พิมพ์หน้านี้ - ...คู่รักในกระดาษ...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: กังวาน ที่ 06 กรกฎาคม 2013, 10:07:AM



หัวข้อ: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 06 กรกฎาคม 2013, 10:07:AM
(http://ts2.explicit.bing.net/th?id=H.5033591039788169&pid=15.1)
เพราะหลงใหลในกลอนอักษรศิลป์
ฉันจึงจินต์ถึงเธอละเมอฝัน
แต่งกาพย์กลอนอ่อนหวานขานหากัน
ทำทุกวันลุ่มหลงอยากปลงใจ

กระทู้แต่งเธอต่อฉันก็ตอบ
เหมือนจะมอบความคิดถึงซึ้งมาให้
ทั้งอ้อนออดหยอดคำฉ่ำฤทัย
หลงคิดไปว่าจริงทุกสิ่งเลย

บางคราหายอายเธอฉันเพ้อหา
หลั่งน้ำตาเพียงใดไม่อยากเอ่ย
เปิดบ้านกลอนออนตลอดอยากกอดเกย
เห็นทรามเชยลงกลอนใหม่หัวใจพอง

อยากคิดฝันวันเราเดินเข้าหอ
ฉันยังรอคำมอบตอบสนอง
ฉันรักเธอเธอรักฉันทุกวันปอง
นั่งเหม่อมองความจริงคือสิ่งลวง

แค่คู่รักในกระดาษประกาศผ่าน
เมื่อเธออ่านแล้วคงลบจบไม่ห่วง
ยังคงเศร้าเหงาตรมระทมทรวง
หลงรักดวงใจกระดาษบังอาจจริง

---กังวาน---


หัวข้อ: Re: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 06 กรกฎาคม 2013, 10:35:AM
(http://1.3qdc.com/sakid/2007/10/12/dik_13.gif)

โถ!?พี่เรา เข้าขั้น อันโคม่า
ศรีธัญญา มารับไว อย่าได้นิ่ง
ชายบ้านกลอน ออนจนเบลอ เพ้อแอบอิง
ดุจผีหญิง สิงสู่ อยู่ในใจ

แค่อ่านกลอน หลงกล กมลคลั่ง
คล้ายยาสั่ง ฝังหมึก จารึกใส่
หากจะคู่ ดูท่า ต้องบ้าใบ้
โล่งอกไป หญิงเขาใฝ่ มิใช่เรา

"ดิน"

(http://1.3qdc.com/sakid/2007/10/12/dik_13.gif)


หัวข้อ: Re: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 06 กรกฎาคม 2013, 11:27:AM



emo_115


รอรอไปไม่เห็นเงาเศร้าอนาถ
ใจกระดาษขาดแลชะแง้เหงา
เหมือนฝนมาฟ้าครึ้มให้ซึมเซา
มองว่างเปล่าขาวสะอาดนิราศคำ

ที่ไม่พร้อมยอมรับกลับเต็มล้น
ความหมองหม่นจนจินต์ไม่สิ้นหนำ
ไม่อยากคิดจิตเราเฝ้าแต่จำ
ทุกคืนค่ำย้ำไม่ขาดกระดาษใจ...


--บูรพาฯ--



 emo_126


หัวข้อ: Re: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 06 กรกฎาคม 2013, 04:05:PM
อย่าหลงใหลในกลอนอักษรศิลป์
มัวแต่อินเรื่องโกหกเสียยกใหญ่
เรื่องสมมุติที่เห็นและเป็นไป
ใครเป็นใคร อยู่ไหน เราไม่รู้

หลงอักษรที่เขานั้นเฝ้าเขียน
ล้วนนั่งเทียนที่พบประสบอยู่
ยิ่งสาวสาวที่เห็นน่าเอ็นดู
คู่อีจู้บุญปลูกลูกเป็นพรวน

--ณัช--

 emo_51


หัวข้อ: Re: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: choy ที่ 06 กรกฎาคม 2013, 05:14:PM
อย่าหลงใหลในกลอนอักษรศิลป์
มัวแต่อินเรื่องโกหกเสียยกใหญ่
เรื่องสมมุติที่เห็นและเป็นไป
ใครเป็นใคร อยู่ไหน เราไม่รู้

หลงอักษรที่เขานั้นเฝ้าเขียน
ล้วนนั่งเทียนที่พบประสบอยู่
ยิ่งสาวสาวที่เห็นน่าเอ็นดู
คู่อีจู้บุญปลูกลูกเป็นพรวน

--ณัช--

 emo_51

(อ้างหรือยัง)

