พิมพ์หน้านี้ - ต้องสู้

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => คำคม+คำสุภาษิต+คำพังเพย => ข้อความที่เริ่มโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 03 ธันวาคม 2007, 12:26:PM



หัวข้อ: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 03 ธันวาคม 2007, 12:26:PM
เกิดเป็นคน จะยิ่งใหญ่ อย่าใจน้อย
อะไรนิด อะไรหน่อย หวาดผวา
ตื่นตระหนก แม้เพียง เสียงนกกา
วันข้างหน้า จะยิ่งใหญ่ อย่างไรกัน

ธรรมดา ไม้สูง ยิ่งต้องลม
ทำงานใหญ่ คนติชม อย่าเสียขวัญ
ขวัญต้องเยี่ยม เทียมฟ้า กล้าประจัญ
มุ่งฝ่าฟัน ต่อสู้ สู่หลักชัย!!!!!


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: ชายไร้รัก ที่ 04 เมษายน 2008, 11:11:PM
เมื่อคิดที่จะเดินหน้า...เราก็ไม่ควรที่จะถอยหลัง ลืมอดีตที่ปวดร้าวแล้วเริ่มต้นรับมือกับสิ่งใหม่


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 18 พฤษภาคม 2008, 12:58:PM
บางสิ่งที่ไม่ควรจำ
ถ้ามันทำ ให้ใจเจ็บ
แต่บางสิ่งก็ควรจะเก็บ
ถ้ามันเป็นคำเจ็บ...ที่น่าจำ

จากหนังสือ "สุขกันเถอะโยม"  พระหมาสมปอง ตาลปุตโต


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำเน่า...เงาจันทร์ ที่ 19 พฤษภาคม 2008, 08:31:AM
เกิดเป็นคนมันต้องสู้
ถึงจะอยู่บนโลกนี้ได้
มีความฝันหล่อเลี้ยงใจ
และมีใครสักคนเคียงข้างกัน


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้านางอ้ออ๋อย ที่ 23 กรกฎาคม 2008, 03:56:PM
เกิดเป็นคนก็ต้องสู้ อยู่ไปก็ทำงานไปแก้ไขให้ชาติพัฒนา


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 17 สิงหาคม 2008, 03:33:PM
เกิดเป็นคนเชิงดูให้รู้เท่า
ใจของเราไม่สอนใจใครจะสอน
อยากใช้เขาเราต้องก้มประณมกร
ใครเลยห่อนจะว่าตัวเป็นวัวมอ

เอามาจากสุภาษิตอิศรญาณที่ชื่นชอบค่ะ  ขึ้นต้นมันเอี่ยวๆ กันได้  แม้วรรคหลังๆ จะแยกประเด็นออกไป
ก็อ่านกระทู้นี้แล้วคิดถึงบทนี้นี่คะ


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 17 สิงหาคม 2008, 07:48:PM
(http://img171.imageshack.us/img171/2531/00206zn9.jpg)
สู้
------
เกิดเป็นคน ต้องสู้ ให้รู้ท่า
มีปัญญา นำมาใช้ อย่าให้หมอง
กำลังแรง กำลังจิต ร่วมคิดปอง
รวมทั้งผอง ตรองรวมสู้ ให้รู้เชิง

เพราะการสู้ คือจุดหมาย ปลายชีวิต
จะลิขิต ให้ดีชั่ว อย่ามัวเหลิง
ความสำเร็จ หรือนรก หมกไฟเพลิง
อย่าระเริง สะกิดไว้ หมายจดจำ

หากไม่คิด ลองสู้ ให้รู้ท่า
วันหนึ่งหนา จะหวนมา อุปถัมภ์
ว่าครั้งหนึ่ง มีโอกาศ ไม่กระทำ
ต้องระกำ เพราะไม่สู้ เสียรู้ตน

หากถ้าคิด สู้แล้ว ไม่เห็นผล
ต้องอับจน ถึงที่สุด จุดสับสน
ยังดีกว่า ไม่คิดสู้ ให้รู้ตน
เกิดเป็นคน หากไม่สู้ ดูน่าอาย

เหมือนดั่งพฤก ไพรใหญ่ ยืนตายซาก
ลมกระชาก ให้ต้องล้ม ล่มสลาย
พายุพัด สายฝนผ่าน ยังมิวาย
แตกขยาย กิ่งก้านใหม่ ให้เชยชม

นับประสา กับอะไร ใจมนุษย์
จะมาหยุด สู้ไป ไม่เหมาะสม
ล้มแล้วลุก ฉุดสู้ กู้อารมณ์
ตัดใจข่ม สมจุดหมาย ไขว่คว้ามัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 18 สิงหาคม 2008, 02:34:PM

สู้ต่อไป
---------
สู้ไป ด้วยใจ แรงกล้า
อย่ามัว ทำท่า เศร้าหมอง
หนทาง อำไพ เรืองรอง
หมายปอง คงอยู่ ไม่ไกล

จงเดิน ต่อไป ข้างหน้า
อย่าคอย หวนมา หวั่นไหว
สิ่งที่ ผิดพลั้ง พลาดไป
เก็บไว้ เป็นครู สู้จำ

หนทาง ยังมี ให้เดิน
อย่าเมิน ทำตัว น่าขำ
ยังมี อีกมาก ต้องทำ
เจ็บช้ำ ระกำ ทิ้งไป

หันมา เดินหน้า ต่อสู้
ศัตรู อมิตร ปลิดไส
เดินหน้า บากบั่น ต่อไป
วันใส คงไม่ ไกลนาน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: ต้องสู้
เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 17 ตุลาคม 2008, 09:39:PM
ไม่มีวัน ได้เดิน ไปข้างหน้า
หากชีวา ยังคร่าคร่ำ กับความหลัง
จมอยู่กับ อดีต ที่ผิดพัง
แล้วจะมีหวัง แห่งใหม่ อย่างไรกัน

เลิกยึดติด อดีต แล้วเดินหน้า
เป็นผู้กล้า ฝ่าไป ตามใจฝัน
จุดมุ่งหมาย ปลายทาง คงสักวัน
จะไขว่คว้า ความสุขนั้น มาครอบครอง