พิมพ์หน้านี้ - จุดที่น่ากลัว

(https://i.pinimg.com/736x/4f/7d/91/4f7d91def07676ee0abfe8f6a6ac9e67.jpg)

จุดที่น่ากลัว....สำหรับฉัน
คือจุดที่ไม่มีแม้ภาพฝัน....ในวันต่อๆไป
จุดที่มองหาปลายทาง...ไม่ใช่เส้นทางใหม่
และไม่ใช่จุดที่วาดไว้....เหมือนไม่เคยมี

จุดที่่น่ากลัวที่สุด....คือหยุดแล้วทุกอย่าง
ปล่อยเบลอปล่อยว่าง...ทุกอย่างหยุดตรงนี้
แววตาที่ว่างเปล่า...ทุกเรื่องราวไม่ว่าร้ายหรือดี
เมื่อมาถึงจุดๆนี้...ไม่มีสิ่งใดที่ฉันต้องการ

ผ่านจุดเริ่มต้นของคนร่วมทาง

รู้ตัวอีกทีก็ถึงเวลาต้องปล่อยวาง . .. ทุกอย่างไว้

จุดที่น่ากลัวที่สุดสำหรับฉัน - -
- - ไม่ใช่การเสียเธอไป

แต่คือจุดที่ไม่ว่าพยายามเท่าไหร่ . ..
ก็ไม่อาจถอนหัวใจ . .. ของฉันคืนมา~*

(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/3766/3766678ovcj5vxkxa.png) (https://www.glitter-graphics.com)

(https://cdn.readawrite.com/articles/3357/3356243/thumbnail/large.gif?2)

หากวันใด..ไม่รู้สึก..ถึงเป้าหมาย
เพิกเฉย...ต่อความ"วุ่นวาย"...ที่อยู่ตรงหน้า
อัดอั้น!...แต่ไม่มีแม้แต่รอยน้ำตา
ความ"ผิดหวัง"ที่เคยมีตลอดมา..นั้นว่างเปล่าเกินไป

ไม่มีแล้ว...."ผู้ชนะ"..
ไม่มีแล้ว..."ผู้ที่เสียสละ"...อันยิ่งใหญ่
จุดที่ฉันยืน..คือมุมที่มืดมิด..ที่ไม่มีแม้แสงใด
และมันคือจุดที่ฉัน...หวาดกลัว.."แสงไฟ"..จะเข้ามา.

บทกลอนนี้ของคุณเปลวเทียน..เศร้าจมมาก ขอให้มีวันที่ดีนะคะ ^_^

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpyUds_9Whl6Wi8gRzWjD2Nd9foNP1s2o5tMZqfXd35z_0ylRhFAXka55LHzYLFvLg3MiA6opliGPXDJTG4I-XbOLtSAqwnUS8jYMTLQKsrZG6HXJiiG1Zx3_94KUfW80bVGeZJpwyCDs/s320/e1.gif)

(https://i.pinimg.com/736x/9a/71/7b/9a717b4f687aa9954d0d3fd8c2908323.jpg)

จุดที่น่ากลัว กลับเป็นความหวาดกลัว ในใจ
จุดที่ดำดิ่งยิ่งไกล...ก็คือใจที่โหยหา
จุดที่แสงส่องไปไม่ถึง...ยิ่งหวาดกลัวแสงไฟจะเข้ามา
จุดที่น่ากลัวยิ่งกว่า...ก็คือห้วงเวลาที่ดับไป

ในห้วงชีวิตของคนๆหนึ่ง...ซึ่งเหนื่อยล้า
อยู่ในจุดที่ไม่มีแม้น้ำตา...จะรินไหล
ไม่เรียกร้องหรือป้องกัน...จากสิ่งใด
วันนี้แม้โลกจะดับไป...หัวใจก็ไม่เกรง

emo_126 ขอบคุณคุณPIKuLมากๆค่ะ emo_79

(https://i.ibb.co/PsRnVR7W/image.jpg) (https://imgbb.com/)

