|
หัวข้อ: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 05:53:PM ริมน้ำตก แห่งนี้ เมื่อปีก่อน เธอเคยนอน ซุกไซ้ ในอกฉัน ป้อนคำรัก หวานชื่น นับหมื่นพัน ขอมีกัน และกัน ตราบวันวาย ริมน้ำตก วันนี้ ณ.ที่เก่า ฉันจับเจ่า เศร้าสร้อย คอยโฉมฉาย นานแล้วเธอ เลิกมา ปรากฏกาย ทุกเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เห็นเงา เสียงน้ำตก ชลธาร สะท้านโสต แอบโอยโอด รำพึง คิดถึงเขา สนธยา ยามนี้ มีแต่เรา นั่งเงียบเหงา หดหู่ อยู่กลางไพร กิริยา วาที ที่ฉอเลาะ ท่าออเซาะ ค้อนควัก แกล้งผลักไส ยังเห็นภาพ ประหนึ่ง พึ่งผ่านไป แล้วไฉน ยุพา มาตัดรอน มองสายธาร คดเคี้ยว ไหลเลี้ยวลับ ช่างเหมือนกับ น้ำใจ สายสมร ขาดซึ่งความ แหนหวง ห่วงอาวรณ์ นึกอยากจร ก็ไป ไม่ร่ำลา หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้า ชาลี ที่ 22 ธันวาคม 2011, 06:29:PM (http://board.goosiam.com/imgupload/q117745.jpg) ธารน้ำตก สาดซ่า ท้าแสงอ่อน ใจบังอร รอนร้าว เฝ้าคอยหา สุนทรวิทย์ อยู่ไหน ไม่เห็นมา ปล่อยนางฟ้า เฝ้ารอ ท้อเหลือทน คำสัญญา หน้าฝน คนก็เศร้า ใจนงเยาว์ ร้าวลึก นึกถึงผล พ่อแม่บอก กรอกหู หนูมันจน อย่าดั้นด้น ค้นรัก มักหลอกลวง เรามันจน ข้นแค้น แสนสาหัส อย่าผูกมัด รัดเขา เราจะหวง จงเอาใจ มัดใจ ไม่ไฝ่ควง ให้รักร่วง ลาไป ในสายธาร นางฟ้า ชาลี หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 22 ธันวาคม 2011, 06:50:PM ริมน้ำตก แห่งนี้ เมื่อปีก่อน เธอเคยนอน ซุกไซ้ ในอกฉัน ป้อนคำรัก หวานชื่น นับหมื่นพัน ขอมีกัน และกัน ตราบวันวาย ริมน้ำตก วันนี้ ณ.ที่เก่า ฉันจับเจ่า เศร้าสร้อย คอยโฉมฉาย นานแล้วเธอ เลิกมา ปรากฏกาย ทุกเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เห็นเงา เสียงน้ำตก ชลธาร สะท้านโสต แอบโอยโอด รำพึง คิดถึงเขา สนธยา ยามนี้ มีแต่เรา นั่งเงียบเหงา หดหู่ อยู่กลางไพร กิริยา วาที ที่ฉอเลาะ ท่าออเซาะ ค้อนควัก แกล้งผลักไส ยังเห็นภาพ ประหนึ่ง พึ่งผ่านไป แล้วไฉน ยุพา มาตัดรอน มองสายธาร คดเคี้ยว ไหลเลี้ยวลับ ช่างเหมือนกับ น้ำใจ สายสมร ขาดซึ่งความ แหนหวง ห่วงอาวรณ์ นึกอยากจร ก็ไป ไม่ร่ำลา ตัดเยื่อใย ใช่ขาด สวาทสิ้น เช่นตัดลิ้น หวานลด หมดแล้วหนา ปทุมชาติ ขาดกัน เด็ดมันมา มิหมดท่า ว่าไป เส้นใยมี เปรียบความรัก ถักทอ พนอสาน ใช้ดวงมาน คู่สลัก เป็นสักขี พร้อมสายใจ ใยกระสัน กันอีกที จนยากที่ ตัดบั่น หั่นเยื่อใย.../ บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 22 ธันวาคม 2011, 07:57:PM ริมน้ำตก แห่งนี้ เมื่อปีก่อน เธอเคยนอน ซุกไซ้ ในอกฉัน ป้อนคำรัก หวานชื่น นับหมื่นพัน ขอมีกัน และกัน ตราบวันวาย ริมน้ำตก วันนี้ ณ.