พิมพ์หน้านี้ - รบกวนแต่งโครงในงานเปิดการแสดงให้ครับ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => ขอให้เพื่อนช่วยแต่งกลอนให้ => ข้อความที่เริ่มโดย: milacle ที่ 22 ตุลาคม 2012, 06:06:PM



หัวข้อ: รบกวนแต่งโครงในงานเปิดการแสดงให้ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: milacle ที่ 22 ตุลาคม 2012, 06:06:PM
คือผมอจากจะรบกวนให้ช่วยแต่ง โคลงสี่สุภาพนะครับ จะใช้เปิดในงานแสดงละครของมหาวิทยาลัย
(แต่ไม่เน้นทางการมากก็ได้น่ะครับ อยากได้ฮาๆ และดูตลก)
โดยมีรายละเอียดประมาณว่า ... มีชื่อคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์(ย่อชื่อแต่สถาปัตก็น่ะครับ)
และจบด้วยประมาณพบกับนักข่าวสาวสวย อะไรประมาณนี้ แต่ถ้าจบไม่ได้ประมาณนี้ก็ไม่เป็นไรครับ ยังไงก็รบกวนด้วยนะครับ
ปล.ถ้าคิดว่าโครงสี่สุภาพไม่เหมาะสม ก็เปลี่ยนตามความเหมาะเลยน่ะครับ คือผมไม่ค่อยถนัดเรื่องนี้เท่าไร เลยไม่รู้แบบไหนที่จะเหมาะกว่า


หัวข้อ: Re: รบกวนแต่งโครงในงานเปิดการแสดงให้ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ค.คนธรรพ์ ที่ 23 ตุลาคม 2012, 08:15:AM

แต่งโครงพ่นนั่งร้าน             สีสวย
โครงเหล็กพับพังซวย           เชื่อมไว้
โครงไม้หักอำนวย               ตำตอก ตะปูนา
โครงอะลูมิเนียมเบาหง้าย       เจาะจิ้มใส่สกรู


หัวข้อ: Re: รบกวนแต่งโครงในงานเปิดการแสดงให้ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 23 ตุลาคม 2012, 02:23:PM
รับจ้างออกแบบบ้าน   ทุกบาง
รับตกแต่งเกล็ดหาง   นาคด้วย
รับกวัดวาดวัดปรางค์  ผนังโบสถ์
รับรักจนกว่าม้วย     มาตรน้องยังถวิล

แต่อย่าหมิ่นหากแม้น   ทรัพย์จาง
งานส่งบ่ทันคราง       ฮื่อฮื้อ
ผนังวัดกลับเลือนลาง   เด็กพ่น  สีนอ
หางนาคหักใบ้บื้อ      บ่ฮู้เฮ็ดอีหยัง?

หากยังรักพี่พร้อม     ยอมทน
จะสลักรักไว้บน       ขื่อบ้าน
จะประกาศให้คน      ประจักษ์
สถาปัตย์รักบ่ด้าน    เด่นปั้นความสยิวฯ
(ถ้าสำนวนไม่ขำก็ขออภัยนะครับ. จินตนาการล้วนๆ emo_85 emo_126)


(อันนี้เพิ่มเติมนะครับ, แหะๆๆๆกำลังมันส์มือ)
(กลอนสุภาพ, บทสนทนาระหว่างหนุ่มสถาปัตย์กับสาวนักข่าว)
นั่งหน้านิ่ว คิ้วขมวด งวดงานศิลป์
พลันได้กลิ่น น้ำหอม มาย้อมผิว
เสียงแสนหวาน อ่านถาม ติดตามคิว
ภาพสยิว พี่แต้ม นั้นแก้มใคร

น้องนักข่าว ผู้เย้ายวน ปากชวนฝัน
การจะปั้น งานวิจิตร ประดิษฐ์ได้
ก็ต้องดู ผู้แต่ง มีแรงใจ
จากหญิงใด มาชิด สนิททรวง

ที่ฟังมา สถาปัตย์ เจนจัดรัก
เจ้าชู้นัก นงนุชไหน คล้องใจหวง
ดูสิคะ ภาพนี้ เหมือนพี่ลวง
หลังเด็ดดวง ใจหญิง แล้วทิ้งเลย

สถาปัตยกรรม มักช้ำรัก
ยิ่งหญิงทัก เหมือนหมิ่น แทบดิ้นเหวย
น้องนักข่าว อย่าเว้า อย่าเย้าเย้ย
อย่าอยู่เฉย อยากรู้ รักดูมั้ย

(อันนี้อินทรวิเชียรฉันท์)
รอยรักสถาปัตย์      ปฏิพัทธิ์น่ะนานโข
จริงใจบ่ได้โว         แวะสิครับประทับใจ

เห็นมั้ยสะพานนั้น    ก็สวรรค์ประดิษฐ์ให้
จักเดินประคองไป   สุขขวัญกระนั้นเชียว

คอยจินตนาการ    ประจุงานพิไลเพรียว
หวังให้จะแลเหลียว  หฤทัยมิหน่ายแหนง