|
หัวข้อ: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายอกหัก ที่ 29 กันยายน 2008, 08:32:AM ?ฤดูร้อน? ร้อนรัก ที่หักอก น้ำตาตก ยกความเศร้า ให้เจ้าเห็น ดั่งเพลิงกาฬ ไฟเผา เราทั้งเป็น ให้เฉกเช่น เถ้าถ่าน ม่านธุลี คำว่ารัก ที่เธอ มอบให้เขา ดั่งไฟเผา ดวงใจเรา ให้ร้อนจี๋ (http://img530.imageshack.us/img530/492/sunsetqs9.jpg) ให้น้ำตา ไหลอาบแก้ม ชั่วชีวี ให้เธอนี้ มีชื่อชน ว่าคนเลว คำว่ารัก ไม่จริง เธอทิ้งให้ รนจิตใจ ใครๆ ให้แหลกเหลว เปรียปได้ดั่ง พลัง แห่งไฟเปลว จากคนเลว คนหนึ่ง ซึ่งหลอกลวง หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายอกหัก ที่ 29 กันยายน 2008, 08:33:AM เข้า?วสันต์? วันฉ่ำ ด้วยน้ำฝน ฟ้าหมองหม่น ดั่งอารมณ์ ที๋โศกศัลย์ สกุณา บินลับ กลับรังมัน ทิ้งฟ้านั้น ให้โดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา ดั่งเธอนั้น ทิ้งฉัน มิแลเหลียว อยู่คนเดียว ไร้สองเรา เหงาหนักหนา (http://img227.imageshack.us/img227/1392/rainingnr5.gif) เพียงไม่นาน หยดน้ำฝน หล่นรวงมา ตามด้วยหยาด น้ำตา พาไหลริน อันตัวฉัน ตอนนี้ ช่างว่างเปล่า ไร้ซึ่งเงา สมบัติ และทรัพย์สิน เพียงน้ำฝน จากดวงตา ที่ไหลริน คือทรัพย์สิน ย่ำแย่ ให้แก่เธอ หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายอกหัก ที่ 29 กันยายน 2008, 08:38:AM จน?เหมันต์? ใจฉัน ต้องหนาวเหน็บ แลต้องเจ็บ เพราะเธอ มาแปรผัน แม้นหนาวกาย ผิงไฟ ยังหายทัน แต่ตัวฉัน หนาวใจ ต้องขาดเธอ หิมะตก ปลกคลุมใจ ให้แสนหนาว ให้ลืมเลือน เรื่องราว อยู่เสมอ (http://img530.imageshack.us/img530/4259/3965206922c99701462sf8.th.jpg) หิมะไม่ คลุมใจเจ้า ให้ข้าเจอ แต่ทำไม ใจเธอ จึงด้านชา มรสุม ลมหนาว พัดพาผ่าน ช่างระราน หัวใจฉัน เป็นหนักหนา ฉันจะยอม ให้น้ำตา อาบดวงตา ยังดีกว่า ให้น้ำตา อาบดวงใจ หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายอกหัก ที่ 29 กันยายน 2008, 08:45:AM ฤดูใจ ฤดูไหน ก็ไม่รัก ฤดูไหน ก็อกหัก อยู่เสมอ ฤดูฉัน คงไม่เหมือน ฤดูเธอ ที่คนเผลอ หลงรักไป หลายครั้งครา ฤดูใจ ของฉัน ไม่งามงด กลับสลด เจอคำปลด ช่างสมสา (http://img220.imageshack.us/img220/622/heartbrokensz5.gif) ใจของฉัน มันต่ำต้อย ด้อยราคา ช่างไร้ค่า หาคู่ควร กับตัวเธอ ฤดูใจ ของฉัน อาจแสนเจ็บ อาจหนาวเหน็บ แต่ยังรัก อยู่เสมอ อาจร้อนรุ่ม สุมไฟ ก็อยากเจอ อาจจะเผลอ แก้มปียกปอน วอนน้ำตา หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: poonyawee ที่ 29 กันยายน 2008, 01:47:PM ฤดูใจ ฤดูไหน ก็ไม่รัก ฤดูไหน ก็อกหัก อยู่เสมอ ฤดูฉัน คงไม่เหมือน ฤดูเธอ ที่คนเผลอ หลงรักไป หลายครั้งครา ฤดูใจ ของฉัน ไม่งามงด กลับสลด เจอคำปลด ช่างสมสา ([url]http://img523.imageshack.us/images/thpix.gif[/url]) ใจของฉัน มันต่ำต้อย ด้อยราคา ช่างไร้ค่า หาคู่ควร กับตัวเธอ ฤดูใจ ของฉัน อาจแสนเจ็บ อาจหนาวเหน็บ แต่ยังรัก อยู่เสมอ อาจร้อนรุ่ม สุมไฟ ก็อยากเจอ อาจจะเผลอ แก้มปียกปอน วอนน้ำตา ฤดูร้อนแต่ก็หนาวใจกายหนัก ฤดูฝนฉันก็ชักจะสงสัย ฤดูนี้ตัวเธออยู่แห่งหนใด ฤดูหนาวผ่านไปก็ไม่เจอเธอ...สักที หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 29 กันยายน 2008, 05:18:PM ฤดูหนาว ก็หนาว ให้เปลี่ยวจิต
