|
หัวข้อ: ฉันรอเธอที่ตรงนี้ เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 13 เมษายน 2014, 01:54:AM ฉันรอเจอเธออยู่ตรงนี้ ณ แดนสุขาวดี(อเวจี)ที่เก่า ที่ๆจะมีแค่เพียงสองเรา โดยไม่มีเงาของเขาหรือใครมาแทรกแซง ที่ซึ่งจะไม่มีก้างขวางคอ ยามที่เราร่วมหอดื่มด่ำกับรักที่เสาะแสวง ที่ๆรักจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เราจะนอนหมดแรงอ่อนระโหยไปด้วยกัน หนทางรักจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ ฝังรอยตราบาปไว้ในความฝัน แม้ใครจะมองอย่างไรไม่สำคัญ ขอแค่เรามีกันแค่นั้นก็พอใจ ฉันรอเจอเธอที่ตรงนี้ ณ วิมานฉิมพลีวันฟ้าใส หวังซบไออุ่นละมุนละไม พร้อมรักที่หลอมสองดวงใจตราบนานเท่านาน โอ้ที่รักจ๊ะ ที่รักจ๋า ฉันพริ้มหลับตาพร้อมนึกถึงใบหน้าหวาน ฉันจึงได้ซึ้งถึงคำว่ารอมันช่างทรมาน แม้หนึ่งวินาทีก็เหมือนชั่วกัลปาวสานนิรัดร เธอได้ยินไหมเสียงหัวใจ ที่เลือดสูบฉีดไหลกระฉอกกระฉ่อน มันเต้นไม่เป็นจังหวะ ดังป๊ะเท่งป๊ะ เป็นตอนๆ พร้อมไฟที่เร่าร้อนเพราะความคิดถึงอย่างแรง.....โฮะๆๆๆๆ มือขวา หัวข้อ: Re: ฉันรอเธอที่ตรงนี้ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 13 เมษายน 2014, 08:22:AM (http://image.ohozaa.com/i/22b/RiQcaU.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wvaDqRPVM1WFARgd) อ่านกลอนกานท์ มานไหว ใจเต้นตึก ให้ระทึก ระทวย ด้วยเสแสร้ง บอกจะรอ อเวจี ไฟสีแดง ไยมาแกล้ง ให้ตรม ขมขื่นจินต์ เป็นที่ใด ไม่ว่า ถ้ามีพี่ จะจรลี ไปหา พาถวิล จะนรก ขุมไหน ในชีวิน ขอโบยบิน ลัดเลาะ เหาะเหินไป เพียงมีเรา เท่านั้น มันเยี่ยมยอด ประคองกอด กายเกี่ยว เสียวเข้าไส้ มาเถิดพ่อ นักรัก พร้อมพักใจ ซบอิงไหล่ แอบอุ่น หนุนข้างกาย หนทางรก ปกคลุม หลุมดำมืด จะไม่จืด จางจร อ้อนจนสาย ไฟโลกี นี้หนอ รอเพียงชาย ไม่จางหาย คลายคลอน วอนอย่ากลัว รักที่สุด สุดที่รัก หนักหน่วงน้อง รักสมปอง สองเรา เคล้าหยอกหัว รักไม่เบื่อ เชื่อได้ ใจเต้นรัว รักนี้ชัวร์ ทั่วสรรพางค์ ต่างยอมพลี พันทอง ๑๓/๔/๕๗ (http://image.ohozaa.com/i/22b/RiQcaU.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wvaDqRPVM1WFARgd) |