จุด ที่กลัวที่สุดบoกหัวใจ
IIม้... เดินก้าวเท้ายาวสักเพียงใด ไปไม่ถึงฝัน
เหนื่oย,ท้oถoดใจ ไร้แรงผลักดัน
วันที่ขาดความเชื่oมั่น คื อ วั น ที่ ห ว า ด ก ลั ว

(https://i.ibb.co/Z1GCLPJ7/22.png) (https://imgbb.com/)

(https://c.min.ms/t/h450/member/b/17/17736/004670cc_b.jpeg)

"โลกนี้"....มันแสนกว้างใหญ่
"จักรวาล"...ก็กว้างไกล..เกินที่ใจจะโหยหา
"ความกลัว"...มันอาจจะเป็นเรื่องธรรมดา
เพราะเราไม่รู้ว่า...แท้จริงแล้วเราต้องพบกับอะไร

กลัวเหลือเกิน...จะไม่มีวันพรุ่งนี้
กลัวใจจะแบกรับ...เรื่องราวดี-ดี ไม่ไหว
หากเรื่องนั้น...กลายกลับ..เป็นเรื่องที่ทำร้ายใจ
ก็กลัวว่า...จะรู้สึกดีอีกต่อไป...ไม่ได้ จริง - จริง

และจุดที่ฉันกลัว....ที่ สุด....
นั้นคือจุดที่....ฉัน ละ แล้ว ทุก สิ่ง...
ความศรัทธา...ไร้ที่...ที่จะพักพิง
ลมหายใจ....ก็สามารถจะละทิ้ง...โดยไม่ต้องเอ่ยลา.

(https://stickershop.line-scdn.net/sticonshop/v1/sticon/5e67423fadc2be6f0064225a/iPhone/006.png?v=2)

อยู่ในจุดที่หมดความหมายมานาน
อยู่ลึกสุดของใต้บาดาล . .. แห่งความร้าวไหว
อยู่กับมันจนชินชา ~ ทำหน้าที่แค่หายใจ
อย่าดึงฉันเข้าไปอยู่ในแสงไฟ . ..
สายตาของคนรอบข้างอาจเผาไหม้ . .. จนฉันกลายเป็นจุณ

ไม่ต้องการความสงสาร
ขออยู่ในหุบเหวแห่งความทรมาน . .. ค่าไร้กว่าเศษฝุ่น
พอใจกับความลำพัง . . . ไม่ต้องการความเกื้อการุญ
วันที่ชีวิตนี้หมดแรงบุญ . ..
ขอล่องลอยไปดั่งปุยนุ่น .. . ไม่สะเทือนถึงน้ำอุ่น-อุ่น จากตาใคร~*

(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1853/1853581c8rel3szty.gif)(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1853/1853581c8rel3szty.gif)

(https://cdn.openart.ai/uploads/image_1664669856982_512.jpg)

ในมุมมืดมิด ในจิตใจ ที่ไกวแกว่ง
ในความเสแสร้ง แกล้งกลั่นใจ ให้มองหา
จุดที่น่ากลัว ในมุมมืดสลัว ที่ผ่านๆมา
คือจุดที่อยู่ใกล้ตา แต่ไร้สิ้น ซึ่งอาทร

คือมุมๆหนึ่ง ในหัวใจ ในกายนั้น
ที่บากบั่น เพียรขยัน ไฟรุ่มร้อน
จุดที่จูงมือจูงใจ ให้ตัวตน ไหม้กัดกร่อน
แม้ไฟจะร้อน ก็โอนอ่อน พร้อมไหม้เกรียม

(https://cdn.readawrite.com/articles/8855/8854893/thumbnail/small.gif?1)

ความกลัวหนึ่งเดียว....คือ หมดสิ้น "ความหมาย"
อยู่ใกล้กันเคียงข้างกาย...แต่ไร้ซึ่ง "ความห่วงหา"
แม้ว่าจะพยายาม.......ส บ ส า ย ต า......
ก็ได้รับมาเพียง "สีหน้า"ที่แสดงว่ารำคาญ

จะอยู่ หรือ จะจากไป.....ก็ได้สินะ!....
"ไปตายซะ".....ถ้อยคำที่หมดสิ้นความสงสาร
แค่เพียงในตอนนี้...ที่เธอแสดงว่า "ไม่ต้องการ"
ฉันก็ตายไปตั้งนานแล้ว......ใ น หั ว ใ จ เ ธ อ.

