พิมพ์หน้านี้ - ก้ า น บั ว ย า ว

• ก้านบัวยาว สาวถึง หนึ่งสายน้ำ
บอกถึงความ ลึกตื้น ผืนน้ำหนา
แหล่งน้ำที่ บัวขึ้นอยู่ ดาษดื่นตา
ลึกเพียงใด วัดค่า จากก้านบัว
• เฉกเช่นคน รู้ความ ตามมารยาท
บอกถึงชาติ ตระกูล ได้ดีหนา
ทำสิ่งใด อย่าได้ส่อ กิริยา
เขาจะรู้ เชื้อสายมา จากที่ใด
• ทั้งคำพูด คำจา อย่าแสดง
จะชัดแจ้ง สมองหนา ปัญญาใส
เหมือนหญ้าคา งามได้ เพราะสิ่งใด
ดินดีเลว นั้นไซร้ บอกได้เอย
-- เมี่ยง เมี่ยง --

มีบึงใหญ ในปาลึก ใตพฤกษถิ่น
หมื่นชีวิน อาศัยพงศ ในวงษา
แลววันหนึ่ง คนบาปใหญ ไรธรรมา
ใชพลา ฉุดขึง ดึงกอบัว

น้ําเคยใส ในบึงกวาง อยางสงบ
พอไดพบ แรงหนุน ก็ขุนหนัว
สัตวนอยใหญ ในบึงอื่น ก็ตื่นกลัว
ชางเสือวัว หมีปา พากันคราง

ในซอกหลีบ กลีบผักตบ ลูกกบนอย
ยังคงคอย น้ําใส ในฟาสาง
สักวันหนึ่ง สัตวทั้งหลาย ไดปลอยวาง
สงบวาง สกปรก ตกตะกอน

ยิ่งกวนกอ ตอเติม ยอมเพิ่มขุน
ชุลมุน ใหวุนไป ใตสังหรณ์
เพียงหยุดคิด จิตสงบ จบอาวรณ
แลวคอยผอน น้ําใหใส เมื่อใจเย็น

เพียงทุกอยาง หยุดนิ่ง ยิ่งสงบ
จะพานพบ แตความสุข ไรทุกขเข็ญ
บึงใหญกวาง สรางชีวิต จิตบําเพ็ญ
จึงรมเย็น เหมือนกอนเกา แตเนาวมา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน