พิมพ์หน้านี้ - น่าเสียดาย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเพื่อน => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 11 มกราคม 2011, 11:39:PM



หัวข้อ: น่าเสียดาย
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 11 มกราคม 2011, 11:39:PM
ถ้าโลกนี้ไม่มีอินเตอร์เน็ต
ฉันคงเสร็จคงเศร้าแสนเปล่าเปลี่ยว
อยู่ในห้องเก่าๆเหงาคนเดียว
จะแลเหลียวหาเพื่อนเหมือนไม่มี

ย้อนอดีตกลับไปในวัยหนุ่ม
มันกลัดกลุ้มหนอเราเหงาเหลือที่
ต้องไกลห่างร้างเรือนนับเดือนปี
ได้แต่ดูทีวีทุกวี่วัน

คิดจะโทรทางไกลก็ไม่ง่าย
ต้องตะกายหลาย กม.ท้อเลยนั่น
นาทีละสิบบาทต้องกัดฟัน
คุยให้ทันให้จบครบเรื่องราว

ถ้าจะคุยนานๆให้หวานซึ้ง
คงต้องอึ้งกับค่าโทรที่อื้อฉาว
ใช้จดหมายดีกว่าถ้าเรื่องยาว
แล้วรอข่าวทางไกลอีกหลายวัน

ยิ่งอยู่ป่าอยู่เขายิ่งเหงาหนัก
มีเพื่อนรักคือเหล้าเมาไม่อั้น
มีกีตาร์คลายเหงายิ่งเมามัน
ร้องรำพันถึงสาวคราวห่างกาย....
……………………..

อินเตอร์เน็ตคือชุมชนคนไกลบ้าน
ต่างประสานไมตรีดีเหลือหลาย
ดั่งสวรรค์อักษรโลกออนลายน์
....น่าเสียดายตอนรุ่นฉันมันไม่มี!!

 emo_108


หัวข้อ: Re: น่าเสียดาย
เริ่มหัวข้อโดย: jt ที่ 11 มกราคม 2011, 11:56:PM
มาไม่ทัน ดีกว่ามัน นั้นไม่มา
เพราะโลกา เปลี่ยนแปลงไว เกินไล่กวด
อินเตอร์เน็ต ใช้ดีๆ มีคุณยวด
แต่เจ็บปวด หากใช้ผิด หลงทิศทาง

เพราะอย่างน้อย ชาวกลอนไทย ใช้เติมฝัน
จิ้ม-พิมพ์กัน แทนดินสอ ก่อกลอนสร้าง
ต่อกลอนกัน มันส์สนุก กันทุกบาง
ก็ดูอย่าง อาจารย์hort ออน(ไลน์)จากดอย  ...อิอิ


 emo_85 emo_85 emo_85


หัวข้อ: Re: น่าเสียดาย
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 12 มกราคม 2011, 10:31:AM
  emo_100     emo_62


อินเตอร์เน็ตคือชุมชนคนไกลบ้าน
ต่างประสานไมตรีดีเหลือหลาย
ดั่งสวรรค์อักษรโลกออนลายน์
น่าเสียดายตอนรุ่นฉันมันไม่มี!!

( Hort 39)


มีเสียใจ..ดีใจ..ได้คละเคล้า
สุขที่เราเจอกัน..ฝันตรงนี้
เศร้าที่เรา..อาจเอื้อมเชื่อมไมตรี
แต่บางที..ไม่ได้รับมันกลับมา

อยู่ที่ใดไกลคน...อย่าบ่นถึง
น้องคนนึงห่วงใยอาลัยหา
พร้อมจะเขียนเพียรรักอักษรา
เป็นมนตราอาวรณ์ทุกค่อนคืน

งานที่ทำตรำตราก..เงินฝากกลับ
ผู้ที่รับ..หวังใจไม่เป็นอื่น
ค่าของคนทนทำ..อย่ากล้ำกลืน
จะได้คืน..แทนตังส์..กำลังใจ

"คิดถึงพี่คนดี..ทุกที่นะ"
ไม่เคยจะทิ้งกันแม้วันไหน?
ฝากสายลมพรมพ่วงมาห่วงใย
"ทะเลใจ"ยังครวญพี่หวนลม


....คน(ผี)ทะเล....


หัวข้อ: Re: น่าเสียดาย
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 12 มกราคม 2011, 11:18:AM
  emo_100     emo_62


อินเตอร์เน็ตคือชุมชนคนไกลบ้าน
ต่างประสานไมตรีดีเหลือหลาย
ดั่งสวรรค์อักษรโลกออนลายน์
น่าเสียดายตอนรุ่นฉันมันไม่มี!!

( Hort 39)


มีเสียใจ..ดีใจ..ได้คละเคล้า
สุขที่เราเจอกัน..ฝันตรงนี้
เศร้าที่เรา..อาจเอื้อมเชื่อมไมตรี
แต่บางที..ไม่ได้รับมันกลับมา

อยู่ที่ใดไกลคน...อย่าบ่นถึง
น้องคนนึงห่วงใยอาลัยหา
พร้อมจะเขียนเพียรรักอักษรา
เป็นมนตราอาวรณ์ทุกค่อนคืน

งานที่ทำตรำตราก..เงินฝากกลับ
ผู้ที่รับ..หวังใจไม่เป็นอื่น
ค่าของคนทนทำ..อย่ากล้ำกลืน
จะได้คืน..แทนตังส์..กำลังใจ

"คิดถึงพี่คนดี..ทุกที่นะ"
ไม่เคยจะทิ้งกันแม้วันไหน?
ฝากสายลมพรมพ่วงมาห่วงใย
"ทะเลใจ"ยังครวญพี่หวนลม


....คน(ผี)ทะเล....





