พิมพ์หน้านี้ - พอเพียง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 07 กุมภาพันธ์ 2014, 09:01:PM



หัวข้อ: พอเพียง
เริ่มหัวข้อโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 07 กุมภาพันธ์ 2014, 09:01:PM
พอเพียง

เพราะพ่อสอน แม่สั่ง ข้าตั้งใจ
อยู่ที่ไหน ให้คิดทำ แต่ความดี
อยู่กับความจริง ทุกวัน ตามวิถี
ชีวิตนี้ มีสุข เพราะพอเพียง

ต้องพอเพียง เพียงพอ ให้พออยู่
ให้รับรู้ รับทราบ รับฟังเสียง
อาจหลายหลาก ดูมาก กับสำเนียง
แต่พอเพียง นั้นอยู่ คู่กายา

คือมีน้อย ใช้น้อย คอยประหยัด
มัธยัสถ์ อดออม ถนอมรักษา
ทรัพย์สมบัติ ทุกชิ้น นั้นมีค่า
รู้รักษา รู้อดออม ไม่อับจน


หัวข้อ: Re: พอเพียง
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 08:34:AM
(http://image.ohozaa.com/i/027/tkNnR.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/clSI)
คำว่าพอ  เพียงนั้น มันพูดยาก
ด้วยหลายหลาก ต่างจิต คิดเพ้อบ่น
อยากมั่งมี เงินนับ ทรัพย์ของตน
หลายร้อยล้าน ยังก่น บ่นไม่พอ

มันเป็นเพียง นามธรรม เท่านั้นหรือ
จักยึดถือ สื่อสาร งานของพ่อ
ยากเข้าใจ ในบท รดหัวตอ
มีแต่รอ ผุพัง หวังอย่างไร

ปากบอกอย่าง ใจอย่าง พลางคิดคต
บริบท กฏเกณฑ์ เห็นลักไก่
หาช่องว่าง ให้ตน พ้นทันใด
ตะแบงไป มั่วมั่ว กลัวจองจำ

คำว่าพอ ไม่เหลือ เผื่อใครอีก
ฉกชิงหลีก หลบเร้น ไม่เป็นส่ำ
อมนุษย์ ขุดเง้า เข้าระยำ
ฝ่ายอธรรม ครองพิภพ ต้องจบเกม
พันทอง
๘/๒/๕๗
ดูหนังจีนมากไป
(http://image.ohozaa.com/i/027/tkNnR.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/clSI)