พิมพ์หน้านี้ - ทรมาน....

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: รัตนาวดี ที่ 30 กันยายน 2011, 04:05:PM



หัวข้อ: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 30 กันยายน 2011, 04:05:PM

ป่านนี้เขา คงคอย เอาใจกัน         
ออดอ้อนฝัน รุกเร้า ยั่วเย้าโฉม
แสนสงสาร ฤทัยเรา เศร้าทรุดโทรม     
เจ็บเข้าโหม โถมกระหน่ำ ต้องทำใจ!..

เธอกับเขา ก็คง เหมือนเราเคย     
ทราบว่าเปรย เสวยสุข ยิ่งทุกข์ใหญ่
ทั้งรู้ว่า มาเจอ เธอช้าไป             
แล้วไฉน? ใจต้องปวด ร้าวรวดทรมาน....

รัตนาวดี
 emo_111


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: เปรียว ที่ 30 กันยายน 2011, 04:32:PM
อย่าโศกเศร้าไปเลยคนเคยรัก
อย่าจมปลักขุ่นเคืองเรื่องร้าวฉาน
ปล่อยให้รักที่เห็นเป็นตำนาน
ถึงร้าวรานเพียงใดให้จดจำ

เชื่ออะไรกับชายใจไม่ซื่อ
เข้าแย่งยื้อเอามามันน่าขำ
ถูกเขาหลอกดวงจิตคิดว่ากรรม
อย่าครวญคร่ำจาบัลย์ปล่อยมันไป

เปรียว

 emo_108


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 01 ตุลาคม 2011, 04:23:PM


บอกตัวเอง เสมอ อย่าเพ้อพร่ำ 
พึงรำพัน ให้พิศ ยังคิดใคร่ 
เก็บเป็นฝัน ที่คล้อง ในห้องใจ
สะกิดไว้ เคยสุข เมื่อทุกข์เยือน...
 
กระนั้นแล้ว ไม่แคล้ว ยังหมองหม่น 
จิตกระสน วนกระวาย มิคลายเคลื่อน
โอ้..หทัย ใยหนอ ต้องมาเชือน 
เป็นรอยเปื้อน เตือนย้ำ ให้ทำใจ...!?

รัตนาวดี
 emo_111


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 04 ตุลาคม 2011, 04:03:AM


กว่าใคร่คิด พิศก่อน ตอนการณ์เริ่ม
พานพบเติม เหิรก้าว ย่างสู่ฝัน
มิรู้ตัว หัวใจ ใคร่ผูกพัน
ฤาอาถรรพ์ หุ้มกรอบ ครอบหทัย...

จะหันหวน ทวนกลับ ยากจับจิต
ใคร่ครวญคิด เดินหน้า แล้วกล้าไหม
ตัดสินใจ ไม่ถูก ปลูกทางใด
เหมือนหัวใจ อะไรดืง ปักขืงตวง...

ดั่งชีวิน วิญญาณไร้ ให้พิศวง
ใยเจาะจง ตรงเรา แสนเศร้าสรวง
ต้องระกำ ช้ำเก็บ ไว้เหน็บทรวง
เป็นโซ่ถ่วง ห้วงชีวิต ลิขิตกาล...

รัตนาวดี
 emo_33


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 04 ตุลาคม 2011, 04:39:AM
(http://www.thaimtb.com/webboard/335/167548-165.jpg)

(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(251).gif)

เหมือนห่วงหน้าพะวงหลังประดังเข้า
ชีวิตเศร้าไร้สุขสนุกสนาน
มัวยึดครองหมองหม่นอนธการ
เหมือนดั่งใจร้าวรานนานเกินไป

ทรมานย่อมรู้ผู้ซึมซับ
คนหยิบจับคือตนคนหม่นไหม้
คนยึดครองก็ตนหรือคนใด
สุขหรือไร..ทรมาน มันผลาญจินต์

อยู่กับเศร้าเหงาไปทำไมนะ
ควรเลิกละปละปล่อยคอยถวิล
ชีวิตนี้สั้นนักจักรวยริน
เดี๋ยวก็ดิ้นแดดับพับมลาย

เกิดเพียงหนคนเขาเฝ้าหาสุข
มุ่งหาทางปัดปลุกให้ทุกข์หาย
ไยอยากอยู่ดูยังซังกะตาย
ชีวิตวายเหลืออะไร..ใครชื่นชม ?

