|
หัวข้อ: "อยากหลับ" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 05 ธันวาคม 2008, 01:07:AM เหมือนดำดิ่งร่วงลงบนเงามืด
ความหนาวยืดยาวนานทานใจไหว เหมือนวนเวียนอยู่อย่างนี้เรื่อย เรื่อยไป เหนี่อยหัวใจอยากหลับไหลลงเสียที ถึงข่มตาไห้หลับก็หลับยาก ใจไม่อาจปรามความคิดจิตสับสน กับความมืดมิดยังมีมาเวียนวน ให้เราหลงกับวังวนคอยวนเวียน อยากจะหลับเสียทีให้สนิท ปล่อยให้จิตพักบ้างวางปัญหา ปล่อยความคิดบางสิ่งไม่นำพา ปล่อยปัญหาลอยไปใจสบาย ทุกวันนี้ยังข่มตาว่าให้หลับ ความเจ็บหนักปล่อยไปไม่ถวิล ยังข่มตาอยู่อย่างนี้เป็นอาจิณ หวังวันสิ้นความทุกข์คงหลับลง. emo_30 ............................ emo_30 หัวข้อ: Re: "อยากหลับ" เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 05 ธันวาคม 2008, 10:38:AM อยากหลับใหลในห้วงไร้ห่วงหา ปรารถนาลอยล่องท่องสวรรค์ ปล่อยทุกอย่างเลิกคิดนิจนิรันดร์ ทิ้งคืนวันหนักหน่วงต่อดวงใจ เพราะความจริงบางครั้งช่างโหดร้าย ต้องแพ้พ่ายเบือนบิดผิดเงื่อนไข แล้วจักสู้อยู่ต่อเพื่ออะไร บนเส้นทางก้าวไปมนต์มายา หัวข้อ: Re: "อยากหลับ" เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 05 ธันวาคม 2008, 11:30:AM (http://img116.imageshack.us/img116/5818/00027kp2.jpg) มนต์มายา เรียงร้อย ถ้อยขับขาน ดั่งถูกหว่าน ขานถ้อย ร้อยเสียดสี เธอกล่าวหา มนต์มายา ถ้อยวจี ไม่มีที่ ให้คิด นิจนิรันดร์ ได้แต่มอง จ้องไป ในชีวา หยาดน้ำตา หลั่งไหล ดวงใจฝัน แตกละเอียด ยิบไป หัวใจกัน ไม่มีวัน หวนฝัน ปันจากเธอ อยากจะหลับ ลับไป ไกลเหินห่าง จากลาร้าง จางใจ ใฝ่เสนอ ไม่อยากให้ รำคาญ พานพบเจอ ใจกลับเพ้อ แต่เธอ ทุกเวลา เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน หัวข้อ: Re: "อยากหลับ" เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 05 ธันวาคม 2008, 12:22:PM อยากหลับตาพาชมท่องสวรรค์ สิ่งเสกสรรสวยงามวิมานสถาน ไม่อยากตื่นพบความจริงสิ่งพบพาน เมื่อวันวานเคยพบประสบมา อยากจะหลับเรื่อยไปให้ถึงที่ อยากจะลืมช้ำที่มีไม่ประสา อยากจะฝันเรื่อยไปในนิทรา ไม่อยากตื่นลืมตาพบความจริง หัวข้อ: Re: "อยากหลับ" เริ่มหัวข้อโดย: หลานเจ๊กโรงสุรา ที่ 12 ธันวาคม 2008, 11:20:PM อยากหลับใหลลึกลงไปในห้วงฝัน อยู่กับเธอชั่วนิรันดร์ไม่จางหาย หากภาพเธอเลือนลางจางเจือไป จะมีชีวิตอยู่อย่างไร...เมื่อไร้เธอ หัวข้อ: Re: "อยากหลับ" เริ่มหัวข้อโดย: อัคนีรุทร์ ที่ 17 ธันวาคม 2008, 03:40:AM อยากหลับใหล ลึกลงไป ในห้วงฝัน
ตลอดคืน ตลอดวัน ไม่จากหาย ยังคงอยู่ ในฝัน มิวางวาย จะได้หาย จากความเศร้า เหงาดวงใจ แต่ความจริง คงไม่เป็น อย่างที่คิด จำต้องสู้ ชีวิต รักษาไว้ แม้จะเจ็บ ปวดรวดร้าว แทบขาดใจ จะทนสู้ เดินต่อไป ยังปลายทาง |