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxAaAKM4jvTZKyoYC7V01lK06ZUfYIbBBls-hruAVPvHPz2xwYXO5pkvKtD4m5J1XbawQ7JtUv62BPfmNRrXXe0rExMZ_kEJYdjepC0PeI9Wmp_MAdWc1WAsSMFEQLnlvB4Ej_Tfa8z64/s320/2bf_flowerbar%255B1%255D.gif)

(https://s01.sgp1.digitaloceanspaces.com/inline/855333-1*29bZPMhbihGUmTimEOYm9Q.jpeg)

จุดที่น่ากลัว....ยิ่งกว่าความกลัวที่มี
คือจุดที่อยู่ในตอนนี้...ไม่มีความกลัวที่พลั้งเผลอ
ใจที่เคยพะวงสังสัย...ไร้ทิศไร้ทางหลงเพ้อ
วันนี้....กลับไม่มีสิ่งที่เคยเจอเมื่อนานวัน

จะอยู่หรือจาก...ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป
อยู่ก็ได้หรือให้หายไป...ก็ไม่หวั่น
ยิ้มก็ได้หัวเราะก็ดี...ร้องไห้ไม่ต่างกัน
ความหวังความฝัน...ก็แค่สิ่งๆนั้นที่ฉันสมมติมันขึ้นมา

(https://www.scimath.org/images/2019/Article/11647/11647-1.jpg)

หากวันไหน...หวาดกลัว...เกินไปกับโลกใบนี้
ไม่อาจจะรู้สึกดี....กับสิ่งที่เราเอาใจใส่
อยากไปต่อ....แต่ก็สุดแสนจะท้อ..เหลือเกินนะใจ
"หวาดกลัว" กับการที่ จะคิดถึงใคร..บางเวลา

ไม่เป็นไรหรอกนะ....อยู่เฉย-เฉยสักพัก
เราไม่จำเป็นต้อง"รัก"ทุกสิ่งที่เราโหยหา
"หวาดกลัว"...กับความรู้สึกที่สะท้อนกลับมา
จงบอกตัวเองว่า....เธอสามารถจะเกลียดมันได้เต็มหัวใจ

ไม่ต้องหวาดกลัว...ความกลัวอีกต่อไปแล้ว
เสียงเพรียกอันบางแผ่ว...นั่นคือ"ตัวเรา" ใช่ไหม
อยากเกลียด จงเกลียด อยากรัก จงรัก ช่างมันประไร
เธอไม่จำเป็นต้องแคร์สายตาใคร....ที่ไม่ได้รักเรา.

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwFqkTK26X8ESV4aIPgRns7k6BqBg8cJ2Fl-N2z5DkCgNuO5EJa-Pr345L9C0wvG-4_bNrGIBM48gFhg2djlLPPaQIC6hFDtUJm2MqtjTnncCjVbD7woCbDlr5L3EIwRFaGO3pybiyZYo/s320/4b94d6f29495c.gif)(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwFqkTK26X8ESV4aIPgRns7k6BqBg8cJ2Fl-N2z5DkCgNuO5EJa-Pr345L9C0wvG-4_bNrGIBM48gFhg2djlLPPaQIC6hFDtUJm2MqtjTnncCjVbD7woCbDlr5L3EIwRFaGO3pybiyZYo/s320/4b94d6f29495c.gif)

(https://image.shutterstock.com/image-photo/image-woman-who-sheds-tears-260nw-1905882802.jpg)

หรือว่าแท้ที่จริงแล้ว...มันไม่เคยมีจุดที่น่ากลัว?
จะมีก็เพียงแต่ความหวาดกลัว....ที่ว่างเปล่า
มีแค่เพียงความหวาดกลัว...อยู่ในทุกๆเรื่องราว
มีมากเกินไปจนปวดร้าว...ราวจะแหลกสลายไป

