|
หัวข้อ: หัวใจกระดาษ เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 03 ธันวาคม 2009, 06:41:PM เพราะความเหงาเราเลยคุ้นเคยใกล้ หลอมจิตใจให้เพ้อละเมอฝัน บวกและลบพบทางสร้างสัมพันธ์ เธอกับฉันนั้นเป็นหนึ่งซึ้งฤทัย เธอเหมือนไฟได้อุ่นละมุนผิว คือสายลมโบกพริ้วปลิวไสว เป็นธาราพาสดชื่นรื่นเริงใจ เพียงอยู่ใกล้ได้สุขทุกเวลา เฝ้าคอยเติมเพิ่มจุดที่หลุดหาย เพียรระบายสีสันอันหรรษา คอยเช็ดเหงื่อเมื่อเหนื่อยและเมื่อยล้า ซับน้ำตาคราแพ้ให้แก่ใจ ภาพวันวานยังหวานสะท้านจิต สิงสถิตในสมองอย่างผ่องใส วันนี้มาลาจากพรากกันไกล แอบอิงใครใครอื่นไม่คืนรัง ลอยตามลมพรมเร้าคอยเย้าหยอก ลมรักหลอกหลอกเจ้าให้เฝ้าหวัง เพราะบางเบาเข้าสู่สมจมภวังค์ เปรียบได้ดังใจกระดาษขาดง่ายดาย มหาซัง หัวข้อ: Re: หัวใจกระดาษ เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 09 ธันวาคม 2009, 04:38:PM ...เมื่อหัวใจเกิดรอยยับนับที่แผล
ร้าวดวงแดแลสะอื้นตื่นจากฝัน เมื่อหัวใจร้าวราญผ่านชีวัน เยื่อใจนั้นขาดดิ้นสิ้นชีวา ...เมื่อคำรักขีดเขียนเวียนทายทัก เข้ามาปักกลางใจให้ห่วงหา เขียนที่ใจลบยากจากอุรา กี่วันหนาจะหายขาดหยาดหมึกจาง ...เปรียบหัวใจกับกระดาษที่ขาดวิ่น หัวใจสิ้นพสุธาจะลาห่าง ไร้ธุลีฝังกลบลบใจนาง หัวใจจางกับทางรักไม่พักรอ... |