พิมพ์หน้านี้ - ...รอยยิ้ม...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: ภู กวินท์ ที่ 11 พฤศจิกายน 2011, 09:02:PM



หัวข้อ: ...รอยยิ้ม...
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 11 พฤศจิกายน 2011, 09:02:PM

(http://img.zuzaa.com/image.php?id=2D9C_4EBD29F9&jpg)

รอยยิ้ม
............

รอยยิ้มเป็นของเธอคนดี
แจกให้ฟรีไม่มีหมด
ไม่มีการตัดตอนหรือทอนลด
ปรากฏอยู่ทุกช่วง…ห้วงเวลา
เพียงแค่เธอไม่ถือยื่นมือรับ
พร้อมพร้อมกับรับรู้อยู่ตรงหน้า
สุขหรือเศร้าเฝ้าเจอเสมอมา
จะเคียงคู่รู้ค่า…ทุกนาที
ทุกครั้งที่อ่อนล้าแสนสาหัส
สารพัดเรื่องราวในวันนี้
ยิ่งเหินห่างทางเดินเกินจะมี
ทุกสิ่งที่เคยร่างเลือนร้างไกล
เพียงแค่มีรอยยิ้ม…เธอยิ้มสู้
อย่ายอมแพ้ศัตรูผู้อาศัย
แค่คืนวันไม่นานผันผ่านไป
กำลังใจให้เสริมเพื่อเดิมพัน
รอยยิ้ม…แทนทุกสิ่งและทุกอย่าง
แทนความอ้างว้างระหว่างนั้น
แทนชีวิตที่คิดถึงกัน
แทนความฝัน…ของฉัน-เธอ.

…………………

 emo_68



หัวข้อ: Re: ...รอยยิ้ม...
เริ่มหัวข้อโดย: a moth ที่ 12 พฤศจิกายน 2011, 12:33:AM

บางตัวหนังสือหดเหี้ยน
กระดาษขาวโล่งเตียนเพ้อเจ้อ
จินตนาการหลับฝันละเมอ
รอเก้อเจ้าหญิงดอกไม้

รอยยิ้มหายไปจากพระจันทร์
กระต่ายตัวนั้นจึงอาศัย
สีสันสวยงามจับใจ
ยอดพร้าวโบกไกวกวักมือ
ทวงถามความรัก, ศรัทธา
บางดวงดารายึดถือ
แท้แล้วดารานั้นคือ
แสงสื่อจากฟ้ามาดิน
จากเธอ – รอยยิ้มจับใจ
สดใสกว่าใครทั้งสิ้น
หลบมุม, ปล่อยใจโบยบิน
ลูกโป่งถวิลขอบฟ้า

บางตัวหนังสือแอบลุก
เจ่าจุกนานอาจหมดค่า
ตามหาเจ้าชายนิทรา
สั่งปากกา – วาดรอยยิ้ม.


(http://www.qzub.com/bar_012.gif) (http://www.qzub.com)





ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ


หัวข้อ: Re: ...รอยยิ้ม...
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 12 พฤศจิกายน 2011, 01:13:AM

รอยยิ้ม ของเธอนั้น 
อัศจรรย์ ฉันฝันถึง
รอยยิ้ม ที่ตราตรึง
หวานสุดซึ้ง ยามยิ้มมา

ยิ้มมา พาใจหวั่น
จิตใจฉัน ตื่นเต็มตา
เมื่อยาม เธอยิ้มมา
แทบเป็นบ้า นะพ่อคุณ

ยิ้มใคร ไหนกันเล่า
ยั่วยวนเย้า เจ้าประคุณ
ยิ้มนั้น ฉันว้าวุ่น
ยิ้มพ่อคุณ อุ่นใจดี

ดีใจ ได้เห็นยิ้ม
หลับตาพริ้ม อย่างสุขี
ยิ้มหวาน ซ่านฤดี
ขอบคุณที่ มียิ้มมา

พันทอง




หัวข้อ: Re: ...รอยยิ้ม...
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 12 พฤศจิกายน 2011, 01:50:AM

(http://img.zuzaa.com/image.php?id=0045_4EBD6D8C&jpg)

เจ้าหญิงพระจันทร์-เจ้าชายตะวันออก
................

ถึงเธอเจ้าหญิงพระจันทร์
แต่งแต้มสีสัน ตะวันออก
เห็นไหมรอยยิ้มเด็กบ้านนอก
เกิดขึ้นตามตรอกกระบอกเทียน
จุดขึ้นอีกฝากเป็นฉากหนัง
ละครดังกำหนดไร้บทเขียน
คือเจ้าชายหนึ่งคนที่วนเวียน
นั่งอยู่บนหลังเกวียนการเปลี่ยนแปลง

….
ด้วยสองมือสร้างหา อาณาจักร
รูปเงาแห่งความรักกระทบแสง
เธอ-เจ้าหญิงคืนค่ำผู้จำแลง
ฉัน-เจ้าชายหน่ายแหนงจากแสงดาว
มีของกำนัลมาปลอบมอบแด่เจ้าหญิง
คือหัวใจพักพิงในคืนหนาว
ค่ำคืนแห่งพระจันทร์ความฝันยาว
กับเรื่องราวเล็ก-เล็กของเด็กน้อย
จินตนาการโลดแล่นแดนสมมุติ
สวมมงกุฏดอกไม้ พร้อมสายสร้อย
ผ่านคืนนั้นมานานการรอคอย
แสงแห่งดาวถดถอยจากรอยเดิม

….
ยังคิดถึงเธอเจ้าหญิงพระจันทร์
จากเจ้าชายตะวันใจสั่นเคลิ้ม
เปลี่ยนบรรทัดทั้งหมดเขียนบทเติม
เขียนว่าเริ่มต้นใหม่ในไม่ช้า!
….................


 emo_68




หัวข้อ: Re: ...รอยยิ้ม...
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 12 พฤศจิกายน 2011, 06:34:AM
(http://1.bp.blogspot.com/-QXH2n7tVNj8/Tpten-F5gYI/AAAAAAAAAHQ/vOseOPYChv4/s320/full-moon.jpg)

(http://www.qzub.com/bar_171.gif) (http://www.qzub.com)
แด่...เจ้าหญิงพระจันทร์

เจ้าหญิงพระจันทร์ปั้นยิ้ม
เอิบอิ่มอาบนวลมวลแสง
หนังสือสื่อคำจำแลง
แสดงโดดเด่น,เร้นลึก

จากใจให้เธอพระจันทร์
คนฝันภาคพื้นคืนดึก
มีจันทร์นั้นมองจ้องนึก
รู้สึกสัมผัส “รอยยิ้ม”

หทัยกาญจน์
(http://www.qzub.com/bar_171.gif) (http://www.qzub.com)
(http://4.bp.blogspot.com/-o5Y6IEMJQ7Y/Tq_T2U4EdxI/AAAAAAAAAL8/6vC8Y1zDk3c/s400/2010_120704161.jpg)

(http://www.qzub.com/bar_171.gif) (http://www.qzub.com)
แด่...เจ้าชายตะวัน

เจ้าชายตะวันปั้นยิ้ม
กระหยิ่มกระหย่องเหน็บหนาว
อยู่บนหลังเกวียนเขียนดาว
สกาวไสว, เอื้อมสอย

หนังสือสื่อคำนำเด่น
คู่เพ็ญจันทร์เหงาเศร้าสร้อย
มีเพียงมงกุฎไม้ร้อย
กับยิ้มแช่มช้อย “คอยจันทร์”

หทัยกาญจน์
(http://www.qzub.com/bar_171.gif) (http://www.qzub.com)