ด้วยงายงมหลงใหลอักษรศิลป์
มีถ้วนสิ้น "จริง-หลอก" มารยาไสย
ทุกอักษรกลั่นถอดจากหัวใจ
ชาวกลอนไทยหลากล้วนศิลปิน

ทุกคำถ้อยเกลาขัดหอมอักษร
บ้างออดอ้อนคารมหว่านคมลิ้น
จะ-สาว-แก่-หนุ่ม-เฒ่า-ไม่ยลยิน
ขอพันผูกอารมณ์วิญญ์ผ่านบทกลอนฯ


55555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

***อย่าถือสาคนหล่อ อย่าตัดพ้อคนหน้าตาดี***

สนอง เสาทอง


หัวข้อ: Re: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 08 กรกฎาคม 2013, 10:59:AM
([url]http://1.3qdc.com/sakid/2007/10/12/dik_13.gif[/url])

โถ!?พี่เรา เข้าขั้น อันโคม่า
ศรีธัญญา มารับไว อย่าได้นิ่ง
ชายบ้านกลอน ออนจนเบลอ เพ้อแอบอิง
ดุจผีหญิง สิงสู่ อยู่ในใจ

แค่อ่านกลอน หลงกล กมลคลั่ง
คล้ายยาสั่ง ฝังหมึก จารึกใส่
หากจะคู่ ดูท่า ต้องบ้าใบ้
โล่งอกไป หญิงเขาใฝ่ มิใช่เรา

"ดิน"

([url]http://1.3qdc.com/sakid/2007/10/12/dik_13.gif[/url])

ทุกวันนี้ที่อยู่ดินรู้ไหม
พี่อยู่ในศรีธัญญาเพราะว่าเขลา
หลงคนแต่งกลอนหวานมานานเนา
สมองเราสับสนปนความจริง

คนหนึ่งนะละอองดินกินใจนัก
เคยหลงรักก็มิยุ่งมาสุงสิง
คงกลัวเราเข้าเกาะใจไม่ประวิง
เลยต้องทิ้งมาอยู่นี่ศรีธัญญา

---กังวาน---
 emo_95


หัวข้อ: Re: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 08 กรกฎาคม 2013, 11:08:AM



emo_115


รอรอไปไม่เห็นเงาเศร้าอนาถ
ใจกระดาษขาดแลชะแง้เหงา
เหมือนฝนมาฟ้าครึ้มให้ซึมเซา
มองว่างเปล่าขาวสะอาดนิราศคำ

ที่ไม่พร้อมยอมรับกลับเต็มล้น
ความหมองหม่นจนจินต์ไม่สิ้นหนำ
ไม่อยากคิดจิตเราเฝ้าแต่จำ
ทุกคืนค่ำย้ำไม่ขาดกระดาษใจ...


--บูรพาฯ--



 emo_126
ด้วยลุ่มหลงคงทราบช่างบาปแท้
หลงรักแต่นักกลอนช่างอ่อนไหว
ทั้งที่เขาแค่เขียนและเปลี่ยนไป
เดี๋ยวเอาใจเดี๋ยวโกรธเดี๋ยวโอดครวญ

รู้ว่าหยอกหลอกเราให้เฝ้าหา
เช็ดน้ำตาร้อยหนตนไห้หวล
กระดาษเปียกเพรียกพร่ำเพราะคำนวล
เธอเชิญชวนแล้วก็จากพี่อยากตาย

---กังวาน---
 emo_126


หัวข้อ: Re: ...คู่รักในกระดาษ...
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 08 กรกฎาคม 2013, 11:21:AM
อย่าหลงใหลในกลอนอักษรศิลป์
มัวแต่อินเรื่องโกหกเสียยกใหญ่
เรื่องสมมุติที่เห็นและเป็นไป
ใครเป็นใคร อยู่ไหน เราไม่รู้

หลงอักษรที่เขานั้นเฝ้าเขียน
ล้วนนั่งเทียนที่พบประสบอยู่
ยิ่งสาวสาวที่เห็นน่าเอ็นดู
คู่อีจู้บุญปลูกลูกเป็นพรวน

--ณัช--

 emo_51
ถึงอย่างไรใจหลงปลงใจณัช
สารพัดเรื่องหลอกบอกผกผวน
ลูกเป็นโหลโตแค่ไหนไม่เรรวน
อยากเชิญชวนถ้ามิติดผิดศีลธรรม

จะดูแลแน่จิตมิคิดหลอก
พี่ขอบอกหน้าตาดีนี่อย่าขำ
ฐานะก็พอประมาณงานประจำ
คล้ายเณรคำแต่ยังดีที่หนีทัน

---กังวาน--
 emo_87