ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

คะนึงเพ้อละเมอฝัน จรดวันมิสร่างสาย

จะเพ้อพร่ำจะพริ้มพราย ก็บรรยายมิถูกควร

ธ หอมหวน ณ มวลฟ้า หิมาลาภมรมวล

สถิตแล้วก็รัญจวน ธ มวลฟ้าวิลาวัลย์

ฤ เป็นสิ่ง สวรรค์สร้าง ก็ แอบอ้างมิถูกสรรค์

ประดิดประดอยนั้น จะเป็นฉันท์ มิ พรรณนา

"ภูชงค์ประยาต"

ฤา เป็นมนต์วิมานเมือง ประดับเครื่องประเทืองขวัญ

วิสุทธิ์เดชวิเศษอัน มิอาจกั้น ณ วิญญา

ประโลมดั่งวิรุณสาด ประพรมหยาดระบัดฟ้า

มิอาจเผยและเอ่ยมา นิมิตรว่า วิมานใด

สดับเพียง ธ เสียงท่าน ประหนึ่งนั้นก็หวานไหว

สิพรมพร่างกระจ่างใจ ประดับไว้มิลืมเลือน