พิมพ์หน้านี้ - ทอแสงไฟในเมืองรุ่งเรืองฟ้า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: อริญชย์ ที่ 20 ตุลาคม 2013, 06:59:PM



หัวข้อ: ทอแสงไฟในเมืองรุ่งเรืองฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 20 ตุลาคม 2013, 06:59:PM
ทอแสงไฟในเมืองรุ่งเรืองฟ้า

ทอแสงไฟในเมืองรุ่งเรืองฟ้า
ปกปิดดวงดาริกาชวนล่าฝัน
หลายซอกซอยขับเคลื่อนเสมือนวัน
คนร้อยพันยังเพลินก้าวเดินไป

เผชิญโชคราตรีแห่งชีวิต
ต่างใช้สิทธิ์เฉิดฉันด้วยฝันใฝ่
ผดุงงานสมานรักสมัครใจ
ประกอบในสิ่งควรมิควรมี

อยู่ท่ามกลางอารยะพัสดุ
ที่ประทุพราวพรายระบายสี
ประจวบแหล่งแข่งทั่วทั้งชั่วดี
หรือไร้ที่มองฟ้าสบตาดาว!ฯ

                      อริญชย์
                  ๒๐/๑๐/๒๕๕๖


 emo_107


หัวข้อ: Re: ทอแสงไฟในเมืองรุ่งเรืองฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 20 ตุลาคม 2013, 08:05:PM
เสมือนโลกสบตากับฟ้ามืด
ความเย็นชืดฉ่ำชื้นในคืนหนาว
ขณะโลกสีแดงเปล่งแสงพราว
วะวับวาวคลุกคละแหล่งอบาย

อยู่ที่การครองตนทุกหนแห่ง
จากเส้นแบ่งกำเนิดความเฉิดฉาย
ความชั่วดีเสียสละมีประปราย
อย่าคิดหมายมองการแต่ด้านดี

--ณัชชา--

 emo_107


หัวข้อ: Re: ทอแสงไฟในเมืองรุ่งเรืองฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 20 ตุลาคม 2013, 08:43:PM

เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา                   จงเลือกเอาสิ่งที่ดีเขามีอยู่
เป็นประโยชน์ต่อโลกบ้างยังน่าดู    ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย
จะหาคนมีดีเพียงด้านเดียว                   อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่าตายเปล่าเอย   ฝึกให้เคยมองแต่สิ่งดีมีคุณจริง

พระพุทธทาสภิกขุ (พุทธทาส อินทปัญโญ)


หัวข้อ: Re: ทอแสงไฟในเมืองรุ่งเรืองฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 20 ตุลาคม 2013, 10:57:PM
(http://i194.photobucket.com/albums/z32/jatikanont/Lotus3.jpg)

อยากจะฝึกดวงจิตให้คิดได้
ก็แล้วไยยากล้นเกินทนยิ่ง
ขอบพระคุณคติธรรมน้อมนำอิง
หัวใจลิงวกเวียนใคร่เพียรลอง
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/989/989358q68j6aq442.gif)
และที่แท้ผลกรรมที่นำก่อ
เป็นตัวต่อปูทางในทั้งผอง
หวังเศษเสี้ยวบุญประดับประคับประคอง
จบครรลองโลกสมมุติให้หยุดวน
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/989/989358q68j6aq442.gif)
• ประภาคาร •
ขอบคุณท่านพี่เนินสำหรับคติธรรมที่แซมลืมไปบ่อยๆ..
ขอบคุณท่านพี่อริย์ และพี่ณัชที่แบ่งปันบทกลอนอันงดงามทั้งในความหมายและความไพเราะ..
หัวใจของแซมคงเหมือนลิงที่มือเปื้อนกะปินั่นแหละค่ะ..
(กำลังเครียดกับผู้ช่วยที่รับมาใหม่..สอนให้เท่าไหร่..ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผล...  emo_33 )
 emo_126