พิมพ์หน้านี้ - **รำพึง-รำพัน-รำรัก**

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: muneenoi ที่ 05 กรกฎาคม 2013, 04:51:PM



หัวข้อ: **รำพึง-รำพัน-รำรัก**
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 05 กรกฎาคม 2013, 04:51:PM
ภุมริน บินหา บุปผาแจ่ม
เฝ้าสอดแนม แซมผกา หาเกสร
เหมือนตัวพี่ นี้หนอ ขอเว้าวอน
มาออดอ้อน หามิตร จิตอารี

จึงแต่งแต้ม แซมลักษณ์ อักษรร่าย
มองดูคล้าย บัวพุ่ม ปทุมศรี
ภุมริน ถวิลหา ทุกนาที
บัวหลบลี้ ตายอนาถ ชาติภมร

ถึงรันทด บทเศร้า เหงาไปเรื่อย
บางครั้งเหนื่อย เมื่อยนัก เรื่องอักษร
ทั้งอกหัก รักร้าว กล่าวเป็นกลอน
บ้างแทรกซ้อน ท่อนธรรม จนฉ่ำจินต์

แต่สิ่งหนึ่ง ซึ่งเห็น ได้เด่นชัด
คือมนัส จัดแจ้ง แสดงสิ้น
ล้วนจากขั้ว หัวใจ ดวงใสริน
มิถวิล กลิ่นสาบ อาบสามานย์

เชิญรำพัน ปั้นแต่ง แสดงเถิด
กลอนบรรเจิด เลิศศรี ไมตรีสาน
จะตอบถ้อย ร้อยคำ อย่างชำนาญ
แม้นมิหวาน ซ่านซึ้ง อย่าพึงจร

"มุนีน้อย"

 emo_60


หัวข้อ: Re: **รำพึง-รำพัน-รำรัก**
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 05 กรกฎาคม 2013, 10:08:PM
(http://image.ohozaa.com/i/fee/fFFXu.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/3165)
เป็นบุปผา หน้าแล้ง ใบแห้งเฉา
โดนแดดเผา เข้าใส่ ไหม้ผุกร่อน
ภมรหมู่ รู้ทาง ต่างบินจร
แม้จะอ้อน ออดเอ่ย มิเชยชม

เป็นบุปผา หน้าหนาว พราวฟ้ากว้าง
ทนอยู่อย่าง อ้างว้าง ร้างคู่สม
เย็นยะเยียบ เงียบหาย คล้ายสายลม
อกตรอมตรม ขมเผื่อน เลือนลับไป

เป็นบุปผา หน้าฝน บนชื่นฉ่ำ
โดนกระหน่ำ น้ำเจิ่ง ระเริงไหว
แม้ชูช่อ ล้อภมร มาชอนไช
แต่ด้วยไร้ กลิ่นกรุ่น จึงขุ่นเคือง

เป็นบุปผา หน้าไหน ให้เจ่าจุก
ระทมทุกข์ ซุกเศร้า เฝ้าปลดเปลื้อง
ละอองไอ ไหลหลั่น หวั่นนองเนือง
ล้วนหลากเรื่อง เนื่องนับ ปรับดวงจินต์
พันทอง
๕/๐๗/๕๖
 emo_116 emo_126



หัวข้อ: Re: **รำพึง-รำพัน-รำรัก**
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 06 กรกฎาคม 2013, 09:30:AM


เจ้าเป็นบัว ตัวพี่ นี้เป็นผึ้ง
จะเคล้าคลึง เกสร จนอ่อนไหว
แม้นบัวแล้ง แข็งขืน มิฝืนใจ
จะพักไว้ ในอ้อม ถนอมนวล

เป็นบุปผา หน้าหนาว อย่าร้าวรวด
จะพาดวด สาโท โต้ลมหวน
บรรเทาหนาว สาวมั่น อย่ารัญจวน
หมากขบวน ด่วนขอ ถ่อลงคาน

เป็นบุปผา หน้าฝน กมลช้ำ
ฝนกระหน่ำ ย้ำเตือน เหมือนหักหาญ
เสน่หา ลาลับ กับสายธาร
ทรมาน หวานตา ต้องลาไกล

เป็นบุปผาสามฤดู อดสูนัก
จะรวมรัก ถักถอ ก็ไม่ไหว
จะร้อยพวง บุปผา สุมาลัย
ก็หวั่นใจ ไม้ดอก ชอกช้ำเกิน

"มุนีน้อย"

 emo_85 emo_95