|
หัวข้อ: รำลึก...ลา เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 23 มีนาคม 2014, 03:57:PM รำลึก..ลา
รำพันฟันฝ่าเข้าป่ากว้าง น้ำค้างเย้าหยอกรับหมอกเย้า ชื่นฝนหล่นฟ้าเวลาเช้า คัดเค้าอิดเอื้อนเคลื่อนดอกย้อย ไม่เด็ดได้ดมฉมชื่นนัก จำหลักไว้ในดวงใจด้อย หลากหลายมาลาเก็บมาร้อย เหลือน้อยช่อหนึ่งไว้ตรึงจำ ประทับรับขานเพียงพรานด้อย เร่งถอยผันผายเกินกรายกล้ำ รอบานงามพร้อมได้หอมซ้ำ สุขล้ำเลิศเลอเสมอใด กักกลิ่นชื่นหอมกับอ้อมอก กอดกกสุขสันต์กับฝันใฝ่ ก่อเกิดกำลังกับหวังไว้ กล้ำกลืนความในกับภวังค์ เนิน จำราย add complete by klonthaiclub fb หัวข้อ: Re: รำลึก...ลา เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 23 มีนาคม 2014, 08:37:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif) (http://www.klonthaiclub.com) แว่วรำลึก อำลา เข้าป่ากว้าง ให้อ้างว้าง รำพึง ถึงความหลัง เนินจำราย ลาไกล เศร้าใจจัง แต่ก็ยัง ชั่งใจ ในบทกลอน เธอคงลา พงไพร ดอกไม้ป่า ที่ไม่กล้า เด็ดดม ชมเกสร หรือเกรงใจ แมลงภู หมู่ภมร ที่บินจร ดมดอม ตอมผกา กลัวจะคล้ำ ช้ำหมอง ของสงวน กลิ่นอบอวล ยวนใจ ยังไม่กล้า ได้แต่มอง เมียงชม้าย ด้วยสายตา เดินอำลา จากไป ใจหวังชม หวังเพียงชม กลิ่นชื่น ระรื่นหอม มารวมหลอม กลิ่นเคล้า เขาผสม หลากบุบผา เรียงราย กลางสายลม ยามสูดดม ระรื่น ชื่นฉ่ำทรวง ชลนา ทิชากร (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) (http://www.klonthaiclub.com) http://www.youtube.com/watch?v=IAuCxHc02as หัวข้อ: Re: รำลึก...ลา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 มีนาคม 2014, 12:08:PM emo_116 emo_126 รำพัน ฝันใฝ่ เห็นไม้ย้อย เรียงร้อย เหลืองหล่น ดอกบนร่วง แดดเผา กิ่งบ้าง เป็นด่างดวง ลมลวง พ่วงผ่าน เมื่อวานนี้ พะยอม หอมเย็น เห็นภู่ผึ้ง เคล้าคลึง บึ่งตอม ดมดอมสี ขาวสวย รวยรื่น ดื่นดาษมี เย้ายวน ฤดี ที่ป่าดง ลำดวน ผลิดอก ออกบานแฉ่ง หน้าแล้ง ร้อนเยือน ดั่งเลือนหลง เกิดเพลิง ลุกไหม้ ในป่าพง สัตว์คง ตายแน่ ใครแก้ที พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: รำลึก...ลา เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 24 มีนาคม 2014, 11:39:PM รำลึก..ป่า
รำพึงรำพันกู่ขันก้อง ธรรมชาติเรียกร้องตามวิถี ป่าไม้หายหดหมดพงพี ก้างปลาเสาทีวีเป็นที่ปอง กุ๊กกรูกุ๊กกรูเคียงคู่นัด ขืนข้องป้องปัดจิกจับจ้อง สักพักแพ้พร่ำตามทำนอง ขับร้องกุกกรู้รับรู้ใจ ปัญหาเกิดแล้วพี่แก้วจ๋า ไข่ข้ายามฟักจะพักไหน พฤกษ์พงดงลึกอยู่แดนใด ทำไมผลักข้าอยู่ฟ้านี้ มนุษย์ใจดำหนอทำได้ ป่าไม้มากล้นปราบป่นปี้ ขาดช่วงห้วงสวนที่ควรมี ช่วยทีเถิดท่านอย่าผลาญทำ นกข้าไม่รู้จะอยู่ไหน หากินแดนไกลเช้ายันค่ำ ลูกข้าแลด้วยคิดช่วยค้ำ ใจดำไม่ว่า...ข้าไม่โวย เนิน จำราย |