หัวข้อ: สุริยัน จันทรา... ปรัชญาเดิมๆแต่เพิ่มเติมความรู้สึก เริ่มหัวข้อโดย: อัลิปรียา ที่ 06 มกราคม 2009, 06:07:PM คนเราเวลาโกรธนี่ก็พลุพล่านออกมาเป็นกลอนได้เหมือนกันเนอะ...
จันทราไป่ทาบด้วย รัศมี สว่างกล้าสุรีย์ ไป่ได้ เดชานับน้อยนี้ ไป่เท่า สุริยา แสงอาจมีอยู่ไซร้ แต่น้อยนวลโสม สุรีย์แสงแกร่งกล้า เดโช ยศยิ่งสุริโย อยู่ฟ้า แสงประจักษ์เห็นโส- ภาหนึ่ง นาถเอย ส่องสู่จันทร์และหล้า สว่างล้ำเกินใคร โสมส่องแผลงภาสได้ ด้วยเดช ใดฤๅ อุษณกรดั่งเนตร แห่งฟ้า ฉายฉานดับเทวษ อวยสุข ให้เอย ศศิไป่ควรท้า แข่งเจ้าสุริยัน ภาสกรห่อนสาดสร้าง แสงแข นวลหนึ่งมุกดาแล เพริศแพร้ว แขได้สาดแสงแผ่ แผ่นภพ ลืมสุริยาแก้ว ซึ่งให้รัศมี........... คราวนี้มาความหมายลึกซึ้งหน่อยนะคะ เอาเรื่องในชีวิตประจำวันมาแต่งค่ะ |