พิมพ์หน้านี้ - แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => คำคม+คำสุภาษิต+คำพังเพย => ข้อความที่เริ่มโดย: Jantatep ที่ 12 พฤษภาคม 2007, 05:25:PM



หัวข้อ: แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ
เริ่มหัวข้อโดย: Jantatep ที่ 12 พฤษภาคม 2007, 05:25:PM
ยศและลาภหาบไปมิได้แน่
เหลือเพียงแต่ต้นทุนบุญกุศล
ทรัพย์สมบัติทิ้งไว้ให้ปวงชน
แม้ร่างตนเขายังเอาไปเผาไฟ


หัวข้อ: Re: แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ
เริ่มหัวข้อโดย: Jantatep ที่ 13 พฤษภาคม 2007, 06:19:PM
อิอิ   emo08


หัวข้อ: Re: แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 04 กันยายน 2009, 03:07:PM
เมื่อแรกเกิดร้องจ้ามือคว้าจับ
เลือกจะรับประกาศเน้นเป็นเจ้าของ
โลกไม่เอื้อเปลี่ยนโลกงามตามใจปอง
แม้แต่ซากไม่คิดลองคืนแผ่นดิน


หัวข้อ: Re: แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ
เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 04 กันยายน 2009, 04:23:PM
เงินตรามากมายก่ายกองทองล้นหัว
มีแต่ตัวตนต่ำย่ำวิถี
มิต่างกันหากตายไปไกลโลกี
ร่างกายนี้เขายังเอาไปเผาไฟ



หัวข้อ: Re: แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ
เริ่มหัวข้อโดย: ชมพูไพร ที่ 23 ธันวาคม 2009, 08:07:PM
พอย่ำค่ำ แสงไฟ ดูสดสวย
หน่วยความคิด ร่อนเร่ ตะเวนหา
ลืมเปิดกว้าง ให้ความจริง แท้เข้ามา
เที่ยวไขว่คว้า แสงไฟสวย ช่วยไล่เหงา

จากหัวค่ำ ผ่านคืน ยันย่ำรุ่ง
มุ่งมันเมือง แสงสี เหมือนแมงเม่า
ห่มห่อด้วย อาการ ของคนเมา
พรุ่งนี้เล่า เวียนซ้ำ คือฉากเดิม

ปากตะโกน ร้องหา เสรีภาพ
แต่ยังหาบ ความยึดติด ระโหยเพิ่ม
ตะกายหา พันธนา ผูกพันเติม
เสริมเชื้อไฟ ไว้แผดเผา เมื่อเมาเมือง


หัวข้อ: Re: แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 04 เมษายน 2010, 12:58:AM
(http://tkfiles.storage.msn.com/x1pIz4nT2hxWfiX_CUUKAaKmavkYjY46dtHJL_ELipg2YjX-EPL-m248EC1_ejx-tpmxFa5PWohawor4EU2fBDGJ7KYwHluvH0YIUFTHQA9ZTA)
(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(146).gif)

อันรูปลักษณ์สังขารที่ท่านเห็น
บัดนี้เป็นเพียงผงสู่ดงเถ้า
แต่ก่อนเคยมีร่างคอยพรางเงา
หรือที่เรียก "ตัวเรา" เข้ายึดครอง

หากแท้จริงเป็นแค่สิ่งสมมุติ
ควรแล้วหรือยื้อยุดเป็นเจ้าของ
นี่ตัวกู ของกู กูหมายปอง
คอยจับจ้องสนองตอบความต้องการ

ทั้งยังหลงติดบ่วงสิ่งลวงหลอก
หลงเปลือกนอกตัณหาคร่าประหาร
หลงกิเลสยั่วยุอยู่เมืองมาร
เริงสำราญสุขล้นจนปัญญา

เพราะไปเห็นว่าดีทั้งที่ผิด
อกุศลดลจิตให้คิดกล้า
สิ่งชั่วร้ายคล้ายกับมาบังตา
จึงเดินฝ่ามรสุมกลุ่มเปลวไฟ

บ้างก็เกิดความคิดพิชิตสู้
กำเนิดรู้สิ่งนี้หาดีไม่
จึงหยุดย่างเยื้องเท้าย่ำก้าวไป
เพื่อจะได้บ่ายเบี่ยงเบนทิศทาง

แล้วจะค่อยค่อยเห็นเป็นเช่นนี้
เกิดดับมีทั่วไปในโลกกว้าง
สิ่งใดยึดถือไว้ให้ละวาง
ปรารถนาเบาบางจืดจางลง

มันไม่มีของเราให้เฝ้าหวง
ยามลับล่วงร่างกายเป็นทรายผง
แม้นครอบครัวรวมไว้ใกล้เผ่าพงศ์
ยังไม่อาจเจาะจงบ่งของเรา

เหลือเพียงบาปบุญเก่าที่เคยสร้าง
เป็นเรือจ้างลอยลำจำอยู่เฝ้า
ติดตามไปทุกแห่งคอยแบ่งเบา
เพื่อบรรเทาตามบทกฎแห่งกรรม.


(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(168).gif)


หัวข้อ: Re: แม้ร่างตนยังเอาไปเผาไฟ
เริ่มหัวข้อโดย: ploychompu^^ ที่ 04 เมษายน 2010, 11:05:AM
(http://www.dhammathai.org/articles/data/imagefiles/566.jpg)

สูงหรือต่ำรวยล้ำสักแค่ไหน      
สุดท้ายไปที่เดียวกันนั้นหนา
บนกองฟืนสุมไฟเผากายา
อนิจจาไม่หลงเหลือสิ่งใด

ก่อนวันนั้นมาถึงทำวันนี้
ทำความดีไม่ยึดติดหลงใหล
สงเคราะห์ร่างกายหาเลี้ยงชีพไป
ไม่ฝันใฝ่อยากได้หรืออยากมี

ประพฤติปฏิบัติตามคำสอน
อย่านิ่งนอนทำใจตามวิถี
หมั่นพากเพียรกระทำแต่กรรมดี
สร้างบุญบารมีตราบชีพวาย


(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/291/291089rx2h0jqtu2.gif)