ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาในตอนเช้า
เพราะเสียงสายฝนที่หล่นกระทบหลังคา
..เป็นจังหวะเหมือนเขื่อนที่กักเก็บน้ำมานาน
และผนังเขื่อนไม่สามารถรองรับน้ำจำนวนมหาศาลได้
....เสียงแรกที่กระทบหลังคา....
ฉันจึงรู้สึกว่าเม็ดฝนนั้นใหญ่ และมีปริมาณมากกว่าปกติ
ความรู้สึกกลัวหลังคาจะทะลุก็เกิดขึ้นมาแวบนึงในความรู้สึก
ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตูห้องนอนของลูกสาว และแหงนมองบนหลังคา
..แสงเล็กๆที่ลอดผ่านรูจากหลังคามานั้น เหมือนความกังวลของฉันในตอนนี้
แปลกดีนะ รูหลังคา ก็สูงเพียงเท่านี้ แต่ก็เกินเอื้อมมือของฉัน
แค่ฉันจะพยายามปีนป่าย ก็รู้สึกถึงอันตรายรอบด้าน
.....เลยไม่ได้ซ่อมเสียที.....
รูหลังคานี้ จึงมีความหมายสำหรับการ "รอคอย"
รอคอยใครบางคน ที่จะขึ้นมาซ่อมแซมได้สักวัน
และความหวัง ก็เหมือนแสงที่กำลังเล็ดลอดเข้ามาปะทะสายตาของฉัน
ไม่ใช่ไม่มีคนทำได้ แต่ต้องรอคอย ว่าใครจะมาปิดเจ้ารูรั่วนี้เสียที.
ก็แค่บทบรรยายในเช้าวันหนึ่ง .... ViVee |
(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEishHgEz_97zMpQFafRxySBH2jStlrWLbz9q8byTA292q0s73W2U52yIkV8meA5HB_kTi2q4W9pf5t3q3wkoRtVRdieuDioba0rKmT1arg8gwKdwCN5HS-nExju-gtumZOBXvC3Plo21eY/s320/gi239.gif)