"หวาดกลัว" ....กลัวสิ่งที่ยังไม่เกิดสักที
"หวาดกลัว"....กลัวสิ่งที่ผ่านไปแล้วย้อนกลับมาใหม่
"หวาดกลัว"...การสูญเสียที่มีมากเกินไป
หรือท้ายที่สุดก็แค่"หัวใจ"...ที่ไม่ได้รู้สึกรักแม้แต่ตัวเอง

มืดสลัวกลัวจังเดินรั้งแถว
สอบอีกแล้วกลัวตายร่วงหงายเก๋ง
งานส่งไปกลัวพลาดน่าหวาดเกรง
ลูกค้าเฉ่งกลัวจ้องจะฟ้องนาย

ครายังเล็กเด็กอยู่กลัวครูว่า
โตต่อมาปีเดือนกลัวเพื่อนหาย
เป็นผู้ใหญ่บักโกรกกลัวโรคกลาย
จะหญิงชายคิดแน่กลัวแก่จริง

เราจะอยู่เพื่อกลัวหรือตัวกล้า
อดีตหนาเลยไปห่างไกลยิ่ง
อนาคตมิถึงเกินพึ่งพิง
ปัจจุบันคือสิ่งไม่หลอกลวง

อารมณ์เคลื่อนเตือนจิตความคิดซ่อน
ยกออกก่อนจากตัว"กลัวและห่วง"
จิตไถลใจถลนส่งผลกลวง
สติถ่วงยึดมั่นเท่านั้นพอ

มังตรา emo_89

(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTcbG4Y3_9g72jmhZ-UY0ly0E_hyHFE4plPGA&s)

เมื่อคาดหวัง...ผิดหวัง...คือคำตอบ
อยากให้ชอบ...กลับเกลียด..เกินสานต่อ
อยากให้รัก...กลับเลิก!...ไม่รีรอ
อยากจะพอ..กลับทนได้...แม้ไม่ควร

อยากจะหวัง..แต่ไม่มี..ที่ให้หวัง
อยากจะพัง..แต่ไม่เหลือ..แล้วสักส่วน
อยากจะเลิก..ดันติดกับ.."คิดทบทวน"
อยากจะหวน..แต่ไร้ที่..จะย้อนคืน

จุดที่กลัว..คือไร้หมุด..ซึ่งจุดหมาย
ที่สุดท้าย..คือที่ใด..ให้ฝ่าฝืน
แม้นสองเท้า...ยังหวั่นไหว...ไร้ที่ยืน
จุดที่เสียง.."สะอื้น"..ไม่มีจริง.

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnPlSjRXIA5CqOJAniw-FzMdkusD3dK1qa7EuAbjNYBN1HwzIvbnlRu90-9fySbfJtiRFoJS5HS9yjP-xLg6eV1vwwcRCxIt74hoA7_DCXr8VN6my0n_m8-vZOUzEK9B6ujiKDqN86BdY/s320/flower_pearl_005_3.gif)

(https://img.freepik.com/premium-photo/captivating-double-exposure-showcasing-child-s-silhouette-blended-with-underwater-scenery_994764-95898.jpg)

เมื่อเดินทางมาสักพัก....จึงหยุดเดิน
พักตัวตนแห่งการเผชิญบนทางยาวไกล...แล้วหยุดนิ่ง
ทอดสายตาไปไกลลิบ...กระซิบ..หายไปในความจริง
เดินมาถึงจุดที่ไม่มีสิ่งใด...ให้แอบอิง..ยิ่งกว่าตาย

เมื่อลองมอบไปรอบๆ...สำรวจระหว่างทาง
ก็ไม่ได้อ้างว้างไปซะหมด...ทุกเป้าหมาย
แต่ทว่าสิ่งสะดุดตา...กลับมีเพียงเสียงกรีดกราย
ที่ไม่ได้มุ่งทำร้าย...หรือทำลายใคร?

