|
หัวข้อ: บทกลอนของฉัน... เริ่มหัวข้อโดย: meang007 ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2014, 08:01:AM ความรู้สึกที่มีภายในใจ
บางครั้งทำได้แค่ระบายผ่านตัวอักษร ความรู้สึกทั้งหลายฝากไปกับบทกลอน แค่อย่างน้อยช่วยลดทอนน้ำตาในใจ แค่คนแสดงความรู้สึกออกมายาก จึงต้องลำบากเจ้าบทกลอนอ่อนไหว เป็นที่ระบาย เป็นที่แบกรับอยู่เรื่อยไป ขออย่าเหนื่อย อย่าล้า หนีหน้าไป สงสารได้ไหม สงสารคนอ่อนไหวนะ เจ้าบทกลอน -- เมี่ยง เมี่ยง -- หัวข้อ: Re: บทกลอนของฉัน... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2014, 03:45:PM (http://4.bp.blogspot.com/-jzHIABMX4DE/TyEGipP6OXI/AAAAAAAAAFk/TtE4mkIhweE/s400/_1_1.gif) emo_116 ยินดีต้อนรับน้องใหม่ คุณ เมียง เมี่ยงจ้า... emo_89 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28 (http://tak.cad.go.th/images/per2557/dcm-26.png) หัวข้อ: Re: บทกลอนของฉัน... เริ่มหัวข้อโดย: meang007 ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2014, 08:30:PM (http://4.bp.blogspot.com/-jzHIABMX4DE/TyEGipP6OXI/AAAAAAAAAFk/TtE4mkIhweE/s400/_1_1.gif) emo_116 ยินดีต้อนรับน้องใหม่ คุณ เมียง เมียง จ้า... emo_89 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28 (http://tak.cad.go.th/images/per2557/dcm-26.png)[/ ขอบคุณค่ะ ชื่อ เมี่ยง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ^^ |