พิมพ์หน้านี้ - ฟ้า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: เฮยอิง ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2012, 02:45:PM



หัวข้อ: ฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: เฮยอิง ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2012, 02:45:PM
อาทิตย์แรกแทรกฟ้ามาทายทัก

นอนหนุนตักรักจากฟ้ามาเพาะบ่ม

ด้วยอุ่นแสงแรงสอดฟ้ามาพาพรม

โลกใบกลมยังห่มฟ้าสุธาธาร

อรุณเบิกฤกษ์ฟ้าบนผาใหญ่

พนาไพรใต้ฟากฟ้ามหาศาล

ชำแรกนกผกผินฟ้ามายาวนาน

ซึมซับด่านม่านหมอกฟ้า. .มารำพัน

ด้วยความถ้อยจากรอยฟ้ามากระพริบ

ขอกระซิบหยิบฟ้ามาร้อยฝัน

บนผืนดินใต้ถิ่นฟ้ามาเรียงกัน

เป็นรางวัลจากชั้นฟ้า. .นรากร

ให้ผู้คนยลฟ้ามหาสมุทร

อย่าเร่งรุดฉุดฟ้าอุทาหรณ์

เมื่อแผ่นดินสิ้นฟ้าเป็นอาภรณ์

เสียงรานรอนคงย้อนฟ้าเพียงฟ้าเลือน. . .