บางทีจุดที่น่ากลัวที่สุด..ที่ได้สัมผัส
อาจเป็นเพียงเสียงปะทัด....สะกัดไว้?...
ฉันเลยเริ่มเดินทาง...ต่อไป และต่อไป
น่ากลัวแล้วอย่างไร?...ในเมื่อตรงที่ยืนอยู่ตอนนี้..ก็ไม่ได้ดีไปกว่าเดิม

(https://s.isanook.com/ca/0/ud/185/926302/102770392.jpg?ip/crop/w670h402/q80/jpg)

ฉันเลยเริ่มเดินทาง...ต่อไป และต่อไป
เดินไปสิ..เดินไป....ตามที่ใจ..จะปรารถนา
ไม่มีใครรู้หรอก...ว่าหนทางที่ไกลลับ..สุดสายตา
มันจะดีกว่า...หรือว่า..อาจไม่ดีเลย...

โอบกอดความกลัว...ไปด้วยนะ
ในเมื่อไม่สามารถจะ ลด ละ ...เพื่อวางเฉย
ก็คิดเสียว่า...นี่คือเวลาแห่งการสร้างความ"คุ้นเคย"
แล้วปล่อยมันร่วงระเหย...ไปกับกาลและเวลา

เมื่อไหร่ที่...หัวใจเราเหน็ดเหนื่อยกับสิ่งใด...มาก-มาก
จุดที่เราคิดว่ายาก...ก็เพราะเพียงเราเห็นแค่"ปัญหา"
"กลัว" ไปกับความ "โดดเดี่ยว"...ที่เป็นแรงสะท้อนกลับมา
ในวันหนึ่ง...มันอาจจะเป็นเพียงแค่ "ไก่ กา" ที่เราไม่สนใจ.

(https://stickershop.line-scdn.net/sticonshop/v1/sticon/639155dc85d52f7ff1254904/iPhone/038.png?v=1)(https://stickershop.line-scdn.net/sticonshop/v1/sticon/639155dc85d52f7ff1254904/iPhone/038.png?v=1)(https://stickershop.line-scdn.net/sticonshop/v1/sticon/639155dc85d52f7ff1254904/iPhone/038.png?v=1)

จุดที่เราเข้าไปคือไฟเขียว
ประเดี๋ยวเดียวแดงแจ๋แต่ฮึกเหิม
ถือรอขึ้นช้อนหนักควักเงินเติม
หลัง-หลังเริ่มร้อนรนก้นติดไฟ

รู้ตัวก็ติดดอยเรียบร้อยครับ
ร่วมกองทัพเม่าดอยพอร์ตน้อยใหญ่
จุดที่ควร Cut Loss (คัทลอส) ดันป๊อดไป
น้ำตาไหลพอร์ตแยกแตกทุกกอง

เทรดฟอเร็กซ์เทรดทองกองคริปโต
ความFoMO(โฟโม่) เกินยั้งสั่งสมอง
DCA (ดีซีเอ) ไม่สน...คนอยากลอง
ตาปริบมองกราฟหยุดจุดน่ากลัว
emo_69

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/sticker/552382614/iPhone/sticker@2x.png?v=1)

จะกลัวไปไยเล่า..พี่เจ้าขา
มันเดินมาถึงจุดนี้..เพราะเย้ายั่ว
เมื่อใจกล้าบ้าบิ่น...จงเมามัว
กดระรัวไปเถิดศรี...เดี๋ยวดีเอง 55555

รึไม่ก็"ตัดจบ"พักรบไว้
พรุ่งนี้มาเริ่มใหม่นะคนเก่ง
ติดดอยซ้ำก็ช่างแม่ง..ศรีนักเลง
กุลจะเด้งไปหา...เลี้ยงข้าวกัล*

อย่าไปหยองงง ไม่หมดไม่เลิก...