..แม้นความห่าง ร้างลา แต่คราไหน
ที่ยื้อยุด ฉุดใจ ให้ขื่นขม
อันเคยทำ นำเรา ร้าวระบม
ก็อย่าล้ม จงลุก ปลุกกายา

..บอกหัวใจ ให้สู้ อย่ารู้ถอย
ยังมีคน ไม่น้อย คอยห่วงหา
จารเป็นบท กฎกลอน อักษรมา
ให้รู้ว่า ยังห่วง และห่วงใย

..ถึงกาลก่อน ออนไลน์ ไม่มีเห็น
มิจำเป็น หรอกหนา พี่ว่าไหม
ข้อความเสียง เรียงความ ตามลมไป
ก็ได้ยิน ก้องไกล ถึงในทรวง

..น่าเสียดาย อย่างเดียว ที่เปลี่ยวจิต
ไร้คนคิด ชิดชม ภิรมย์สรวง
ข้อความใจ จึงหม่น หล่นดับดวง
เพราะคนควง ไม่มี นี่..ระกำ...


***เมฆา...***




(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_009.png)


หัวข้อ: Re: น่าเสียดาย
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 12 มกราคม 2011, 12:25:PM
คนรุ่นก่อนแต่งกลอนเก็บเจ็บในอก
รักมันตกกระป๋องเขามองต่ำ
ส่งจดหมายเป็นกลอนอ้อนประจำ
เธอยังทำเป็นลืมไม่ปลื้มเลย

มีรถเก๋งคอยขับรับถึงที่
เห็นหน้าพี่ทำเมินไม่เอื้อนเอ่ย
ทำเหินห่างอย่างคนไม่คุ้นเคย
พิโธ่เอ๋ยเลยแห้วอีกแล้วเรา

ถ้ามีเอ็มเอสเอ็นเป็นสื่อช่วย
น้องคนสวยคงซึ้งใจไม่เปลี่ยวเหงา
ทุกค่ำคืนรำพันกันถึงเช้า
รักครั้งเก่าก่อนมีเน็ตไม่เสร็จใคร (แต่เสร็จเรา)

 emo_85


หัวข้อ: Re: น่าเสียดาย
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 12 มกราคม 2011, 12:30:PM

ถ้าโลกนี้ไม่มีอินเตอร์เน็ต
ฉันคงเสร็จคงเศร้าแสนเปล่าเปลี่ยว
อยู่ในห้องเก่าๆเหงาคนเดียว
จะแลเหลียวหาเพื่อนเหมือนไม่มี

ย้อนอดีตกลับไปในวัยหนุ่ม
มันกลัดกลุ้มหนอเราเหงาเหลือที่
ต้องไกลห่างร้างเรือนนับเดือนปี
ได้แต่ดูทีวีทุกวี่วัน

คิดจะโทรทางไกลก็ไม่ง่าย
ต้องตะกายหลาย กม.ท้อเลยนั่น
นาทีละสิบบาทต้องกัดฟัน
คุยให้ทันให้จบครบเรื่องราว

ถ้าจะคุยนานๆให้หวานซึ้ง
คงต้องอึ้งกับค่าโทรที่อื้อฉาว
ใช้จดหมายดีกว่าถ้าเรื่องยาว
แล้วรอข่าวทางไกลอีกหลายวัน

ยิ่งอยู่ป่าอยู่เขายิ่งเหงาหนัก
มีเพื่อนรักคือเหล้าเมาไม่อั้น
มีกีตาร์คลายเหงายิ่งเมามัน
ร้องรำพันถึงสาวคราวห่างกาย....
……………………..

อินเตอร์เน็ตคือชุมชนคนไกลบ้าน
ต่างประสานไมตรีดีเหลือหลาย
ดั่งสวรรค์อักษรโลกออนลายน์
....น่าเสียดายตอนรุ่นฉันมันไม่มี!!

 emo_108

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_009.png)

ให้สงสัยท่อนสุดท้ายคล้ายกับว่า
ท่านนั้นหนาเกิดก่อนตอนกรุงศรี
และที่เห็นเป็นอยู่เวลานี้
ท่านได้เกิดอีกทีถึงมีคอมพ์

ข้าขอน้อมคารวะผู้ละโลก
ได้สิ้นโศกไปครั้งยังเตาหลอม
มาครั้งใหม่สดใสไม่ตรมตรอม
แล้วยังพร้อมเป็นคนเหมือนหนเดิม

หากเป็นผมเกิดใหม่ไม่เป็นแล้ว
ขอละแนวพงศ์พันธุ์สวรรค์เสริม
จะขอเกิดเป็นอื่นฝืนต่อเติม
ให้ฮึกเหิมกว่าคนวนมายา

ท่านได้ใช้โลกออนไลน์กระจายข่าว
ทุกเรื่องราวง่ายนักจักเสาะหา
ทั้งสื่อสารการบันเทิงเริงลีลา
ทั้งเสาะหาสาวสาวราวมีมนตร์

ผมเห็นด้วยกล้วยทอดสอดไส้เผือก
ให้ผมเลือก-เลือกสามจีที่ล่องหน
ให้ผมขอ-ขอสี่จี มีตัวตน
ให้บานบน-ขอเทวามาทำแทน

ไม่อยากให้คนทำนำมาอ้าง
หาส่วนต่างสร้างค่าราคาแสน
เอาทุกส่วนที่เห็นเป็นกินแดน
ถิ่นหวงแหนคุกเขายังเข้าไป.....เฮ้อ !

"บ้านริมโขง"

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_009.png)