พิมพ์หน้านี้ - พระเจ้าที่เราบูชา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2013, 11:50:AM



หัวข้อ: พระเจ้าที่เราบูชา
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2013, 11:50:AM
เมื่อเงินคือพระเจ้าเขานับถือ
จึงล่ำลือหนักหนาว่ายิ่งใหญ่
เมื่อเงินคือพระเจ้าเขามั่นใจ
จึงกราบไหว้บูชาค่าของเงิน

เมื่อเงินคือเป้าหมายที่ไขว่คว้า
มีเงินตรามากล้นคนสรรเสริญ
เมือเงินคือเป้าหมายให้เผชิญ
เขาจึงเดินหน้าชนดั้นด้นไป

เมื่อเงินคือที่สุดคือจุดเปลี่ยน
ต่างร่ำเรียนเพื่อสร้างฝันอันสดใส
เมื่อเงินคือที่สุดดุจดวงใจ
โลกทั้งใบจึงคลั่งหนักหลงรักมัน

เมื่อเงินคือผู้ซื้อคอยยื้อแย่ง
ความสุขแห่งธรรมมาจึงอาสัญ
เมื่อเงินคือผู้ซื้อยื้อชีวัน
ทางสวรรค์จึงมืดมิดถูกปิดตาย...

emo_94


หัวข้อ: Re: พระเจ้าที่เราบูชา
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2013, 11:19:PM

เมื่อไม่อยากบูชาพระเจ้าเงิน
จึงเลือกเดินแทรกหว่างทางขวนขวาย
ผูกใยโยงมวลมิตรคิดเห็นคล้าย
โลกตั้งกว้างหญิงชายมากมายพบ





หัวข้อ: Re: พระเจ้าที่เราบูชา
เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2013, 02:38:PM
ฟังไม่ผิด พูดถูก ปลูกใจฝัง
เงินตราตังค์ พระเจ้า คือเป้าหมาย
ที่มนุษย์ ยื้อแย่งฉุด ผุดหญิงชาย
ตะเกียดตะกาย หมายปอง ของเงินทอง

เป็นสิ่งดี ที่คน ดิ้นรนหา
ทำนานา หวังผล บนสมอง
เพื่อให้ได้ เงินตรา มาครอบครอง
เป็นเจ้าของ สักที ใช้ดีจริง


หัวข้อ: Re: พระเจ้าที่เราบูชา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2013, 03:42:PM

ทางสวรรค์จึงมืดมิดถูกปิดตาย

ลูกหมูไปไก่มาน่าเทียบเท่า
แลกน้ำเต้าผักถือมิซื้อขาย
ทำนาด้วยช่วยไถยืมใช้ควาย
ขอสาหร่ายแกงคั่วจอบัวลอย

มีจ่ายแจกแลกเปลี่ยนเวียนสินค้า
มิคำนึงถึงค่าว่าใช้สอย
ของนาสวนควนไร่ได้จากดอย
มากเกินค่อนหย่อนหน่อยพลอยยินดี

เมื่อเงินนำกำหนดคุมบทบาท
เอาตลาดกาดมั่วตัวบ่งชี้
ต้นทุนบวกค่าแรงแจงขายที
ตัวเลขมีเหลื่อมล้ำเป็นกำไร

ธนบัตรมัดฟ่อนนอนกระเป๋า
สมมุติเจ้าตัวจริงที่ยิ่งใหญ่
จะเสกสรรปั้นแต่งแย่งสิ่งใด
มิอาจใช้ นั่นคือ ซื้อชีวิต

 emo_90

รพีกาญจน์

กาดมั่ว - ที่ชุมนุมซื้อขายสินค้า



หัวข้อ: Re: พระเจ้าที่เราบูชา
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2013, 01:09:PM
..........

เมื่อเงินคือผู้ซื้อคอยยื้อแย่ง
ความสุขแห่งธรรมมาจึงอาสัญ
เมื่อเงินคือผู้ซื้อยื้อชีวัน
ทางสวรรค์จึงมืดมิดถูกปิดตาย...

.........................................

เพราะเงินคือพระเจ้า  สมมุติเอาไว้ค้าขาย
ต้องมีเงินมากมาย  เพื่อสบายในวัยชรา

เพราะเิงินคือพระเจ้า  ต่างคอยเฝ้าร่ำร้องหา
เงินทองของมายา  กลับมีค่าไม่กล้าเมิน

เพราะเงินคือพระเจ้า  เงินของเราเขาสรรเสริญ
หากแม้นไม่มีเงิน  เหมือนทางเดินนั้นตีบตัน

เพราะเงินคือพระเจ้า จึงหมองเศร้าแสนโศกศัลย์
สุดท้ายวายชีวัน  เงินของฉันเป็นของใคร

เพราะเงินคือพระเจ้า  แล้วจะเอาไปได้ไง
นรกก็ไม่ใช้  สวรรค์ไซร้ไม่ต้องการ

เพราะเงินคือพระเจ้า  ใครไหนเล่าจะต้านทาน
ข้าวปลาและอาหาร  ต้องเปลี่ยนผ่านด้วยเงินตรา

เพราะเงินคือพระเจ้า  อยู่ที่เรากำหนดค่า
เงินทองที่ได้มา จึงนำพาความเปรมปรีด์

เพราะเงินคือพระเจ้า  ในโลกเราแค่ใบนี้
ต้องหมั่นทำความดี  โลกหน้ามีรอรับเรา

  emo_126


หัวข้อ: Re: พระเจ้าที่เราบูชา
เริ่มหัวข้อโดย: เทโพ ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2013, 01:43:PM
ภาพวาดสวย ก็สวย ด้วยเส้นสี
สอดสมดุล ดูดี กว่าที่เห็น
สลับแทรก แหวกว่าย ซ้อนลายเซ็น
จึงเป็นเส้น แสงสาด ดังวาดมา
หรือคู่ควร คุณค่า เอามาขาย
บอกบรรยายให้เห็นเช่นภาษา
คงประเมินเส้นสีตีราคา
แทนคุณค่า ศิลป์สวย ด้วยเงินทอง
 ..
คือพระเจ้า บรรดาล เป็นงานวาด
พ่างพิลาส เส้นสีไม่มีสอง
เป็นมนุษย์ งามล้ำตามทำนอง
เกินค่าของ เงินตรามาประเมิน
..
..เทโพ..