|
หัวข้อ: สายฝน เริ่มหัวข้อโดย: ...เป็ดน้ำ... ที่ 22 สิงหาคม 2013, 08:26:PM เหล่าสายฝนหล่นโรยโปรยดินหยาบ จงไหลอาบทุกระแหงแห่งแดนผี ให้ชุ่มชื้นร่มไม้ใบขจี หยั่งรากฝังธรณีที่แห้งตาย เพื่อแทนดินถิ่นใจคนไร้รัก ให้ประจักษ์ดอกผลที่หล่นหาย ขอสายฝนชุบฟื้นผืนดินทราย แผ่กำจายเหนือแดนหยาบคราบโสมม !!! emo_111 หัวข้อ: Re: สายฝน เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 22 สิงหาคม 2013, 09:44:PM emo_84 ขอ..สายฝน หล่นริน ประทินแสง ฤทธิ์สำแดง พลัง มาสั่งสม มีกำลัง-วังชา พาภิรมย์ หลุดจากหล่ม เลือนลาง บนทางใจ.. emo_30 emo_30 ขอ..พิรุณย์ โรยรวง ดวงชีวิต ให้สุขิต อนันต์ยศ สุดสดใส อิฏฐารมณ์ สมปอง ต้องหทัย เจียรอุทัย สิ่งสรรพ์ ที่ฝัน..เทอญ emo_68 emo_100 emo_84 หัวข้อ: Re: สายฝน เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 22 สิงหาคม 2013, 10:15:PM ๐ช่วยรดล้างความลวงบ่วงตัณหา สายฝนอย่าหยุดโรยโปรยรักเหิน ลมพัดพาพิศวาสลีลาศเพลิน มิหมองเมินแม้นมรุตศรุตรัก ๐ฝนร่วงรินฝนสาดสวาทเปียก เพราะพร้องเพรียกเพียงยุพามาประจักษ์ ถึงถวัลย์ถักถ้อยประดอยภักดิ์ พยานหลักรติมนตร์คือฝนปรอยฯ มรุต(น.)=เจ้าแห่งพายุ(เทวดาจำพวกหนึ่ง) emo_126 หัวข้อ: Re: สายฝน เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 22 สิงหาคม 2013, 11:08:PM เสียงฟ้าร้องก้องไกลหัวใจสั่น คิดถึงวันร่ำลาน้ำตาผลอย สองเราพรากจากกันวันฝนปรอย ฉันใจลอยอยู่หน้าศาลสาบานกัน จะรักชั่วดินฟ้าจนหาไม่ จะเคียงใกล้แนบชิดมิบิดผัน ถ้าผิดคำทำไว้ให้จาบัลย์ ฟ้าลงฑัณท์ทันทีมิมีรอ ฉันสะดุ้งยุ่งจิตคิดแล้วเครียด เพราะนอนเบียดสาวใช้อยู่ในหอ กลัวสายฟ้าผ่าตัวตายอายละออ วอนเจ้าพ่อไว้ชีวิตลูกผิดคำ ---กังวาน--- |