|
หัวข้อ: ไกลแค่ไหน คือใกล้ เริ่มหัวข้อโดย: Rallow ที่ 17 มกราคม 2013, 10:44:PM อันเชื่องช้า...นัยตากระทบแสง ใจสิ้นแรงอ่อนไหวไกลสุดฟ้า หวังแค่เพียงรักใจเจ้าสุดกายา ดั่งสัจจะวาจาสัญญาว่ายังคอย เพราะใจลอยนั่งคอยมาแสนนาน รัตติกาลอาจนานจนหวั่นไหว รำพึงคิดยึดติดทั้งกายใจ อีกเมื่อไรจะใช่คนที่ใจนั้นเฝ้ารอ |