ที่เก่า ฉันจับเจ่า เศร้าสร้อย คอยโฉมฉาย นานแล้วเธอ เลิกมา ปรากฏกาย ทุกเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เห็นเงา เสียงน้ำตก ชลธาร สะท้านโสต แอบโอยโอด รำพึง คิดถึงเขา สนธยา ยามนี้ มีแต่เรา นั่งเงียบเหงา หดหู่ อยู่กลางไพร กิริยา วาที ที่ฉอเลาะ ท่าออเซาะ ค้อนควัก แกล้งผลักไส ยังเห็นภาพ ประหนึ่ง พึ่งผ่านไป แล้วไฉน ยุพา มาตัดรอน มองสายธาร คดเคี้ยว ไหลเลี้ยวลับ ช่างเหมือนกับ น้ำใจ สายสมร ขาดซึ่งความ แหนหวง ห่วงอาวรณ์ นึกอยากจร ก็ไป ไม่ร่ำลา คุณปู่ สายน้ำยังหลั่งไหล ไม่สิ้นสุด แต่พี่หยุด ที่ไหน ไม่คืนหา ทิ้งห่างหาย ไกลกัน ไม่หันมา เช่นดั่งสาย ธารา ไม่มาทวน ตัดสายน้ำ อย่างไร มิได้ขาด สายสวาท พี่เอย มิเคยหวน ปล่อยน้องเศร้า เดียวดาย ได้แต่ครวญ พี่ทิ้งนวล เลือนลับ ไม่กลับคืน มองสายธาร ยังคงไม่หยุดนี่ง แต่ทุกสิ่ง ห้วงใน ใจกลับฝืน เสียงน้ำตก ตกซ้ำ น้องกล้ำกลืน ต้องสะอื้น รันทด พี่หมดใจ คงมีใคร ไหนอื่น ยื่นสุขสม อ้อนออเสาะ คำคม พรมพลิ้วไหว เค้าคงงาม จนพี่ นี้เปลี่ยนไป ลืมรักเก่า ทิ้งไกล ไม่อาวรณ์... "สุนันยา" emo_62 (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQs-3xe0A4FDPlSS1DbJkgABLxOM29rEPSxOCPu2Z_CMrvzVVthLA) หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 22 ธันวาคม 2011, 08:10:PM emo_73 emo_73 ตัดอะไร ตัดไป อย่าตัดรัก จงพิทักษ์ รักษา คว้ามาไว้ แม้ตัดบัว ยังคง เหลือเยื้อใย ตัดสวาท อย่างไร ไม่ได้เลย ช่างร้ายนัก ความรัก นั้นตัดยาก ตัดลำบาก อยากแท้ แน่อกเอ๋ย โอ้ความรัก ของฉัน นั้นมิเคย หวั่นไหวทรวง ยิ่งเอ่ย ไม่เคยเป็น พันทอง หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 09:47:PM ([url]http://board.goosiam.com/imgupload/q117745.jpg[/url]) ธารน้ำตก สาดซ่า ท้าแสงอ่อน ใจบังอร รอนร้าว เฝ้าคอยหา สุนทรวิทย์ อยู่ไหน ไม่เห็นมา ปล่อยนางฟ้า เฝ้ารอ ท้อเหลือทน คำสัญญา หน้าฝน คนก็เศร้า ใจนงเยาว์ ร้าวลึก นึกถึงผล พ่อแม่บอก กรอกหู หนูมันจน อย่าดั้นด้น ค้นรัก มักหลอกลวง เรามันจน ข้นแค้น แสนสาหัส อย่าผูกมัด รัดเขา เราจะหวง จงเอาใจ มัดใจ ไม่ไฝ่ควง ให้รักร่วง