"บ้านริมโขง"

(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(1).gif)


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 04 ตุลาคม 2011, 05:23:AM


ฟ้าพิโรธ โกรธสั่ง แสนอนาถ
อัสนีฟาด สาดเปรี้ยง ส่งเสียงห่ม
ช่วยกล่อมขวัญ รัตนาฯ อย่าระทม
เปลี่ยนอารมณ์ ชมสุข ปัดทุกข์ไป

แต่เวลา ครานี้ มันหยุดนิ่ง
ถ้าจะกลิ้ง ทิ้งโศก ให้โลกไหว
ก็ต้องใช้ เวลา รักษาใจ
แล้วจะไม่ พลาดพลั้ง อีกครั้งเชียว

รัตนาวดี
emo_107


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 04 ตุลาคม 2011, 12:54:PM
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(20).gif)

กาลเวลารักษาหม่นคนใจเจ็บ
กาลเวลาช่วยเย็บและเก็บเกี่ยว
กาลเวลาช่วยฟื้นคืนกลมเกลียว
กาลเวลาช่วยแลเหลียวปัดเปลี่ยวใจ

แต่หากเพราะคนช้ำยังกำสรวล
ยังคร่ำครวญรักเก่าเฝ้าฝักใฝ่
กาลเวลาจะกี่ชาติ..ยังพลาดไป
เพราะหัวใจเก็บกอดพรอดระทม

อย่าอ้างเลยขอเวลาพาคลายเศร้า
อย่าอ้างเลยหากเจ้ายังเศร้าขม
อย่าอ้างเลยไม่นานได้หวานชม
อย่าอ้างเลย ดอมดม..เพียงลมพา

อาจจะเป็น คนแปลก..แทรกโรคเศร้า
โดนหวดเข้า จนช้ำ..พร่ำ..สุขหนา
ซึ้งเหลือทน บนแค้น..แสนทรมา
สุขนักหนา..ยามโดนโบย..โอดโอยครวญ.

"บ้านริมโขง"

(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(21).gif)


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: อาทิตย์สีดำ ที่ 04 ตุลาคม 2011, 01:23:PM
ทรมานทนท้อรอใจเจ็บ
แต่ต้องเก็บเอาไว้ใช่เปิดเผย
แม้ฝืนยิ้มพริมใจได้เปรียบเปรย
เย็นนอกเอยร้อนในดั่งวายปราณ

ที่เสแสร้งแกล้งบอกหลอกให้รัก
ทำเจ็บหนักหน้าใสซื่อมือสังหาร
นี่แหละหนาคำซึ้งตรึงดวงมาล
ต้องพบพานความช้ำอยู่รำ่ไป

อย่าเชื่อคนหน้าใสใจคิดคด
ชอบโป้ปลดลวงล่อต่อพริ้วไหว
เล่นลิ้นรัวมัวเมาเศร้าเข้าดวงใจ
จะเจ็บไปเนิ่นนานฝ่านเป็นปี

เมื่อรู้แล้วหาทางป้องลองทางแก้
จะแน่วแน่แน่นหนักรักศักดิ์ศรี
จะรักใครให้รู้คิดผิดถูกดี
จะไม่มีทางชอกช้ำระกำทรวง


อาทิตย์สีดำ


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 04 ตุลาคม 2011, 01:43:PM
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(20).gif)

กาลเวลารักษาหม่นคนใจเจ็บ
กาลเวลาช่วยเย็บและเก็บเกี่ยว
กาลเวลาช่วยฟื้นคืนกลมเกลียว
กาลเวลาช่วยแลเหลียวปัดเปลี่ยวใจ

แต่หากเพราะคนช้ำยังกำสรวล
ยังคร่ำครวญรักเก่าเฝ้าฝักใฝ่
กาลเวลาจะกี่ชาติ..ยังพลาดไป
เพราะหัวใจเก็บกอดพรอดระทม

อย่าอ้างเลยขอเวลาพาคลายเศร้า
อย่าอ้างเลยหากเจ้ายังเศร้าขม
อย่าอ้างเลยไม่นานได้หวานชม
อย่าอ้างเลย ดอมดม..เพียงลมพา

อาจจะเป็น คนแปลก..แทรกโรคเศร้า
โดนหวดเข้า จนช้ำ..พร่ำ..สุขหนา
ซึ้งเหลือทน บนแค้น..แสนทรมา
สุขนักหนา..ยามโดนโบย..โอดโอยครวญ.
"บ้านริมโขง"
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(21).gif)
(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)
หากชาติภพ สบพักตร์ รักชาติหน้า
หากแผ่นดิน ถวิลฟ้า นภาสรวล
หากสายลม ห่มพัดพริ้ว ปลิ้วอบอวล
หากทะเล จรดทรายนวล ควรรู้ใจ

หากจันทรา คราเคลื่อน เลื่อนคืนค่ำ
หากอาทิตย์ ชิดส่องนำ ย้ำวันใหม่
หากสายฝน หล่นโปรย ปรายคราใด
หากห่วงใย ยังคิดถึง ซึ้งมิเลือน

โปรดอย่าท้อ ตัดพ้อ เรื่องความรัก
โปรดอย่าทัก ทายถาม ความรักเคลื่อน
โปรดอย่าเศร้า เหงาหน่าย คล้ายแฉเฉือน
โปรดอย่าเยือน ย้ำจิต พินิจมัน

โปรดอย่ารอ รักเก่า เหงาดวงจิต
โปรดอย่าพิศ เพียงชม สมสุขสันต์
โปรดอย่าร้าว ร้านใจ ใคร่จากกัน
โปรดจงมั่น ในรัก ปักมั่นคง
หทัยกาญจน์
(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 04 ตุลาคม 2011, 10:15:PM

