|
หัวข้อ: เเต่ละวันผันไปอย่างช้าๆ เริ่มหัวข้อโดย: กระจ่าน้อย ที่ 14 กรกฎาคม 2014, 01:15:PM .. แต่ละวันผันไปอย่างช้าๆ กี่พรุ้งนี้คราบน้ำตา.. จะหยุดไหล การถูกทิ้งไว้ข้างหลัง.. แทบขาดใจ ต้องทนมองเขาหายไปไม่กลับมา .. แต่ละวันฝันถึง อยู่ซ้ำๆ ความทรงจำเเสนหวาน ที่โหยหา แล้วสะดุ้งตื่นขึ้นทั้งน้ำตา.. ไม่มีเเล้ว ช่วงเวลา ที่มีเรา .. แต่ะละวันของโลกที่สดใส ถูกเเทนที่ด้วยหัวใจสีเหงาๆ จากโลกสวยก็กลายเป็นสีเทา เพียงเพราะเขาจากไปไกลสุดตา.. กระจ่าน้อย/เขียน 14/07/2557 หัวข้อ: Re: เเต่ละวันผันไปอย่างช้าๆ เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 14 กรกฎาคม 2014, 02:01:PM (http://www.thebutterflysite.com/images/milkweed-l2.jpg) ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ ฟ้าสีเทาเหงาขรึม..ดูทึมทึก ชวนรู้สึก..ถึงสายฝน หล่นฉ่ำหล้า รีบตระเตรียมต้นรัก..หักกิ่งมา เพาะปลูกกล้าเตรียมใจไว้พรุ่งนี้.. (http://sl.glitter-graphics.net/pub/989/989359uk0fezklme.gif) แสงตะวันสีทองส่องยามเช้า ขจัดเงาสีตุ่นตุ่น..อุ่นทุกที่ รักต้นแรกแตกกอ..ล้อแสงรวี สุขวันนี้ ก็พอ..อย่าท้อนะ (http://sl.glitter-graphics.net/pub/989/989359uk0fezklme.gif) แซมค่ะ emo_100 หัวข้อ: Re: เเต่ละวันผันไปอย่างช้าๆ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 14 กรกฎาคม 2014, 08:18:PM emo_116 emo_126 ฟ้าสีเทา เงาเมฆ ดั่งเสกแสร้ง มืดมิดแลง ค่ำลง หลงจังหวะ เสียงกลองดัง ระรัว ทั่วเลยนะ ปะเท่งปะ เท่งปะ จะรำโทน มองกิ่งรัก ปักไว้ ในกระถาง ชี้ออกข้าง ถ่างขา อย่าห้อยโหน กระถางแตก ย่อยแน่ แม่จะโดน เดี๋ยวจับโยน คอพับ หลับซะเนาะ พันทอง emo_116 emo_126 |