|
หัวข้อ: อยากได้กลอนสุภาพเกี่ยวกับโรงเรียน 8บท ครับช่วยผมที่ เริ่มหัวข้อโดย: nutdanaiza ที่ 06 ตุลาคม 2011, 06:21:PM emo_111 ใครทำให้ขอเป็นพระคุณอย่างสูงครับผม
หัวข้อ: Re: อยากได้กลอนสุภาพเกี่ยวกับโรงเรียน 8บท ครับช่วยผมที่ เริ่มหัวข้อโดย: dokkrajaiw ที่ 06 ตุลาคม 2011, 07:45:PM เราจะได้อะไรจากการกระทำที่ดหดร้ายนี้ .......... ตอบหน่อย.............. หัวข้อ: Re: อยากได้กลอนสุภาพเกี่ยวกับโรงเรียน 8บท ครับช่วยผมที่ เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 07 ตุลาคม 2011, 07:08:PM โรงเรียน การศึกษาพื้นฐานคืองานหนัก จึงยึดหลักมั่นคงตรงสมอง เป็นเครื่องหมายกำหนดบททดลอง ให้สอดคล้องเปลี่ยนปรับกับสังคม คือแหล่งรวมความรู้สู่ลูกศิษย์ ให้งอกงามดวงจิตคิดเหมาะสม ให้รู้จักตำราค่านิยม ให้อารมณ์จมปลักไม่ดักดาน ช่วยกล่อมเกลาพากเพียร เขียนอ่านออก ไม่ถูกหลอกบอกเห็นเป็นแก่นสาร วางขอบเขตทางเดินมาเนิ่นนาน เป็นรากฐานกระจ่างเมื่ออ้างอิง ไม่ให้อยู่มืดมนอย่างคนโง่ ไม่ให้โอ้อวดใครในทุกสิ่ง ไม่ให้กลัวคำลวงการท้วงติง ให้รู้จักกับความจริงยิ่งสำคัญ คือโรงเรียนเพียรสอนเมื่ออ่อนด้อย ความรู้น้อยคอยหัดยืนหยัดมั่น ส่งจากมือถึงมือสื่อถึงกัน เพื่อร่วมฝันร่วมสร้างเส้นทางมา เหมือนเมล็ดกล้าน้อยค่อยค่อยเริ่ม แล้วก็เพิ่มกิ่งแยกแตกสาขา ขยายต้นวนเวียนเรียนวิชา จนเติบใหญ่ในคุณค่าน่าเชิดชู นี่ก็คือที่อบรมบ่มนิสัย เพื่อไม่ให้ล้าหลังฟังอดสู ด้วยหน้าที่ชี้นำจากคำครู จึงได้รู้จักคิดมีทิศทาง คือโรงเรียนเขียนอ่านสถานแรก ที่คัดแยกลำบากเมื่อถากถาง รู้จักรับผิดชอบมีกรอบวาง เป็นแนวทางแห่งคุณค่าปัญญาชน .......................... emo_115 หัวข้อ: Re: อยากได้กลอนสุภาพเกี่ยวกับโรงเรียน 8บท ครับช่วยผมที่ เริ่มหัวข้อโดย: rit sriduang ที่ 08 ตุลาคม 2011, 10:52:PM แต่งเองเถอะ ศรัทธาและเชื่อมั่นในตัวเอง แล้วขอคำแนะนำจากผู้รู้จะเป็นทางออกที่ดีและจะภูมิใจในตัวเอง
ตอนผมหัดแต่งกลอนส่งอาจารย์ครั้งแรก แทบบ้าเหมือนกัน แต่ก็เป็นสี่งท้าทายที่ต้องเอาชนะให้ได้ ถ้าจะยืมกลอนเกี่ยวกับโรงเรียนไปใช้ ของคุณทำ มะดา นั่นแหละเหมาะแล้ว แต่อย่าลืมให้เครดิตด้วยก็แล้วกัน ผมเขียนให้เหมือนกัน แต่รับรองว่าเอาไปใช้ไม่ได้หรอก เพราะเป็นเรื่องของผมกับไอ้ปื๊ด ไอ้ปื๊ดและข้าพเจ้า ๑.ผมสั้นเกรียนเรียนร่ำไม่ซ้ำชั้น ใส่ขาสั้นกากีสีเก่าเก่า ใส่เสื้อขาวดำปี๋เป็นสีเทา ถือกระเป๋า..แปดโมงถึงโรงเรียน รีบเข้าแถวยืนตรงหน้าธงชาติ ฟังโอวาทครูใหญ่วัยเกษียณ ครูว่าอยากเลื่อนชั้นต้องหมั่นเพียร อย่าให้เฆี่ยนด้วยไม้จนลายพร้อย.. ๒.นั่นสหายตาแป๋วอยู่แถวหน้า ใส่แว่นตาตัวมอมและผอมจ้อย มีหนังยางล้ำค่ายิ่งกว่าพลอย ใช้แขนร้อยระวังแต่หนังยาง เป็นคนที่ใครใครเรียก ..ไอ้ปี๊ด ตัวดำมืดสนิทและติดอ่าง ชอบทอยเส้น ตีไก่ เป่าไม้ซาง แต่ลูกข่าง..เล่นไปก็ไม่เป็น ใช้ลวดพันตุ๊กตุ่นจนแน่นตึ๊บ ต้องให้หนึบนิดหน่อยไว้ทอยเส้น เวลาแดดอ่อนอ่อนในตอนเย็น เราจะเล่นด้วยกันทุกวันมา ๓.ไอ้ปื๊ดชอบคิดเลขจึงเอกวิทย์ แผนชีวิตคือขอเป็นหมอหมา ข้าพเจ้าความรู้แค่งูปลา ปรารถนาดุจฟางที่คว้างลอย เป็นโลกใบเล็กของโรงเรียนวัด อัตคัตเครื่องใช้และไม้สอย มีดวงตาความหวังที่ค้างคอย ของเด็กจ่อยกร้านลมและผมเกรียน ................... ๔.วันที่ข้าพเจ้าได้เข้าวัด เพราะหมายตัดเรื่องงานที่ปั่นเศียร นั่งอยู่บนศาลาการเปรียญ มองแท่งเทียนพรรษาน้ำตาคลอ นึกถึงแกงในโถปิ่นโตเก่า ข้าพเจ้าเคยซดจนหมดหม้อ วันที่มีความรักคอยถักทอ มิอาจกรอกลับไปในวัยเยาว์ ............................... ๕.ใส่กางเกงเนื้อดีเชิ้ตสีฟ้า เหน็บปากกาดูปองต์ในกระเป๋า แม้เส้นผมตอนนี้เป็นสีเทา ข้าพเจ้ายังคงรักโรงเรียน . ๘ ตุลาคม ๒๕๕๔ |