พิมพ์หน้านี้ - กวีไร้ลักษณ์ แม้นเพียงครั้งเดียว

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: nnn ที่ 10 มกราคม 2012, 07:46:PM



หัวข้อ: กวีไร้ลักษณ์ แม้นเพียงครั้งเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: nnn ที่ 10 มกราคม 2012, 07:46:PM
            ดอกไม้ที่เพาะไว้เต็มท้องทุ่งเอ๋ย
เจ้าจะรู้ไหมหนอ...ที่ข้าเลี้ยงเจ้ามาร้อยวันนี้
ข้าเพียงแต่อยากจะให้เจ้าเบ่งบานในสายตาข้าเพียงวันเดียว
แม้เจ้าจะแห้งเหี่ยวไปก็ไม่เป็นไรหรอก...ดอกไม้เอย
   ลูกรักที่ข้ารักมากกว่าเม็ดทรายในท้องทุ่งเอ๋ย
เจ้าจะรู้ไหมหนอ...ที่ข้าบอกรักเจ้าทุกๆคืนจนวันนี้
ข้าเพียงแต่อยากให้เจ้าบอกรักตอบข้าเพียงครั้งเดียว
แม้ข้าจะตายไปก็ช่างเถิด...แค่มากระซิบข้างโลงข้าเท่านั้นก็ได้...ลูกเอย
   ชีวิตข้าที่ไม่ได้ดีไปกว่าเม็ดดินเม็ดทรายตรงปลายทุ่งเอ๋ย
ก่อนที่ข้าจะดับดิ้นเป็นเพียงฝุ่นธุลีในวันข้างหน้า
ข้าอยากบอกลูกเหลือเกินว่า...เจ้าไม่ต้องเซ่นไหว้ข้าด้วยอาหารอันเลิศเลอดอก
หากทุกวันนี้เจ้ายังไม่เห็นข้าในสายตา...ชีวิตข้าเอยฯ


หัวข้อ: Re: กวีไร้ลักษณ์ แม้นเพียงครั้งเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 16 มกราคม 2012, 09:56:PM

มองดอกไม้เลาะเล็มเต็มท้องทุ่ง
มิแต่งปรุงเลยหนอช่อดอกไม้
เจ้าเบ่งบานสุดซึ้งตรึงตาใจ
สวยสดใสเหี่ยวบ้างช่างสวยงาม

โอ้ลูกรักของข้ามายิ้มรื่น
ทุกทุกคืนบอกรักพ่อทักถาม
ชีวิตนี้มีเจ้าเฝ้าติดตาม
ทุกโมงยามยังรักปักฤดี

ชีวิตข้าเปรียบดินสิ้นลวดลาย
ดุดเม็ดทรายปลายทุ่งรอพรุ่งนี้
หากว่าพ่อจะตายวายชีวี
ฝากวจีพันผูกลูกรักเอย




หัวข้อ: Re: กวีไร้ลักษณ์ แม้นเพียงครั้งเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นก้ามปู ที่ 17 มกราคม 2012, 07:45:AM
ต้นดอกไม้ริมสวนยืนหม่นราวรำพึงว่า
แม้นเพียงสักครั้งเดียว หากท่านรดน้ำอิ่มราก
จักบานสะพรั่งดอกให้ท่านดอม

เด็กน้อยซุกตัวซอกห้องแห่งบ้านเด็กกำพร้าราวรำพึงว่า
แม้นเพียงสักครั้งเดียว หากพ่อแม่ที่แท้จริงมาพบ
จักบานหน้าผลิรักบานเต็มก้นบึ้งใจ

เด็กแว้นซ์บนเบาะเบเอ็มเว (BMW) สามสูบ เหม่อลอยราวรำพึงว่า
แม้นเพียงสักครั้งเดียว หากพ่อแม่รับฟังเขาพูด
จักกอดเท้าท่านร่ำไห้ด้วยความรัก

แม้นเพียงสักครั้งเดียว
เม็ดทรายยังอยากได้ยินคำรักจากโลก
แม้นเพียงสักครั้งเดียว

ต้นก้ามปู 2012-01-17


หัวข้อ: Re: กวีไร้ลักษณ์ แม้นเพียงครั้งเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 17 มกราคม 2012, 09:02:PM


แม้นเพียงครั้งเดียว ที่ความรู้สึกไม่ต้องอาศัยทฤษฎี
เพราะชีวิตเปราะปางและแตกหักง่าย
ดังนั้น! จะต้องสงสัยอะไรอีก
…..
ความรู้สึกอบอุ่น
ลึก-ลึกก็แอบส่งยิ้มให้
แต่ดูเหมือนไม่รู้จักกันเลย
…..
ข้าพเจ้ามิได้กำหนดว่าชีวิตควรจะสั้นหรือยาว
และมิอาจฝืนขัด หรือขัดขืนได้
ปล่อยให้เป็นอิสระเถอะนะ
…..
แม้นเพียงครั้งเดียว ที่ไม่ต้องการหาคำตอบ
ปล่อยให้มันเป็นเรื่องอัตถะวิถีแห่งชีวิต
แม้นเพียงครั้งเดียว!
…..
emo_126