พิมพ์หน้านี้ - อุ่นไอรัก"ฉันและเธอ"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: เทพบุตรแห่งสายลม ที่ 25 ตุลาคม 2009, 11:50:PM



หัวข้อ: อุ่นไอรัก"ฉันและเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: เทพบุตรแห่งสายลม ที่ 25 ตุลาคม 2009, 11:50:PM
มาต่อกลอนความรักเล่นกันดีกว่าครับ เอิกๆนานแค่ไหนแล้วนี่ที่ไม่ได้เข้ามาคิดถึงการต่อกลอนมาก ^ ^

....อุ่นไอรัก ที่ฝากไว้ ในใจเจ้า
ช่างแผ่วเบา ดั่งเมฆา บนฟ้าใส
ร้อยคำรัก หมื่นคำหวาน ล้านความใน
ซ่อนเอาไว้ กลางหัวใจ ฉันและเธอ

(http://www.hulashare.com/images/pqw9egkbmaa9oh7iekr.gif)










หัวข้อ: Re: อุ่นไอรัก"ฉันและเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 25 ตุลาคม 2009, 11:56:PM
มาต่อกลอนความรักเล่นกันดีกว่าครับ

....อุ่นไอรัก ที่ฝากไว้ ในใจเจ้า
ช่างแผ่วเบา ดั่งเมฆา บนฟ้าใส
ร้อยคำรัก หมื่นคำหวาน ล้านความใน
ซ่อนเอาไว้ กลางหัวใจ ฉันและเธอ

([url]http://www.hulashare.com/images/pqw9egkbmaa9oh7iekr.gif[/url])


เพียงคำพูด   สุดแสน    จะเหว่ว้า
จึงดึงเธอ   เข้ามา   แนบกายฉัน
กระซิบพร่ำ   คำรักหวาน   ซ่านรำพัน
กอดรัดกัน   อุ่นไอรัก   ปักดวงมาลย์
[/color]



หัวข้อ: Re: อุ่นไอรัก"ฉันและเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: เทพบุตรแห่งสายลม ที่ 26 ตุลาคม 2009, 12:11:AM

เพียงคำพูด   สุดแสน    จะเหว่ว้า
จึงดึงเธอ   เข้ามา   แนบกายฉัน
กระซิบพร่ำ   คำรักหวาน   ซ่านรำพัน
กอดรัดกัน   อุ่นไอรัก   ปักดวงมาลย์


([url]http://www.hulashare.com/images/pqw9egkbmaa9oh7iekr.gif[/url])

จับอักษร มาร้อยเรียง สำเนียงรัก
ที่ยากนัก ก็ให้ใช้ ทั้งคูณหาญ
คูณคือให้ คูณความรัก นิรันด์กาล
จึงค่อยหาญ ด้วยชีวิต และจิตใจ






หัวข้อ: Re: อุ่นไอรัก"ฉันและเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: manonvikan ที่ 26 ตุลาคม 2009, 12:22:AM

เพียงสัมผัส อุ่นไอ ให้หอมกรุ่น
รักละมุน ละไม ใจวาบหวาม
ยามใกล้ชิด สนิทแนบ แอบนงราม
ก็เกินห้าม หักใจ ไม่รักเธอ

ทั้งปากคาง นางยิ้ม ดูพริ้มพักตร์
ช่างน่ารัก  แอบจ้อง  มองจนเผลอ
ใจเรียกร้อง น้องรัก ชักอยากเจอ
ทุกห้องใจ มีแต่เธอ  เธอคนเดียว
 


หัวข้อ: Re: อุ่นไอรัก"ฉันและเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 28 ตุลาคม 2009, 07:06:PM
สายลมแผ่ว แว่วพลิ้ว ปลิ่วผ่านช่วง
ดั่งหลงห้วง บ่วงใจ ให้ใฝ่หา
คืออุ่นไอ ใจรัก พรรณนา
แย้มพฤกษา เพียงใจ ให้หยุดลง

สัมผัสอ่อน ช้อนชุ่ม กรุ่มไอรัก
เพียงดวงภักดิ์ ชักใจ ไม่ลิ่วหลง
คือสายลม ที่พรมรัก พัดบรรจง
และหยุดอยู่ เพื่อคง เคียงพนา