ลาไป ในสายธาร นางฟ้า ชาลี น้องรออยู่ น้ำตกไหน ใดกันแน่ พี่นอนแผ่ อยู่นางรอง หมองฟุ้งซ่าน ตั้งตารอ ตรึกตรอง นานสองนาน ไยนงคราญ เงียบหาย ไร้ร่องรอย พี่กังวล หวั่นไหว หัวใจแป้ว น้องลืมแล้ว ใช่ไหม บอกใบ้หน่อย คำสัญญา คงหลอก บอกให้คอย จึงหายจ้อย ไปลับ ไม่กลับรัง หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 09:51:PM ตัดเยื่อใย ใช่ขาด สวาทสิ้น [/quote]เช่นตัดลิ้น หวานลด หมดแล้วหนา ปทุมชาติ ขาดกัน เด็ดมันมา มิหมดท่า ว่าไป เส้นใยมี เปรียบความรัก ถักทอ พนอสาน ใช้ดวงมาน คู่สลัก เป็นสักขี พร้อมสายใจ ใยกระสัน กันอีกที จนยากที่ ตัดบั่น หั่นเยื่อใย.../ บูรพาท่าพระจันทร์ คิดตัดเยื่อ ตัดใย ตัดไม่ขาด มิสามารถ สลัด ตัดลงได้ ยังพะวง ถึงนุช สุดหัวใจ ว่าเมื่อไร นงลักษณ์ จักหวนคืน หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 09:57:PM ริมน้ำตก แห่งนี้ เมื่อปีก่อน เธอเคยนอน ซุกไซ้ ในอกฉัน ป้อนคำรัก หวานชื่น นับหมื่นพัน ขอมีกัน และกัน ตราบวันวาย ริมน้ำตก วันนี้ ณ.ที่เก่า ฉันจับเจ่า เศร้าสร้อย คอยโฉมฉาย นานแล้วเธอ เลิกมา ปรากฏกาย ทุกเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เห็นเงา เสียงน้ำตก ชลธาร สะท้านโสต แอบโอยโอด รำพึง คิดถึงเขา สนธยา ยามนี้ มีแต่เรา นั่งเงียบเหงา หดหู่ อยู่กลางไพร กิริยา วาที ที่ฉอเลาะ ท่าออเซาะ ค้อนควัก แกล้งผลักไส ยังเห็นภาพ ประหนึ่ง พึ่งผ่านไป แล้วไฉน ยุพา มาตัดรอน มองสายธาร คดเคี้ยว ไหลเลี้ยวลับ ช่างเหมือนกับ น้ำใจ สายสมร ขาดซึ่งความ แหนหวง ห่วงอาวรณ์ นึกอยากจร ก็ไป ไม่ร่ำลา คุณปู่ สายน้ำยังหลั่งไหล ไม่สิ้นสุด แต่พี่หยุด ที่ไหน ไม่คืนหา ทิ้งห่างหาย ไกลกัน ไม่หันมา เช่นดั่งสาย ธารา ไม่มาทวน ตัดสายน้ำ อย่างไร มิได้ขาด สายสวาท พี่เอย มิเคยหวน ปล่อยน้องเศร้า เดียวดาย ได้แต่ครวญ พี่ทิ้งนวล เลือนลับ ไม่กลับคืน มองสายธาร ยังคงไม่หยุดนี่ง แต่ทุกสิ่ง ห้วงใน ใจกลับฝืน เสียงน้ำตก ตกซ้ำ น้องกล้ำกลืน ต้องสะอื้น รันทด พี่หมดใจ คงมีใคร ไหนอื่น ยื่นสุขสม อ้อนออเสาะ คำคม พรมพลิ้วไหว เค้าคงงาม จนพี่ นี้เปลี่ยนไป ลืมรักเก่า ทิ้งไกล ไม่อาวรณ์... "สุนันยา" emo_62 ([url]http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQs-3xe0A4FDPlSS1DbJkgABLxOM29rEPSxOCPu2Z_CMrvzVVthLA[/url]) พี่รอโฉม พธู อยู่ที่เก่า ภูมิลำเนา พนา ป่าสิงขร เฝ้าคร่ำครวญ รำพึง ถึงบังอร รอน้องมา