พิมพ์หน้านี้ - ฤาษี...ครวญ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: attaset ที่ 29 เมษายน 2010, 10:23:PM



หัวข้อ: ฤาษี...ครวญ
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 29 เมษายน 2010, 10:23:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_132.gif)

มีฤาษีชีไพรอยู่ในป่า
นับดาวเดือนเกลื่อนฟ้าครามืดค่ำ
ใจสงบร่มเย็นแลเห็นธรรม
หวังแก้กรรมจากกาลที่ผ่านมา

นั่งปิดตาปิดหูรูจมูก
หวังจะปลูกต้นคิดปริศนา
พอต้นใหญ่ได้ลูกวิปัสสนา
เป็นภักษาของจิตไว้ติดตน

ทำอย่างไรอย่างไรก็ไร้ลูก
จะพันผูกปลูกไปก็ไร้ผล
หรือไม่มีปุ๋ยดีที่แยบยล
ต้องเข้าเมืองหาคนเผื่อดลใจ

เที่ยวไปนั่นไปโน่นและไปนี่
ก็ไม่มีปุ๋ยดีที่หวังได้
กับไปเจอะเจอเห็นกิเลนไฟ
ที่เผาไหม้จนมอดตลอดทาง

มันเผานั่นเผาโน่นและเผานี่
ทุกเวลานาทีไม่มีว่าง
ทั้งชายหญิงล้มกลิ้งวิ่งครวญคราง
ตาสว่างย้อนคิดถึงจิตใจ

หวังในผลต้นไม้จะให้ลูก
ยืมจมูกมันมาเพื่ออาศัย
ไม้ขาดน้ำหลายวันก็บรรลัย
ต้นก็ตายลูกไม่มี...ฤาษีครวญ


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_134.gif)