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/sticker/552382627/iPhone/sticker@2x.png?v=1)

เลี้ยงข้าวแล้วเลี้ยงกล้วยด้วยได้ไหม
หิ้วหวีไปแก้เคล็ดเสร็จดวงฉัน
เม่าปีกเหล็กทนไฟไม่แพ้ควัน
อัพอีกขั้นเลยพี่ด้วยหนีอาย

Stop Loss (สต๊อบ ลอส) ตั้งไว้ไม่ผลีผลาม
บ้าบิ่นตามกุลแนะนำนาม "ไร้พ่าย"
ลอกคราบ "เม่า" แปลงเป็น "เง่า" เอาให้ตาย
อยากสบายทางลัดจัดหนักเลย
emo_108
เกาะเพื่อนกินเลยไม่เข็ดค่ะ สิงทุกดอย ถอยไม่เป็น

เดี๋ยวนะ เพิ่งนึกได้ นี่เรามาทำให้กระทู้เขาเสียความสงบไหมนะ emo_85

(https://f.ptcdn.info/731/017/000/1397276814-1369919972-o.jpg)

มันเป็นจุดที่น่ากลัว ณ จุดหนึ่ง
เป้าหมายต้องไปถึง...อย่างผ่าเผย
ยืดอกรับ"ติดดอย"อย่างเสบย
Stop Loss แค่เยาะเย้ยโชคชะตา

จุดที่มันน่ากลัว..คือตังค์หมด
ติดลบทด..วันถัดไปใช่ปัญหา
กลัวเหลือเกิน..วันพรุ่ง..จะกลับมา
"ติดดอย"ซ้ำช้ำกว่า..อกหักเอย.

อ่ะๆๆ พิกุลดึงหัวข้อกลับมาให้น๊า 555 จุ๊บๆนู๋เปลว แผล่บเจ้กัล*
เจ้เงินหนาเราต้องเลียแข้งเลียขาไว้ก่อน อิอิ

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/sticker/784673047/android/sticker.png?v=1)

อ้างจาก: PIKuL ที่ 24 พฤศจิกายน 2025, 07:25:PM

emo_68 ยืนงงๆในดงนักลงทุนเลยทีเดียวค่าาาา emo_82

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/sticker/7267755/android/sticker.png?v=1)

ตัวข้าน้อย.."นักลงพุง"..มิยุ่งเกี่ยว
แต่เฉลียว..ตัดสินใจเลียแข้งขา
เพราะเจ้กัลมือเติบ..เห็นคาตา
มันแปลว่า..กระเป๋าหนัก..ควักจ่ายดอย

แล้วมิสู้ควักจ่าย..เราดีกว่า
นวดคอบ่าแรงดีมิถดถอย
เหยียบสะเอวกระดูกลั่น..ดั่งตัวลอย
แล้วร่วงผล็อย...นอนสบายทั้งชีวี.

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/sticker/113893302/iPhone/sticker@2x.png?v=7)

(https://tse2.mm.bing.net/th/id/OIP.omW_DFGdGZnUMvF7jmA1JwAAAA?w=474&h=394&rs=1&pid=ImgDetMain&o=7&rm=3)

ลมโชยพัด โบกสะบัด กัดกินใจ
หนาวเหน็บไซร้ ไร้วิงวอน สะท้อนเสียง
ผ่านปลายไม้ ระรานใบ ไร้หลบเลี่ยง
ใจรู้เพียง เสี่ยงฤดู วิญญูรอน

เสียงหวีดวิ้ว ปลิวตามลม ตรมตรอมเปล่า
ลมพัดราว กรีดเลือดเนื้อ เกลือเจือซ่อน
ให้เจ็บแสบ แปลบแปล๊บแปล้บ แอบอ้อนวอน
ความซับซ้อน กร่อนดวงใจ ให้คลุกคลาน

ความน่ากลัว สลัวไกล ไร้จุดปลาย
ไร้ที่หมาย ปลายถนน แห่งความทรมาน
จุดที่น่ากลัว ที่เปลี่ยนไป ในทุกๆเส้นทางที่ผ่าน
จุดที่หวาดกลัวแม้กระทั่งฤดูกาล....หรือแค่พันธนาการทางจิตใจ?

