|
หัวข้อ: โศกสยาม เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 22 ธันวาคม 2013, 08:09:AM โศกสยาม
@ฟ้าจะมืดเดือนจะต่ำแล้วค่ำนี้ ทั้งราตรีไร้พระจันทร์สุดฝันหา สายลมความเกลียดชังกำลังมา คอยพัดพาความรักจักหายไป @ก้อนหินทุกก้อนบนดอนดิน ทั่วทั้งธรณินเริ่มหวั่นไหว กำลังร้อนกร่อนคุปะทุไฟ ภูเขาใหญ่น้อยยอมหลอมละลาย @ใบไม้ที่เคยมีสร้างสีเขียว กลับซีดเซียวร่วงหล่นจนใจหาย ร้อนระอุลุกลามตามทำลาย จะวอดวายด้วยไฟประลัยกัลป์ @เจ้าพระยางดงามเพียงความฝัน ต้องหวาดหวั่นระทกอกหนาวสั่น เคยไหลเรื่อยเฉื่อยเฉียบเงียบจำนรรจ์ ไร้ซึ่งการรังสรรค์บทเพลงใด @เสียงระฆังวังเวงเพลงกล่อมโบสถ์ เคยสมโภชโอดอึงไม่ถึงไหน เทียนพรรษาวูบวับดับลงไป เหลือควันไฟพวยพุ่งสูงถึงฟ้า @น้ำฝนจะกลับกลายเป็นน้ำกรด บ่าไหลรดแทรกหายถึงใต้หล้า หลุมมืดนักลึกลับนับเนิ่นมา ปรากฎขึ้นต่อหน้าชะตากรรม @เพลงพญาโศกครื้นเครงบรรเลงร่าย ท่ามแสงใต้พรายลมแล้งแรงกระหน่ำ โหยไห้ครวญคร่ำต่ำพร่าล้าลำนำ โหมโรงiร่ำกระชั้นทุกวันคืน @ทุ่งพระเมรุรอประชุมเพื่อสุมไฟ ปลงศพประเทศไทยไม่เป็นอื่น พรหมวังเวงเพลงพรหมไม่กลมกลืน ขื่นแสนขื่นเสียงสวดอวดบาลี @น้ำเต้าน้อยกำลังจะถอยจม กรวดดินตมหินน้อยจะลอยรี่ พญามารกังวานเสียงอสนี เกรี้ยวกราดวาดวาทีจะกินเมือง ***************** พงศ์ภัณฑ์ ๒๒/๑๒/๕๖ หัวข้อ: Re: โศกสยาม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 ธันวาคม 2013, 08:43:PM ๐อ้างชอบธรรมตามสิทธิ์คิดต่อต้าน ขจัดมารไล่ลุยแถมคุยเขื่อง ปฎิรูปสูตรใหม่ให้รุ่งเรือง ชาติประเทืองไร้จนทุกคนรวย ๐รวมหมู่มิตรพร้อมหน้ากรีฑาทัพ แบบฉบับกินลมชมวิวสวย นับคำนวณวาศอกบอกเอออวย เป็นภาพพวยอำนาจบาทคุกคาม ๐อ้างชอบธรรมตามสิทธิ์ยึดติดอยู่ ป้องประตูคูคลองยองสยาม อิงระเบียบกฏกรอบระบอบงาม สากลปรามขั้นคุณละมุนละไม ๐แฉลบซ้ายป่ายขวาท่ารำป้อ นวลลออแสดงแสร้งเฉไฉ ยืนตัวลีบบีบน้ำตาว่าร่ำไร ออกไม่ได้ทางตันมันสุดซอย ๐ขิงก็ราข่าก็แรงแกร่งชะมัด ต่างฮึดฮัดบ้าบ้อมมิยอมถอย เร่งขบวนมวลชนขนทยอย บนแร้งคอยโฉบปีกอยากฉีกกิน ๐ที่แน่แน่แพ้ชนะผลกระทบ ถึงจุดจบคือคนยากจนสิ้น เอวกิ่วคอดกอดเข่าเฝ้าดานดิน ทั่วทุกถิ่นเลิกจ้างหยุดสร้างงาน ๐รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: โศกสยาม เริ่มหัวข้อโดย: m1 ที่ 23 ธันวาคม 2013, 10:14:AM ยิ้มสยามความงามระดับโลก
ต้องมาโศกด้วยโรคการสื่อสาร ด้วยโลกาภิวัฒน์เข้าจัดการ มากด้วยสารปลอมปนมนต์ชิงชัง ยิ้มสยามงามตาต้องจาบัลย์ ทั่วขอบขันฑสีมาล้าความหวัง ความสงบร่มเย็นค่อยผุพัง ไม่รับฟังเอกราชของชาติเลย เชือกพันเกลียวที่เหนียวรวมเป็นหนึ่ง ถูกแกะดึงออกจากกันหน้าตาเฉย คงจะรวมเป็นหนึ่งไม่ได้เลย เพราะคุ้นเคยชิงชังที่ฝังใจ มาเถิดมาร่วมวงลงลอกบึง ช่วยกันดึงจอกแหนที่แผ่ขยาย เปิดพื้นที่ให้แสงได้ยลกาย กระแสสายแห่งสยามงามเมตตา มาร้องเพลงชาติไทยไปด้วยกัน มาแบ่งปันความรักกันเถิดหนา ช่วยกันดึงสยามเมืองยิ้มเราขึ้นมา ด้วยพลังแห่งเมตตาสามัคคี m1 23/12/56 emo_126 หัวข้อ: Re: โศกสยาม เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 25 ธันวาคม 2013, 08:00:AM แดนสยาม เคยผ่านโศก วิโยคสิ้น ทุกแดนดิน ผ่านพ้นภัย ไม่หมองศรี เพราะเพื่อนพ้อง ต่างร่วมรัก สามัคคี หัวใจดี เป็นหนึ่งเดียว ตลอดมา มาบัดนี้ สีเสื้อแบ่ง แยกเป็นสอง ต่างเรียกร้อง ประชาธิปไตย ให้โหยหา มิรู้คำ "จำกัดความ" "ความเป็นมา" ทั้งรูปร่างน่าตา เป็นเช่นไร กอบโกย โกงกิน คอรัปชั่น ไร้เหตุผล มิยอมหยุด มิหวั่นไหว ยังยึดติด "เก้าอี้" อย่างมั่นใจ จะผิดถูก ปกป้องไว้ พรรคพวกกัน พูดคำหยาบ ด่าแช่ง แจ้งความเท็จ สร้างเรื่องเสร็จ พลิกเนื้อหา น่าขบขัน เสริมใส่ความ สร้างคดี ทุกวีทุกวัน อย่าดื้อรั้น...ให้โศกหาย..คลายทุกข์เทอญ. ริน ดอนบูรพา ๒๕ ธ.ค.๕๖ |