พิมพ์หน้านี้ - ..คำขอผ่านดวงจันทร์ ..ในวันหัวใจสลาย...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: amika29 ที่ 27 กันยายน 2011, 08:27:PM



หัวข้อ: ..คำขอผ่านดวงจันทร์ ..ในวันหัวใจสลาย...
เริ่มหัวข้อโดย: amika29 ที่ 27 กันยายน 2011, 08:27:PM
(http://www.bloggang.com/data/ladywrite/picture/1238314316.jpg)
(http://www.qzub.com/bar_208.gif) (http://www.qzub.com)
. . .ก้ ม ห น้ า รั บ ค ว า ม อ้ า ง ว้ า ง.  . เ ค ว้ ง ค ว้ า ง ก ล า ง ล ม ห น า ว. . .
กับเศษหัวใจที่แตกร้าว..ท้อเหลือทนกับปัญหา
พยายามแค่ไหน ไม่อาจฝืนกงล้อแห่งชะตา
ได้แต่เพียงส่งเสียงถึงคนบนฟ้า..ได้โปรดเมตตาเห็นใจ

. . .อ้ อ น ว อ น ส ว ร ร ค์ ผ่ า น ด ว ง จั น ท ร์ ห ลั ง ล ม ฝ น. . .
อธิษฐานกับดวงดาวที่ร่วงหล่น ขอเวลาสักหน่อยได้ไหม
รับรู้แล้ววันนี้ ว่าความทรมานอาการเป็นเช่นไร
แต่ถ้าต้องเสียเขาไป มันเกินรับไหว..ได้โปรดเห็นใจเถิดจันทร์

. . .ข อ ใ ห้ เข า ลื ม ต า   เ พื่ อ ม อ ง ห น้ า กั น สั ก นิ ด. . .
ภาวนาให้ได้เอ่ยสิ่งที่ใจคิด ก่อนลับลาฝัน
ขอแค่เศษเสี้ยวของกาลเวลา เพื่อเอ่ยคำร่ำลากันและกัน
อยากเพิ่งพรากเขาไปแบบนั้น..แล้วฉัน..จะอยู่อย่างไร

. . .รั บ รู้ แ ล้ ว ว่ า ทุ ก สิ่ ง ร อ บ ตั ว ยั ง ค ง เ ห มื อ น เ ดิ ม. . .
แต่หัวใจที่ความร้าวมันเพิ่ม  จะทนอยู่อย่างไรไหว
โลกที่อ้างว้าง  เมื่อขาดเธอเคียงข้าง มันก็กว้างเกินไป
สุดเอื้อมมือคว้าไขว่...เกินจะทำใจให้ยอมรับมัน

. . .ก อ ด ตั ว เ อ ง ส ะ อึ ก ส ะ อื้ น ยื น ร้ อ ง ใ ห้. . .
ด้วยหัวใจที่แหลกสลาย..ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น
โชคชะตา ลิขิตมาให้เรารักกัน
แล้วใยพรากเขาไปจากฉัน...ฟ้าทำแบบนั้นทำไม...
(http://www.qzub.com/bar_208.gif) (http://www.qzub.com)
เมื่อต้องฟังคนที่หัวใจสลายพร่ำถามเราว่า "ฟ้าทำแบบนี้กับเขาทำไม" มันก็ตอบอะไรไม่ถูกจริง ๆ
ด้วยความอาลัย..หลับให้สบายเถิดนะ
เอ-มิ-กา


หัวข้อ: Re: ..คำขอผ่านดวงจันทร์ ..ในวันหัวใจสลาย...
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 27 กันยายน 2011, 09:21:PM



...คำสัญญาลางเลือนเหมือนเตือนจิต
ดาวมืดมิดปิดลงปลงไสว
ดวงจันทราก็ลาร้างย่างก้าวไกล
อำลาไปใส่ความมืดเข้าคืบคลาน

...ณ วันนี้ที่หัวใจใกล้สลาย
ขอที่หมายเพียงหน่อยคอยประสาน-
ฤทัยน้อยลอยลิ่วไร้ทิวทาน
ส่งเสียงขานคำขอต่อเทวา

...ณ ที่นี่ กับหัวใจที่หลงเหลือ
หวังเพียงเพื่อต่อลมห่มห่วงหา
หล่นไหลรินถิ่นเศร้าเคล้าน้ำตา
เทหลั่งลาคนใจดำ กับคำลวง

...อธิษฐานผ่านจันทร์ในวันนี้
นับราตรีเคยฝากเป็นฉากหวง
ขออำลาชายรักมิพักทวง
ขอตัดบ่วงห่วงใย...ในแสงจันทร์...


