พิมพ์หน้านี้ - …หวนรำลึก “ขอบฟ้าขลิบทอง”…

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => ห้องรวบรวมบทกลอน,บทกวีจากที่อื่น.. => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 พฤศจิกายน 2025, 07:42:AM



หัวข้อ: …หวนรำลึก “ขอบฟ้าขลิบทอง”…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 พฤศจิกายน 2025, 07:42:AM


…หวนรำลึก “ขอบฟ้าขลิบทอง”…


OQh_JA73KFg


“ มิ่งมิตร...
เธอมีสิทธิ์ที่จะล่องแม่น้ำรื่น
ที่จะบุกดงดำกลางค่ำคืน
ที่จะชื่นใจหลายกับสายลม

ที่จะร่ำเพลงเกี่ยวโลมเรียวข้าว
ที่จะยิ้มกับดาวพราวผสม
ที่จะเหม่อมองหญ้าน้ำตาพรม
ที่จะขมขื่นลึกโลกหมึกมน

ที่จะแล่นเริงเล่นเช่นหงส์ร่อน
ที่จะถอนใจทอดกับยอดสน
ที่จะหว่านสุขไว้กลางใจคน
ที่จะทนทุกข์เข้มเต็มหัวใจ

ที่จะเกลาทางกู้สู่คนยาก
ที่จะจากผมนิ่มปิ้มเส้นไหม
ที่จะหาญผสานท้านัยน์ตาใคร
ที่จะให้สิ่งสิ้นเธอจินต์จง

ที่จะอยู่เพื่อคนที่เธอรัก
ที่จะหักพาลแพรกแหลกเป็นผง
ที่จะมุ่งจุดหมายปรายทะนง
ที่จะคงธรรมเที่ยงเคียงโลกา

เพื่อโค้งเคียวเรียวเดือนและเพื่อนโพ้น
เพื่อไผ่โอนพลิ้วพ้อล้อภูผา
เพื่อเรืองข้าวพราวแพร้วทั่วแนวนา
เพื่อขอบฟ้าขลิบทองรองอรุณ ”


[ขอบฟ้าขลิบทอง : อุชเชนี]




มิ่งมิตร…
ผู้อุทิศกายใจเอื้อไออุ่น
ผู้เสกศิลป์อักษรอ่อนละมุน
ผู้เจือจุนอเนกอณูสู่สังคม

เบิกมุมมองของกวี สร้างสีสัน
ผ่านจำนรรจ์รสรื่นและขื่นขม
ทั้งยกเปรียบอุปมาอย่างน่าชม
เร้าอารมณ์ ความรู้สึก ความนึกคิด

เหมือนหยาดทิพย์หยิบยื่นชื่นอ่อนช้อย
ให้เคลิ้มคล้อยถ้อยความงามลิขิต
แม้นสดับรจนานิรามิส
ซึ้งสนิทบันดลหมองหม่นมลาย

หว่างราตรีเงียบสงบสงัดนิ่ง
เรื่องว้าวุ่นสรรพ์สิ่ง ทอดทิ้งหาย
ขับร้องร่ำคำกลอน รุ่มร้อนคลาย
ยังความสุขมิวาย…มิหน่ายเลย


Soul Searcher
Inspired to write 28/10/2022
(แก้ไข 23/11/2025)





หัวข้อ: Re: …หวนรำลึก “ขอบฟ้าขลิบทอง”…
เริ่มหัวข้อโดย: PIKuL ที่ 23 พฤศจิกายน 2025, 08:45:AM
(https://www.sabuyjaishop.com/shop/oncebookk/images/00lbrgyct0erauhji22417220256802673914.jpg)

ส่วนหนึ่งในหนังสือ.....เยียวยาจิตใจได้ดีมากจริงๆค่ะ
หมายเหตุ : ได้รับการคัดเลือกให้เป็นหนังสือดีที่คนไทยควรอ่านในรอบ 100 ปี จากโครงการวิจัยของ สกว.




หัวข้อ: Re: …หวนรำลึก “ขอบฟ้าขลิบทอง”…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 24 พฤศจิกายน 2025, 07:45:AM



…เกิดสูงหรือต่ำกรำฟ้า
ต่างค่าต้นทุนบุญคลี่
หากช่วยยืนยันฉันที
ศักดิ์ศรีคนเราเท่ากัน

สังคมแบ่งชั้นวรรณะ
แม้สังคมพระหลากขั้น
โยงยูงสูงส่งวงศ์วรรณ
โลภโมโทสันปั่นฟุ้ง

หมั่นสร้างคุณงามความดี
ใช่อยากมั่งมีหมายมุ่ง
ตั้งองคาพยพพยุง
อำนาจอำรุงรุ่งเรือง

กอดกุมคลุมครอบเบ็ดเสร็จ
ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำเนื่อง
หากุมใจครองนองเนือง
ตราบเฟื่องฟูทรุด อยุติธรรม

สละชีพเพื่อชนทั้งผอง
ผินมองโศกเศร้าเช้าค่ำ
ปลอบปลุกทุกข์ยากตรากตรำ
จึ่งโลก จดจำตำนาน


Soul Searcher
Inspired to write 24/11/2025