พิมพ์หน้านี้ - ~ นางสรวง...ห้วงโลกันต์ ~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ปุถุชน ฅนธรรมดา ที่ 01 พฤษภาคม 2011, 05:41:PM



หัวข้อ: ~ นางสรวง...ห้วงโลกันต์ ~
เริ่มหัวข้อโดย: ปุถุชน ฅนธรรมดา ที่ 01 พฤษภาคม 2011, 05:41:PM
~ นางสรวง...ห้วงโลกันต์ ~

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/416/31416/images/m118679.jpg)

นวลเอยหวาน พักตร์พจน์ รจนา
ยามยิ้มมา แย้มสรวล ให้ชวนฝัน
ทำชายเคลิ้ม เคลิบคล้อย สู่ภวังค์
ผกาปลั่ง ดังแสง แห่งจันทร์เพ็ญ

อรชร อ่อนช้อย ค่อยเอื้อนเอ่ย
พักตร์ดังเดือน นางเอย ครั้งแรกเห็น
ภมรหมาย ตอมเจ้า ทั้งเช้าเย็น
ผกาเป็น เช่นสรวง วิมานแมน

ภิรมย์คำ พร่ำพจน์ แห่งรสรัก
ที่สลัก ปักทรวง ให้หวงแหน
บุรุษหมาย ใจครอง ปองทั่วแดน
เสมอแม้น นางสรวง ห้วงโลกันต์

มีชายหนึ่ง หมายชม ภิรมย์รัก
ด้วยใจภักดิ์ คงไว้ ไม่แปรผัน
ผกาเอย ภมรหมาย ตอมไต่ครัน
ขอเจ้านั้น มั่นครอง เพียงสองเรา..


~ ปุถุชน ฅนธรรมดา ~


หัวข้อ: Re: ~ นางสรวง...ห้วงโลกันต์ ~
เริ่มหัวข้อโดย: รัตติกาล ที่ 01 พฤษภาคม 2011, 10:41:PM

อิมราน อับบาส 1 ใน 5 หนุ่มที่หล่อที่สุดในโลก
(http://image.ohozaa.com/i/0a7/5qaju.jpg)


สาวของพี่ ที่หมาย หลายนางนั้น
ล้วนสวรรค์  สรรสร้าง ร่างระหง
แต่ละนาง พักตร์พริ้ง สะอิ้งองค์
พรรณอนงค์ เพ่งพิศ ยิ่งติดตรึง

ช่างงามล้ำ ย้ำโลก ให้โศกหมอง
ด้วยชายมอง ปองเจ้า เข้าไม่ถึง
ได้เพียงแค่ แลชะม้าย  หมายเอวกลึง
แม้คำหนึ่ง พึงร่ำ รำพันเบา

ด้วยรูปทรง นงค์ลักษณ์ สลักหล้า
จึงเรียกหา เทพบุตร สุดหล่อเหลา
หนึ่งในห้า ว่าสม เทพพรมเพรา
มีชื่อเขา เล่าขาน อิมรานนา

ช่วยมาแกล้ง แซงพี่ ให้รี่จีบ
เธออาจรีบ เร่งให้ ใฝ่ปองหา
ด้วยสาวน้อย ร้อยช่าง พลั้งอุรา
มอบเป็นข้าฯ ปุถุชน คนเดินดิน

(http://www.ohzeed.com/bar_183.gif) (http://www.ohzeed.com)

รัตติกาล


เป็นกำลังใจให้น๊า แบบว่าจะขอก็รีบไปขออ่ะค่ะ
emo_100



หัวข้อ: Re: ~ นางสรวง...ห้วงโลกันต์ ~
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 03 พฤษภาคม 2011, 06:20:PM
(http://image.free.in.th/z/it/410dm.jpg) (http://image.free.in.th/show.php?id=4a87961ce1a36ca6899d6f7b4adfc0f8)


(http://www.ohzeed.com/bar_005.gif) (http://www.ohzeed.com)

๐ นางนภา ๐


๐ นางแช่มช้อย ย้อยหยดพจนาถ
งามวิลาสล้นเหลือสมเครือเถาว์
แห่งสวรรค์ชั้นสรวงดวงนำเนา
หาใดเท่านวลปรางนางนภา

๐ พักตร์วิมุต ดุจแต้มด้วยแย้มยิ้ม
สองแก้มปริ่มเปล่งปลั่งดั่งพฤกษา
คิ้วโค้งคมสมชาตินาฏตยา
เนตรนัยน์ตาพริ้งพราวราวมณี

๐ อรชร อ่อนหวานการอากัป
จำนรรศัพท์สดับรื่นชื่นกรรณศรี
ห่มสไบไล้เฉียงเยี่ยงเทพี
ผ้านุ่งสีเกล็ดแก้วก็แวววาว

๐ ดอกไม้มัด ทัดหูดูอ่อนช้อย
หากชะรอยเป็นชู้คู่กันหนาว
แม้นชะตาปราณีพี่สักคราว
จะโอบสาวกิ่งฟ้ามาชมกร

๐ ด้วยวิไล งามหยาดขนาดนี้
มีหรือที่แค่มองน้องสมร
ทรวงฤทัยใคร่ย้ำร่ำรอนรอน
ชิดบังอรอ้อนคว้าทุกครายล

๐ แม้นประภัส ฉัตรแก้วมีแววมิ่ง
ไม่คิดชิงชังพี่ที่กุศล
เกิดมาด้อยน้อยศักดิ์หนักกมล
ก็จงดลกิ่งย้อย...ลอยลงที...ฯ

(http://www.ohzeed.com/bar_005.gif) (http://www.ohzeed.com)

http://youtu.be/sRW0npEEm_c (http://youtu.be/sRW0npEEm_c)

(http://www.ohzeed.com/bar_005.gif) (http://www.ohzeed.com)
***เมฆา...***





หัวข้อ: Re: ~ นางสรวง...ห้วงโลกันต์ ~
เริ่มหัวข้อโดย: ratikal ที่ 03 พฤษภาคม 2011, 10:10:PM
ผกากลีบคลี่แย้ม   เบ่งบาน
แมง่ภู่ดูสราญ      แซ่ซ้อง
บินตามกลิ่นพบพาน  หวานชื่น
ประหนึ่งนวลนุชน้อง   ที่ต้องตาชาย

บุรุษหมายจับจ้อง  ครองนาง
เพราะว่านุชสอางค์   แช่มช้อย
งดงามดั่งสรรพางค์   แต้มแต่ง   ทองนา
งามยิ่งยามชะม้อย     ค่อยเอื้อนเจรจา

รจนาน่าซึ้ง    ใจเอย
เพียงแค่แม่ทรามเชย   เอ่ยเอื้อน
ก็ร้อนรุ่มรักเลย    ฤาพี่
แม้ว่ามีกลากเกลื้อน   ร่มผ้าปิดบัง ....คริ คริ