|
หัวข้อ: ขอเลี้ยวหยุด เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 30 มกราคม 2012, 06:50:AM อยากจะหลับตาลงตรงโคนรุ้ง แทบเวิ้งวุ้งจันทร์ล่มจมดวงหาย ห่มแพรดินผ้าดาวรอคราวตาย คืนเศษลมสุดท้ายแด่สายลม มีแต่ฝนเต็มฟ้ามากระหน่ำ เช้าจดค่ำใจขื่นสู้ฝืนข่ม ตะวันแพ้แพฝนหล่นระดม ปล่อยดุ่มงมเดาทางอยู่ข้างเดียว มิคาดหวังสิ่งใดเลิกไขว่คว้า ทะเลเค็มน้ำตา ข้น ปร่า เหนียว ถนนสายแข่งขันอันคดเคี้ยว ฉันขอเลี้ยวหยุดทีเถิด...ที่รัก (http://www.qzub.com/bar_171.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ขอเลี้ยวหยุด เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 30 มกราคม 2012, 07:44:AM หลังฝนซา ฟ้าเพริศ บรรเจิดใส พิศพิไล ใจสนเห่ห์ ปานเรขา สุรีย์แสง แจ้งส่อง สีทองทา ลิบลิบตา นภากาศ รุ้งพาดสาย ปลดเปลื้องจิตต์ พิษร้าย รีบถ่ายถอน ทิ้งนิวรณ์ รอนตัด สะบัดหาย ปล่อยพะวง ปลงร้อน จะคลอนคลาย จิตต์สบาย กายผ่อน ทุกข์ทอนลา.../ emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ขอเลี้ยวหยุด เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 30 มกราคม 2012, 09:37:AM (http://www.qzub.com/bar_079.gif) (http://www.qzub.com) ...อาบอารมณ์ระทมระทวยด้วยพิษไข้ ท่ามเสียงไออึงอลจนประหม่า นอกหน้าต่างขะมุกขะมัวสลัวตา กอดผืนผ้าขดคลุกไม่ลุกแล้ว ..."อยากจะหลับตาลงตรงโคนรุ้ง" ผวาสะดุ้งคุ้นคำลำนำแผ่ว เสียดถึงขั้วหัวใจคนไร้แนว เพียงแค่แว่วรำพึงรำพันหวั่นระทึก ...ปลุกชีวีอ่อนล้าให้มาชิด ท่วงทำนองลิขิตน่าตรองตรึก แทรกซอนในซอกหลีบจิตสำนึก สัมผัสความรู้สึกแห่งลึกลับ ...สะโหลสะเหลเซซัดระบัดหนาว กายร้อนผ่าวสะลึมสะลือมือขยับ ขอฝากคำเรียงร้อยเป็นถ้อยประทับ น้อมคำนับร่างทรุด ณ จุดเลี้ยว....!!! emo_126 ................อรุณสวัสดิ์ฮะครูงาย,ครูบูรพาฯ....//ทอฝัน ----------------------------- เพิ่มเติมโดย เพรางาย สวัสดีค่ะ คุณดรีม แบบว่าเข้ามาอ่านตอนค่ำแล้ว ขอไม่อรุณสวัสดิ์นะ |