ออดอ้อน เหมือนก่อนเคย หลายทิวา ราตรี ที่ผันผ่าน ไยนงคราญ ทอดทิ้ง ทำนิ่งเฉย คำสัญญา ปล่อยปละ แกล้งละเลย ข้างพุ่มเตย ริมน้ำตก อกพี่ตรม หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 10:05:PM emo_73 emo_73 ตัดอะไร ตัดไป อย่าตัดรัก จงพิทักษ์ รักษา คว้ามาไว้ แม้ตัดบัว ยังคง เหลือเยื้อใย ตัดสวาท อย่างไร ไม่ได้เลย ช่างร้ายนัก ความรัก นั้นตัดยาก ตัดลำบาก อยากแท้ แน่อกเอ๋ย โอ้ความรัก ของฉัน นั้นมิเคย หวั่นไหวทรวง ยิ่งเอ่ย ไม่เคยเป็น พันทอง ตัดรักใคร เชิญตัด ไม่ขัดข้อง เชื่อว่าน้อง ตัดได้ ไม่ยากเข็ญ คิดตัดพี่ เมื่อไร โปรดใจเย็น ไม่จำเป็น เมตตา อย่าตัดรอน พี่รักน้อง แน่วแน่ แต่มอสอง จงเลิกมอง ว่าพี่ นี้ปลิ้นปล้อน หรือน้องมี รักอื่น ยื่นแทรกซอน จึงแสร้งงอน บอกปัด ตัดท่าเดียว หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 23 ธันวาคม 2011, 05:36:AM ตัดรักใคร เชิญตัด ไม่ขัดข้อง เชื่อว่าน้อง ตัดได้ ไม่ยากเข็ญ คิดตัดพี่ เมื่อไร โปรดใจเย็น ไม่จำเป็น เมตตา อย่าตัดรอน พี่รักน้อง แน่วแน่ แต่มอสอง จงเลิกมอง ว่าพี่ นี้ปลิ้นปล้อน หรือน้องมี รักอื่น ยื่นแทรกซอน จึงแสร้งงอน บอกปัด ตัดท่าเดียว [/quote] โถคนดี น้องนี้ แค่คิดสั่น ความสัมพันธ์ สองเรา นั้นแน่นเหนียว หลายปีผ่าน รักเรา ยังกลมเกลียว อาจมีเลี้ยว มีลด เพราะหมดไฟ จากมอสอง นานมาก ไม่ยังจำ สุดจะช้ำ หลงรักเขา นั้นเข้าให้ สุนทรวิทย์ คิดร้าย ทำลายใจ ตัดสวาท ขาดกันไป ตั้งหลายที มาวันนี้ กี่ที ที่น้องช้ำ คนใจดำ ทำใจ ให้ป่นปี้ ไม่มีใคร ถึงได้ มาละซี ยอดยาหยี ตัวสำรอง ไม่ต้องการ พันทอง หัวข้อ: Re: สายใยดุจสายธาร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 ธันวาคม 2011, 10:33:AM โถคนดี น้องนี้ แค่คิดสั่น ความสัมพันธ์ สองเรา นั้นแน่นเหนียว หลายปีผ่าน รักเรา ยังกลมเกลียว อาจมีเลี้ยว มีลด เพราะหมดไฟ จากมอสอง นานมาก ไม่ยังจำ สุดจะช้ำ หลงรักเขา นั้นเข้าให้ สุนทรวิทย์ คิดร้าย ทำลายใจ ตัดสวาท ขาดกันไป ตั้งหลายที มาวันนี้ กี่ที ที่น้องช้ำ คนใจดำ ทำใจ ให้ป่นปี้ ไม่มีใคร ถึงได้ มาละซี ยอดยาหยี ตัวสำรอง ไม่ต้องการ พันทอง ความจำสั้น จริงหนอ ตอนมอสอง พี่จีบน้อง สามเวลา ก่อนอาหาร เลี้ยงส้มตำ น้องไป ก็หลายจาน ไยนงคราญ ลืมสิ้น มิยินดี มารื้อฟื้น สัมพันธ์ กันเถิดหนา ต่างเปิดอก เจรจา อย่าเมินหนี ขอนัดน้อง เที่ยวป่า ซาฟารี ปีใหม่นี้ ห้ามเบี้ยว เลยเชียวนะ |