หากทะเลเห่กล่อมพร้อมซัดคลื่น
หากทรายผืนกลืนซับรับคืนส่ง
หากสายลมพรมโบกโลกยืนยง
หากฝนตรงลงพื้นผืนแผ่นดิน

หากว่านกผกผินบินคู่ฟ้า
หากวิญญาณ์กล้าแกร่งแรงถวิล
หากตะวันพลันส่องท้องธานินทร์
หากว่าพิณศิลป์พลังยังงดงาม

หากเมฆาพาก้อนอ่อนลอยล่อง
หากจันทร์ผ่องส่องสว่างพร่างล้นหลาม
หากดารารอบเพ็ญเด่นทุกยาม
หากคำถามความนัยใจยังมี

หากดอกไม้ใสสดปรากฎร่าง
หากกลิ่นสร้างแรงใจให้เต้นถี่
หากต้นรักถักใยช่อไมตรี
หากฤดีมีไซร้..ไม่ทรมาน..

ระนาดเอก

emo_25


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 04 ตุลาคม 2011, 11:10:PM
(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)
ทรมาน
ทะเลรัก  ร้างลา  ร้างความฝัน
ทรายผืนนั้น  คลื่นม้วน  คลื่นไร้สาน
ลมพัดพลิ้ว  ละลิ่วล่อง  ละลิ่วนาน
ฝนวันวาร  เวียนผ่าน  เวียนระทม

นกผกผิน  บินโบก  บินโศกเศร้า
วิญญาณ์เรา  ร้องทุกข์  ร้องขื่นขม
ตะวันส่อง  แสงภพ  แสงอกตรม
พิณศิลป์ศาสตร์  ถิ่นภิรมย์  ถิ่นนี้งาม

เมฆาเคลื่อน  เลื่อนลอย  เลื่อนละล่อง
จันทราผ่อง  ฉายแสง  ฉายอร่าม
ดาราเด่น  เพ็ญพักตร์  เพ็ญสมนาม
ด้วยคำถาม  ถึงนัย ถึงใจมี

พ่วงดอกไม้  ดวงฤดี  ดวงจอมขวัญ
กลิ่นอบอวล  ชวนจิตนั่น  ชวนขวัญพี่
ร่วมปลูกรัก  สานถักกลอน  สานไมตรี
ดวงใจนี้  ไม่ร้าว  ไม่ทรมาน
หทัยกาญจน์
(http://www.qzub.com/bar_161.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 05 ตุลาคม 2011, 05:16:PM

มะสะลุม หนุ่มเศร้า เร้าใจเผย   
เราละเลย เฉยทุกข์ มาปลุกขาน   
ข่าวน้ำท่วม รวมมา ฟ้าสั่งการณ์
ปฐพีผลาญ อุทกภัย ใยลงทัณฑ์ 

 ทั่วทุกแดน แคว้นไหน อยู่ใต้หล้า   
มีแต่ฟ้า กล้าพิโรธ โกรธมหันต์
อัสนีฟาด สาดส่ง ยังงงงัน   
กัมปนาท อัศจรรย์ มิหันจาง
   
เหล่ามนุษย์ ปถุชน โดนกันโชก
กับเศร้าโศก โลกอนาถ หยั่งบาดหมาง 
 ธรณีนี้ กรรแสง แสร้งปิดทาง   
ฤา..เราสร้าง นานาสุข ร่วมทุกข์ทรมาน...

รัตนาวดี
emo_111


หัวข้อ: Re: ทรมาน....
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 16 ตุลาคม 2011, 04:38:AM


ทรมาน ครั้งนี้ ฤดีหาย 
บ้านกลอนย้าย ป้ายบ่ง น่าสงสาร 
ข่าวน้ำท่วม อ่วมล้น ใครต้องการ
ใจนงครวญ หายวั๊บ จับจองพลัน 

นทีหลอน กลอนไทยล้น คนพ้นพอก
ลุงเว็บบอก ออกย้าย ขวนขวายขวัญ
โอ้ฤทัย คาดหมาย อย่าหลายวัน
วิญญาณนั้น ปั่นป่วน พรวนใจวาย 

เป็นห่วงพี่ หวังดีน้อง เพื่อนพ้องญาติ
กำลังใจ บริจาค กันหลากหลาย
ท่วมท้นช่วย ปัจจัยห้า ประภาปราย
แทนร่วมราย ร้อยลุ้น ได้อุ่นใจ

ภาวนา ร้องขอ พระพ่อเจ้า
ให้ภัยเบา เป่าปัด น้ำซัดไหล
ภยันตราย คลายจาง จงห่างไกล
โปรดรู้เถิด เทพไท้ ...ผองไทยครวญ...

รัตนาวดี
emo_111

Rheinberg Germany
๑๕ .๑๐. ๒๐๑๑
๒๓.๓๘ น