ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

 เป็นเฉกเช่นต้นไม้ ที่โรยลา

ลมพัดพาก็สั่นไหว ไหวร่วงริน

ใบเหลืองหล่น เฉกนกที่โบยปิน

กลับเกลื่อนดินเปื้อนทรายกายหยาบลง

        แม้นเคยหมายชูฟ้ายึดฐานมั่น

ลำต้นครั้นสูงใหญ่ใบดกหนา

ผลิดอกบาน ออกผลเป้นร่มตา

แต่มิช้าต้องโรยราเพราะเภทภัย

         ตัวเราอาจเป็นดั่งเช่นไม้ต้นนี้

ที่เคยมีรากฐานมั่นไม่หวั่นไหว

หากแต่ลมนั้นพัดพาให้ใจไกว

จึงเป็นไม้ที่อ่อนไหวลู่ตาม...

อาจเป็นหญ้าที่ไหวลู่ตามลม
เมื่อฝนพรมจักก้านใหญ่ให้ใบหนา
หากต้องล้มก็จะฟื้นยืนขึ้นมา
เป็นต้นหญ้าที่คลุมไว้ทั่วไพรวัณ