ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

......แล้วก็มาถึง..วัน

...ที่มีแสงตะวันอันสดใส

...สาดส่อง..ขับ...ความมืดมัว..ของหัวใจ

...จุดหมายเบื้องหน้า..แสนไกล....แต่..จะเริ่มก้าว..ด้วยสองเท้าของตัวเราเอง

(http://4.bp.blogspot.com/-QTSZZdhfNzE/TfxueYP72DI/AAAAAAAAAH4/AvVz7KHBsI4/s1600/30002.jpg)



ช่วงแห่งใจ..ใสสงบ..ย่อมพบสุข
เหมือนถูกปลุก..ให้ปรับ..ยามหลับใหล
มืดสนิท..ปิดบัง..กระทั่งใจ
ผ่องอำไพ..ใสสว่าง..กระจ่างธรรม

หาสันโดษ..โดดเด่น..ไว้เป็นเกราะ
เพ่งจำเพาะ..ขืนไข..ไม่ถลำ
จดจารึก..แนวทาง..ไว้บางคำ
เพื่อโน้มนำ..ใจตน..อย่าวนลง

จุดมุ่งหมาย..ปลายทาง..ต้องวางเด่น
กระโจนเผ่น..พร้อมลุย..ผ่านผุยผง
ความสำเร็จ..ใกล้-ไกล..ต้องไปตรง
ที่มั่นคง..คือใจ..และ..คือ..ใจ

 emo_89 ...ก้าวให้ไกล..แล้วไปให้ถึง.ค่ะพี่... emo_89