พิมพ์หน้านี้ - ◊...ลมรักลวง...◊

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พันแสง ที่ 19 สิงหาคม 2025, 08:43:AM



หัวข้อ: ◊...ลมรักลวง...◊
เริ่มหัวข้อโดย: พันแสง ที่ 19 สิงหาคม 2025, 08:43:AM
◊...ลมรักลวง...◊

สายลมโชยแผ่วพลิ้วเสียงหวิวหวีด
ราวจะกรีดวิญญาณ์ถึงอาสัญ
คล้ายกระซิบถ้อยคำพลอดรำพัน
ย้อนช่วงวันวานกลับสำทับนัย

หรือหอบแรงอาลัยจากไกลโพ้น
มาถ่ายโอนเอื้อจิตพิสมัย
สายลมพัดลัดฟ้ามาแต่ใด
มาพาใจให้หวนคร่ำครวญคอย

ระหว่างฟ้าย่ำพลบคำรบหนึ่ง
ยามโลกขึงม่านเงาอย่างเหงาหงอย
สิ้นลำแสงสุรีย์อกนี้พลอย
เปลี่ยวเปล่าไร้ร่องรอยคนคอยรอ

เดือนเจ้าเอยลอยดวงไม่ช่วงแสง
ช่างเว้าแหว่งรูปเคียวคล้ายเรียวขอ
ร้างไร้ดวงดาริกะพลอดพะนอ
หมองหม่นท้อเดียวดายไม่คลายเลย

เข้าพรรษาฟ้าคล้ำดูช้ำหม่น
หัวใจคนสั่นสะทกโอ้อกเอ๋ย
ฝุ่นฝนโชยลมร่ำพรมรำเพย
พัดผ่านมายั่วเย้ยหรือไรลม

ล่วงผ่านวันผันเดือนปีเคลื่อนคล้อย
เหลือเพียงรอยอาลัย มิได้สม
ภาพการณ์ในอดีตดั่งมีดคม
ฝังลึกจมบาดเถือไม่เหลือดี

ต้องขาดวิ่นสิ้นใจหรือไรเล่า
ความหมองเศร้าข้างในหทัยนี่
จึงจะมากพอให้รานไมตรี
ตัดเตียนลงเสียทีที่เคยรัก

พันแสง
๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๘

ที่มา
https://rachan929.blogspot.com/2025/08/blog-post.html


หัวข้อ: ◊...ลมรักลวง...◊
เริ่มหัวข้อโดย: พันแสง ที่ 29 สิงหาคม 2025, 06:53:AM
สายลมโชยแผ่วพลิ้ว------ฟอนโพยม
หนาวเหน็บลามลูบโลม----อกแล้
เสียงไผ่เสียดประโคม------เพลงป่า
ราวกระซิบสั่งแม้----------โศกเศร้ากำสรวล

ฤๅครวญจากสุดโพ้น-------โอนคำ
ฝากร่ายเรียงลำนำ---------ร่ำร้อง
ลมเอยผ่านพรมลำ---------จากแหล่ง ใดเฮย
พาจิตใจเพรียกพร้อง-------ก่นเก้อเพ้อหา

สนธยาเยี่ยมฟ้า------------เรืองรอง
แลก่อนเปลวสีทอง---------หลบหล้า
พาจิตเปลี่ยวเปล่า, ปอง----จอมมิ่งขวัญเนอ
เลือนร่องรอย, อ่อนล้า--- --ยิ่งแล้วดวงสมร

จันทร์จรเชิงนภโน้น--------ดวงแรม
แสงซีดเซียวแอบแกม------หลืบฟ้า
นวลเจ้าสิแอบแซม---------อกอุ่นใดเฮย
จึงปล่อยพี่ไขว่คว้า---------รูปร้างรอยหาย

พรรษากรายเยี่ยมย้อม------คคนางค์
หัวอกหัวใจปาง------------ป่นปี้
คำนึงอยู่มิจาง-------------จึงเจ็บ
หนาวเหน็บกลางทรวงนี้-----ยากแท้ฉุดถอน

อาวรณ์มิอาจยั้ง-----------จางใจ
ผิผ่านวันผันไป------------เนิ่นช้า
ใดจะบั่นรอนใย------------ดึงล่าม
ตรึงบ่วงบาดอกข้าฯ------- เพียบพร้อยลายแผล

ต้องปวดแปล้ด่าวดิ้น-------เทียวฤๅ
จึงจะพอกระพือ-----------สติตั้ง
แลหลุดจากเงื้อมมือ-------ทรามสวาสดิ์
รอนโซ่ทัณฑ์ถ้วนทั้ง-------ที่ร้อยล่ามสูญ

พันแสง
๑ สิงหาคม ๒๕๖๘

ที่มา
https://rachan929.blogspot.com/2025/08/blog-post.html


หัวข้อ: ◊...ลมรักลวง...◊
เริ่มหัวข้อโดย: พันแสง ที่ 31 สิงหาคม 2025, 09:19:PM
สายพาตพลิ้วพิรุณพรม
จิตตรมระทมใจ
หนาวลมและฝนมนไฉน
บทใดจะเทียมทัน

หนาวด้วยคะนึงเฉพาะอนงค์
พละคงพลังทัณฑ์
เหน็บเนื้อเสมือนอุระจะพลัน
จะสะบั้นสะท้านทรวง

ลมเอย ฤ ครวญวจนลอย
และทยอยวิลาปลวง
รั้งให้หทัยขบถหวง
ทะลุห้วงทะลวงกรรม

แคว้งคว้างระหว่างสนทยา
มรคาก็หม่นดำ
ใจเรียมสะดุดจรคะมำ
เถอะจะย่ำบ่ทัดทาน

รอคอยโพยมศศินฉาย
รุจิพรายผกายกาญจน์
แต่แรมบุหลันอนทกาน
ยุวมาลยแรมรอน

ร้างรูปประโลมปิติปลาศ
พิศวาทขาดตอน
ดั่งโลกยร้างพระทินกร
ศศิธรก็ดับดวง

เช่นนั้นมโนมัยประสงค์
ดลปลงพะวงปวง
วอดวายทลายทะลุทะลวง
มรล่วงมโนลาญ

พันแสง
๓ สิงหาคม ๒๕๖๘
ที่มา https://rachan929.blogspot.com/2025/08/blog-post.htm