หากเร่งรุดอุดรั่วความกลัวก่อน
สิ่งหลอกหลอนถอยร่นพอทนไหว
หากถลำย่ำยั่วยังกลัวไป
สิ่งเหลือไว้มืดมิดสนิทลง

ไยยังเกี่ยงเสี่ยงทีต้องมีเขา
คู่ภาพเงาผึ่งผายกับตายส่ง
จนหมดแรงแสงเคลื่อนหรี่เลือนลง
ยังทนงค์จงรักสืบศักดิ์ไป

เพราะชีวิตคือชีวิตจิตต้องสู้
ยอมอดสูขี้ขลาดเป็นทาสใหม่
น้ำเหือดแห้งแสร้งมีอย่าดีใจ
หาน้ำใหม่เถิดหนาจงอย่ากลัว

มังตรา

แม้น้ำเก่าเหือดแห้งจากแหล่งเริ่ม
น้ำใหม่เติมเบื้องล่างยังขุ่นทั่ว
จะน้ำเก่าหรือใหม่ใจหวาดกลัว
ตายังมัวน้ำขังบังความจริง

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_043.gif) (http://www.klonthaiclub.com)

(https://www.siamzone.com/music/yt/ngFde6IQjtU.jpg)

อยากจะหยุดอยู่เพียง...ในห้วงฝัน
เพราะเหนื่อยกับความผกผันอันยากยิ่ง
กลัวเหลือเกิน...ความโดดเดี่ยวในความจริง
ไร้พื้นที่ให้พักพิง...อิงแอบใจ

ไม่อยากแม้จะยอมรับ...ความแพ้พ่าย
สุดแหนงหน่ายความเหนื่อยล้าพาอ่อนไหว
อยากจะลี้หนีให้ห่างหากเป็นไป
กลัวที่จะเป็นใคร...ที่ถูกลืม!.

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHc_Tmrp71ewufWAcZAXH5hGYbMqAleZXn7ZCktvEa3pKlKsOwFunJt-I2LiHj4LmkT_hGcH8TEuWJKxIzrb3LduwtiUjlgUlThCQBJt8FjqxyiAyx-B9iwSl19ydiMBFQ5iUXPpyQmP4/s320/5p109.gif)

ทางเดินไปไกลมากยังปากสู้
คิดถึงอยู่จำทนคอยคนปลื้ม
เสียใจหนักรักช้ำเขาทำลืม
เคยดูดดื่มเปลี่ยนเป็นคนเย็นชา

กลัวกลับกลายพ่ายแพ้เพราะแปรเปลี่ยน
กลัววนเวียนชอกช้ำด้วยคำว่า
กลัวใจต้องล่องลอยคอยเวลา
กลัวรักล้ารันทดสลดทรวง

ตะวันแจ้งแสงรุ่งของพรุ่งนี้
ร้ายหรือดี สุข เศร้า ยังเฝ้าห่วง
หมอกคลุมครองหมองหม่นใจคนทวง
มืดสลัว-โชติช่วงตามดวงเรา

มังตรา emo_89

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5A9T4dbF6CNbqmL9PRQy6SmijzcOSoArChpzDDFOeCSVKSPGz-_zC67jfGKfXjLNYanosZ1HyktnBQe6XEY9DV5KNm8pI7KEWy4ZqShpusrY7Pf_bVPTWVEPIRlIYy7mDnTlnHJUc8n8/s410/baipak.blogspot.com24.gif)

เคยไหม?…ทำอะไรไปก็ไร้ค่า
อ่อนล้า…กับความโดดเดี่ยวและเงียบเหงา
ผิดทุกอย่าง!…แค่เพียงเพราะคือเรา
ถูกตีตราว่าโง่เง่า…เขลาเกินไป

อยากชนะ...คำดูถูกเหล่านั้น
แต่ก็หวาดหวั่น…ตัวเองจะไม่ไหว
“จุดที่กลัว”…คือคุณค่าคืออะไร?
“ความมั่นใจ”ไม่มีเหลือแม้เศษคำ

อยากชนะ..แต่กลับยิ่งล้มเหลว
ดังตกลงสู่ห้วงเหว..ความตกต่ำ
เสียงกร่นด่าว่ากล่าว..ขาวกลับดำ
คอยตอกย้ำ“ความพ่ายแพ้”แม้ไม่จริง.

