ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

วอนฟ้าวอนดินถิ่นที่เหงา
ได้โปรดเห็นใจคนเศร้าบ้างได้ไหม
วอนนกวอนปลาที่มาไกล
ได้โปรดช่วยเข้าใจในฉันที
ในเมื่อเวลานี้ที่เดียวดาย
วันฉันหมดความหมายไร้ถิ่นที่
ให้หัวใจพักพิงอิงฤดี
ไม่มีสักนาทีให้อุ่นใจ

กับคนอย่างฉันที่แสนเศร้า
สุดจะเหงาเปลี่ยวใจอยู่อย่างนี้
หวังเพียงว่าบางเวลา...ซักนาที
ขอเพียงมีใครซักคนเข้าใจกัน
ได้แต่ทนเหงาใจอยู่แบบนี้
อยากให้มีใครสักคนโอบกอดฉัน
ที่มาคอยดูแลห่วงใยกัน
ขอสักวัน..ขอให้ฟ้าโปรดเข้าใจ

เฝ้าขอพรจากฟ้า
หวังว่าวันหนึ่งจะได้รับความปราณี
ประทานพรให้หัวใจนี้
ได้สมหวังเสียทีนะหัวใจ
ฟ้าช่วยดลใจให้เขา
มอบรักกลับมายังผู้ที่เฝ้าวิงวอนอยู่ได้ไหม
เพราะคงเป็นเพียงหนทางสุดท้ายที่จะทำได้
เพื่อให้ได้หัวใจเขามาครอง