ฤดูฝน ก็คิด เฝ้าห่วงหา ฤดูร้อน ก็ร้อน รุ่มกายา ฤดูใจ ไม่เห็นมา หาสักที ฤดูรัก ฤดูช้ำ และอกหัก ฤดูรัก หวานนัก กับรักนี้ ฤดูช้ำ ก็ตามมา ไม่กี่ปี ฤดูมี ความรัก และช้ำปน [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: kradan ที่ 01 ตุลาคม 2008, 09:53:AM ฤดูร้อน
ไม่หนาวกายแต่ใจแสนหนาวเหน็บ เฝ้าแต่เก็บภาพความหลังของเราสอง ย้อนวันวานกลับไปเพื่อตริตรอง น้ำตานองเมื่อหวนคิดถึงเรื่องเรา ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนเก่าก่อน เธอจากจรเพราะฉันนั้นโง่เขลา ไม่เอ่ยความรู้สึกปล่อยให้เธอคาดเดา จึงเหลือเพียงเงาของเธอให้ชื่นชม หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายอกหัก ที่ 17 ตุลาคม 2008, 01:47:PM ฤดูร้อน เคยร้อน เพียงกายา ลมร้อนมา พัดใจเธอ ให้แปรผัน เพราะลมร้อน หรือไร ไม่รักกัน ดั่งมาทำ ตัวฉัน ร้อนใจตาย ฤดูร้อน เธอนอน ฉันพัดวี ร้อนครั้งนี้ แล้งเธอ กายเหือดหาย หยดเหงื่อไหล เพราะร้อนรุ่ม สุมร่างกาย น้ำตาไหล เพราะร้อนใจ ที่ไร้เธอ ฤดูฝน หม่นใจ เป็นหนักหนา มีหยดน้ำ หล่นจากฟ้า มาเสมอ แต่ฝนนี้ แปลกจิง ไม่มีเธอ ทำให้เผลอ หลั่งริน หยาดน้ำตา ฤดูฝน สองคน เคียงใต้ร่ม หยอดคำหวาน คำคม สุขสมสา ฤดูกาล เปลี่ยนไป ตามเวลา เธอก็มา เปลี่ยนใจ ไปจากกัน ฤดูหนาว คราวสองเรา เคล้าอ้อมกอด สุมไฟมอด สองต่อสอง แสนสุขสันต์ หนาวนี้หนา ไร้อ้อมกอด ดั่งวานวัน มีเพียงฉัน คนเดียว เปลี่ยวเอกา ฤดูหนาว ที่เคย หนาวเพียงกาย มีผ้าห่ม ห่มกาย อุ่นหนักหนา ฤดูนี้ ที่หนาวใจ ตลอดมา นั้นมีผ้า ห่มใจ ไหมเล่าเธอ หัวข้อ: Re: ฤดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 17 ตุลาคม 2008, 02:07:PM ฤดูร้อน เคยร้อน เพียงกายา ลมร้อนมา พัดใจเธอ ให้แปรผัน เพราะลมร้อน หรือไร ไม่รักกัน ดั่งมาทำ ตัวฉัน ร้อนใจตาย ฤดูร้อน เธอนอน ฉันพัดวี ร้อนครั้งนี้ แล้งเธอ กายเหือดหาย หยดเหงื่อไหล เพราะร้อนรุ่ม สุมร่างกาย น้ำตาไหล เพราะร้อนใจ ที่ไร้เธอ ฤดูฝน หม่นใจ เป็นหนักหนา มีหยดน้ำ หล่นจากฟ้า มาเสมอ แต่ฝนนี้ แปลกจิง ไม่มีเธอ ทำให้เผลอ หลั่งริน หยาดน้ำตา ฤดูฝน สองคน เคียงใต้ร่ม หยอดคำหวาน คำคม สุขสมสา ฤดูกาล เปลี่ยนไป ตามเวลา เธอก็มา เปลี่ยนใจ ไปจากกัน ฤดูหนาว คราวสองเรา เคล้าอ้อมกอด สุมไฟมอด สองต่อสอง แสนสุขสันต์ หนาวนี้หนา ไร้อ้อมกอด ดั่งวานวัน มีเพียงฉัน คนเดียว เปลี่ยวเอกา ฤดูหนาว ที่เคย หนาวเพียงกาย มีผ้าห่ม ห่มกาย อุ่นหนักหนา ฤดูนี้ ที่หนาวใจ ตลอดมา นั้นมีผ้า ห่มใจ ไหมเล่าเธอ ฤดูร้อน...ร้อนกาย...พระพายโบก หวิวไหวโยก...ดับร้อน...ผ่อนกายนี้ ฤดูร้อน...ร้อนใจ...ไร้คนดี ใช้น้ำตา...ที่มากมี...ดับร้อนใจ ฤดูฝน...ฝนโรย...โปรยทั่วฟ้า พสุธา...ชุมฉ่ำ...พรำน้ำใส ฤดูฝน...ฝนรัก...จักช้ำใจ หยาดน้ำตา...รินไหล...รดกายแทน (http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/f3f9298f45eae9ef01a697fbf33db1cb_1207289152.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=5750) ฤดูหนาว...หนาวเนื้อ...เอื้อไออุ่น กลิ่นกายกรุ่น...ประคับประคอง...คล้องควงแขน ฤดูหนาว...หนาวใจ...คนไร้แฟน หนาวน้ำตา...ทดแทน...แสนช้ำตรม ฤดูไหน...หัวใจ...ก้ออกหัก ฤดูรัก...จักมีแต่...ความขื่นขม ฤดูใจ...ชอกช้ำ...กล้ำอารมณ์ ฤดูสม...หวังได้...ไม่เคยมี |