ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

    เธออยู่สูงเกินใครจะใขว่คว้า
สูงเกินกว่าที่ฉันจะฝันถึง
อยู่ในห้วงศรวงสวรรค์ชั้นไตรตรึงษ์
ยากจะดึงรั้งมาอยู่คู่ชีวัน
    ฉันเป็นเพียงคนไกลที่ใจหวัง
เพียงสักครั้งได้พบเธอในความฝัน
เพราะความต่างห่างเหินเกินคู่กัน
เพราะฉันนั้นมันแค่คนบนแผ่นดิน
    มองนภาเวลานี้ที่ปรากฏ
ความงามงดพาให้ใจถวิน
คนบนฟ้าที่เคยอยู่คู่กับดิน
อาจลืมสิ้นแล้ววันวานที่ผ่านไป
    ถ้าเธอเห็นความเป็นไปในใจฉัน
คงทราบดีรักนั้นมิไปไหน
ในวันนั้นวางใจไว้อย่างไร
ในวันนี้ใจฉันยังมั่นคง
    หากฉันหมั่นสรรค์สร้างทางสวรรค์
ใจตั้งมั่นทำความดีที่ประสงค์
เมื่อสังขารร่างกายสลายลง
ฉันก็คงมีโอกาสได้พบเธอ
    แม้นไกลกันแค่ไหนอยากให้รู้
เธอจะอยู่ในใจฉันเสมอ
ตั้งจิตมั่นทำความดีเพื่อมีเธอ
รอพบเจอเธอคนนี้ที่แดนไตร
    วันที่ฉันกำลังเดินสู่ฟ้า
ขอเทวารอฉันก่อนจะได้ไหม
เพียงเวลาไม่นานสักเท่าใด
เราจะได้อยู่คู่กันนิรันดร

มนัสศิยา

เธออาจมองว่าฉันอยู่บนฟ้า
ซึ่งห่างตาไกลเกินจะส่งเสริม
กลายเป็นคนซึ่งชีวิตต้องแต่งเติม
ต้องมีเพิ่มด้วยลาภยศและเงินทอง

อยู่ข้างบนมีหน้าที่สารพัน
แต่ใจของฉันนั้นไม่มีสอง
หากมีใครซักคนหมายแอบปอง
ก็อยากลองขบคิดพินิจดู

แต่ละวันผ่านไปด้วยใจเหงา
คำว่าเราไม่เคยเห็นไม่เคยรู้
อยากจะมีคนเคียงข้างอย่างโฉมตรู
อยากมีคู่เหมือนคนอื่นคนทั่วไป

หากวันนี้ใจเราสองนั้นตรงกัน
จะคงมั่นไม่เป็นอื่นไม่ไปใหน
จะดูแลจะเคียงข้างกันเรื่อยไป
จะถนอมจะเอาใจเธอนิรันดร์

••••-