่

มองเห็นพ่อพอที่เราจะเข้าใจ

จำเป็นใดไหนเล่าเท่าที่มี

หากเด็กน้อยร้อยเรียงเพียงความคิด

ได้สักนิดคิดเรื่องเก่าเท่าวันนี้

จะบอกพ่อ เก่าก็เก่าดูเข้าที

". . .แค่ได้มีที่พ่อชุนก็อุ่นแล้ว. . ."

(http://www.yenta4.com/cutie/upload/801/1801/4e167fb4dafce.gif)





(http://www.yenta4.com/cutie/upload/700/1700/4c6229063a3c6.jpg)


ป๊าทำงานหนัก
คนตั้งฉายาว่าแป๊ะขายผัก . . สุดเคี่ยว
ป๊าใส่เสื้อคอห่านเก่า~ เก่า สีขาวอมเหลืองซีดเซียว
มีรอยปะชุนฝีมือแม่หลายที่ทีเดียว . .. แต่ป๊าไม่อาย


ป๊าบอกว่า . . ป๊าทำงานสุจริต
หยาดเหงื่อของป๊าหล่อเลี้ยงชีวิต . .. คนในบ้านทั้งหลาย
วันนี้หนูรู้แล้วล่ะว่า . . การหาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องนั้นไม่ง่าย
หนูถึงรักป๊ามากมาย . . ของมีค่าชิ้นไหน
ก็ไม่มีค่าเท่าเสื้อคอห่านเก่า ~ เก่าของป๊าเลย






(http://www.yenta4.com/cutie/upload/801/1801/4e167fb4dafce.gif)