ตะวันฉาย

(http://www.qzub.com/bar_164.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ..คำขอผ่านดวงจันทร์ ..ในวันหัวใจสลาย...
เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 27 กันยายน 2011, 09:37:PM

ฝากบทกลอนอ้อนคำอธิฐาน     
ปาฏิหาริย์มีอยู่ที่แห่งไหน
อยากจะเยื้อเธอไว้สุดหัวใจ
แต่วันนี้ทำได้เพียงนั่งมอง

ไยชะตานำพาเรามาพบ
ต้องมาเจอจุดจบอันเศร้าหมอง
ก้มหน้ารับไร้สิ้นสิ่งต่อรอง
ปล่อยเป็นตามครรลองที่เป็นไป

เพียงนั่งมองตัวเธอที่นอนอยู่
ทุกอณูลมเข้าออกชวนหวั่นไหว
แผ่วเหลือเกินเสียงของลมหายใจ
น้ำตาไหลร่ำไห้อย่างอ่อนแอ

การกระทำภาพเก่าเข้าสอดแทรก
ทำหัวใจเจ็บแปลกแปลกมิแยแส
บัดนี้ฉันเป็นยิ่งกว่าคนแพ้
เมื่อวันนี้กำลังแย่ดวงแดพัง

ทางข้างหน้ายาวไกลอย่างไรเล่า
เมื่อวันนี้สองเราอยู่ต่างฝั่ง
ตัวของฉันก็เหมือนหมดกำลัง
ตกอยู่ในภวังค์รั้งร่างกาย

คำถามเก่าเฝ้าเยือนย้ำเตือนจิต
ใจพร่ำคิดติดคำตอบน่าใจหาย
เหตุไฉนทำไมเล่าความตาย
ถึงพรากกายของเธอไปจากกัน

หากวันนี้ไม่มีแล้วปาฏิหาริย์
อุปาทานคำใดไร้ความฝัน
หลับเสียเถิดคนดีชั่วนิจรันดร์
จะมีฉันในคืนวันที่เธอลา

ลมหายใจเฮือกสุดท้ายของชีวิต
จะเอ่ยพร่ำรักยึดติดที่ห่วงหา
ฉันจะรักเธออย่างนี้มิโรยลา
อยู่บนฟ้าเธอมองมาจงสุขใจ

                             with love"


หัวข้อ: Re: ..คำขอผ่านดวงจันทร์ ..ในวันหัวใจสลาย...
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 27 กันยายน 2011, 09:46:PM
(http://www.qzub.com/bar_031.gif) (http://www.qzub.com)

 emo_02


๐ หากดวงจันทร์..งดงามด้วยความรัก
ไยจึงผลัก หักหาญ จนมานไหว
หรือแสงนวลชวนมอง..แค่..ส่องไฟ
กระทบนัยน์ เนตรหม่น ของคนครวญ

๐ กี่พันครั้ง แล้วหนอ ขอพรแว่ว
หรือว่าแผ่ว เบาบาง หว่างลมหวน
จึงไม่ถึงซึ่งจันทร์ อันฉายนวล
พรเลยม้วน ลงดินสิ้นฤทธา

๐ ปล่อยให้คน เบื้องล่าง อ้างว้างเล่น
เก็บทุกข์ร้อน ซ่อนเร้น เซ่นหมอกหนา
ที่กระพือ ฮือโหม กระโจมมา
คลุมชีวา ท่ามกลาง น้ำค้างพรู

๐ โอบห่อไหล่ ไล่หนาว จนร้าวสั่น
กรามกระทบ ขบกัน จนลั่นหู
อุดมด้วย ความทุกข์ ทุกอณู
จันทร์จะรู้ บ้างไหม  ใคร่วิงวอน

๐ โปรดสงสาร มานหม่น คนนี้หน่อย
สดับคำ ย้ำถ้อย สร้อยอักษร
ที่ร้องขอ ต่อจันทร์ อันอาทร
หมายเพียงศร สิทธิ์รัก ปักอกที

๐ เกินจะกัก ใจร้าว ต้านหนาวเหน็บ
ได้เพียงเก็บ ประกาย เส้นลายสี
ของแสงจันทร์ อันแจ่ม แต้มราตรี
เผื่ออาจมี เม็ดพร ส่งย้อนมา.....



 emo_27

(http://www.qzub.com/fell_009.gif) (http://www.qzub.com)
(http://www.qzub.com/bar_031.gif) (http://www.qzub.com)