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5A9T4dbF6CNbqmL9PRQy6SmijzcOSoArChpzDDFOeCSVKSPGz-_zC67jfGKfXjLNYanosZ1HyktnBQe6XEY9DV5KNm8pI7KEWy4ZqShpusrY7Pf_bVPTWVEPIRlIYy7mDnTlnHJUc8n8/s410/baipak.blogspot.com24.gif)

เคยนะ…ทั้งชนะ…ทั้งพ่ายแพ้
ทั้งอ่อนแอ…ทั้งแพ้พ่าย…ร้ายทุกสิ่ง
อยากชนะ…กลับล้มเหลว…ไม่เกินจริง
ใจหยุดนิ่ง…สิ่งที่กลัว…ยิ่งหวาดเกรง

เพราะใจคน…วนวิ่งวุ่น…ลุ้นเกินตัว
ยิ่งหวาดกลัว…ยิ่งมัวเมา…ยิ่งอวดเก่ง
จุดที่กลัว…ยิ่งตอกย้ำ…ช้ำซะเอง
มิกลัวเกรง…ข่มเหงใจ…ใช่ใครอื่น?

แต่เป็นตัวฉันเอง…ที่ผิดพลาด
ที่เขลาขลาด…ขยาดหนี…ยากจะฝืน
ให้เวียนวน…ปนใจกลัว…ชั่วขมขื่น
ยากจะกลืนจะกล้ำ…ทำได้เพียงเสี่ยงถอยออกมา

ณ จุดที่น่ากลัวจนหลัวดับ
เป็นจุดอับของใจแทบไร้ค่า
จุดที่สิ้นแล้วหดหมดศรัทธา
จุดที่ว่าน่ากลัวนักมักไม่แสดง

ไร้ซึ่งฝันปรารถนาล้าทุกสิ่ง
คือความจริงของใจไร้เส้นแบ่ง
แม้นเกิดกับผู้ใดใคร่ระแวง
หาใช่แกล้งเฉยชาแต่ว่า..พอ

กวินพัฒน์

ฉันเป็นคนปล่อยวางอย่างง่าย-ง่าย
มิเสียดายสิ่งใดก้าวไปต่อ
ใช้ชายเสื้อเช็ดน้ำตาฉ่ำคลอ
รู้จักพอรู้จักถอยรอคอยเป็น

ฉันมันตัวคนเดียวไม่เหนี่ยวรั้ง
ใครรัก-ชังช่างใครไม่ทุกข์เข็ญ
มิชื่นชมฟ้าครามหรือยามเย็น
ฉันมองเห็นทุกสิ่งอย่างจริงใจ

อาจเป็นคนเย็นชาเกินกว่าคบ
เย็นจนกลบน้ำแข็งทุกแหล่งได้
จงมองผ่านตัวฉันอย่างควันไอ
เลยจุดเยือกแข็งไปได้นานแล้ว

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_211.gif) (http://www.klonthaiclub.com)

(https://img.freepik.com/premium-photo/lonely-man-sitting-bench-rain_986484-808.jpg)

จุดที่น่ากลัว...ยิ่งกว่าความกลัว...ในวันนี้
คือจุดที่...เลยไม่ไกล...ไม่จำเป็นต่อใครแล้ว
อยู่ในจุดที่หวาดหวั่น...สัญญาณใจเริ่มจะแผ่ว
ทางเบื้องหน้าไร้วี่แวว...ไร้สิ่งใด

เพียงลำพัง...นั่งท่ามกลาง...ทางมืดมิด
เงียบสนิท...จิตสะดุด...สุดทางไป
ในมุมมอง...ที่ตรึกตรอง...ลองค้นใจ
ไร้แสงใด...ให้ค้นหา..ให้คว้าเจอ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 10 พฤศจิกายน 2025, 12:09:PM