พิมพ์หน้านี้ - จุด

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: jonathan ที่ 08 มีนาคม 2011, 09:39:PM



หัวข้อ: จุด
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan ที่ 08 มีนาคม 2011, 09:39:PM
จากจุดหนึ่งถึงอีกจุดที่ต่างเหมือน
คอยย้ำเตือนถึงเรื่องเก่ามาเล่าสอน
เป็นเหมือนเพลงที่ขับขานเป็นบทกลอน
คอยขับร้องให้รุ่มใหม่ก้าวเดินตาม
สิ่งที่เหลือจากรุ่นเก่าเป็นอดีต
นั้นคอยขีดเส้นใต้ให้ไถ่ถาม
สิ่งสำคัญนั้นคือการก้าวเดินตาม
วิถีทางในความหมายของตัวเอง


หัวข้อ: Re: จุด
เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 09 มีนาคม 2011, 06:09:AM
จากจุดเก่าเล่าความไปตามคิด
ว่าชีวิตวกวนต้องค้นหา
เกิดมาแล้วแน่วแน่แก่วิชา
เพียรศึกษาคว้าค้นกลของกาล

เพลินสนุกสุขใสไม่ได้คิด
เดินหลงผิดเพลินสุขทุกข์ขับขาน
หวนมาคิดพิศดูอยู่ในกาล
ที่พบพานผ่านพิศอนิจจา

จากจุดนั่นถึงจุดนี้มีแต่ทุกข์
ได้ไหม้สุกไม่สุขแท้นั่นแน่หนา
กลับมองตนค้นทุกข์ปลุกวิชา
องค์สัมมากล่าวไว้นี้ใช่ความ


หัวข้อ: Re: จุด
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 11 มีนาคม 2011, 11:56:PM
ขีดจุดหมายปลายทางร่างชีวิต
อภิสิทธิ์แห่งใจอันใฝ่ฝัน
อย่าตีกรอบฉันเลย...ไม่ชอบมัน
เพราะกรอบนี้ปิดกั้น เสียงหัวใจ

จุดเริ่มต้นจะเริ่มเองด้วยเพลงฝัน
แล้วร้องมันด้วยเสียงสำเนียงใส
มีผิดบ้างถูกบ้างสลับไป
เพราะจุดนี้ที่มือใหม่ต่างหยัดยืน

แล้วค่อยก้าวจากจุด ไปอีกจุด
ให้สูงสุดดังใจที่ใสชื่น
ก้าวข้ามมันความมืดยามค่ำคืน
เพื่อจะตื่นรับวันใหม่ ฝันใฝ่ครอง

ค่อยค่อยเดินไปให้สุดจุดสุดท้าย
ให้ถึงปลายยอดฝัน...เป็นเจ้าของ
ให้ได้เห็นฝันเป็นจริง ดั่งจับจอง
"เพียงอย่าคล้อง ดึงฉัน สู่กรอบใคร"


หัวข้อ: Re: จุด
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 12 มีนาคม 2011, 12:34:AM

(http://www.ohzeed.com/fell_015.jpg) (http://www.ohzeed.com)

ขอเธอมีจุดยืนไม่ลื่นล้ม
แล้วจงก้มหน้าเดินเผชิญฝัน
ปลอบใจตัวเถิดหนาเร่งฝ่าฟัน
สิ่งสำคัญรออยู่อย่างคู่ควร

ณ จุดนี้มีให้ด้วยใจสู้
จงเพ่งดูรู้แน่กระแสสวน
อยากจะถึงจุดหมายต้องว่ายทวน
สิ่งเย้ายวนปล่อยวางไว้ข้างกาย

ให้ตัวเบาใจเบาเข้าต่อตั้ง
จิตระวังรอบคอบที่ขอบข่าย
ก้าวให้ข้ามความหม่นระคนคาย
สู่จุดหมายปลายทางอย่างทะนง

ณ จุดนั้นฝันไว้ต้องไปถึง
แม้ถูกดึงเพียงใดจะไม่หลง
อนาคตนับวันอย่างมั่นคง
จะสูงส่งด้วยใจที่ใสงาม
 
emo_55

"ปรางค์  สามยอด"


หัวข้อ: Re: จุด
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 12 มีนาคม 2011, 05:33:PM
(http://www.ohzeed.com/bar_177.gif) (http://www.ohzeed.com)
...เพียงจุดเดียว...กลางใจ...ใครคนนี้
เสมือนมี...มากล้น...จนท้นท่าม
มิอาจหา...คำใด...ไปนิยาม
ความงดงาม...แห่งจิต...มิตรไมตรี

...ทีละจุด...ทีละจุด...เริ่มรุดหน้า
เธอเคียงคู่...ผู้กล้า...ไม่ล้าหนี
ยามอ่อนแรง...ประโลม...โหมวจี
ฟื้นไฟที่...ใกล้ดับ...ให้กลับโชน

...จุดนับร้อย...คล้อยเคลื่อน...เลื่อนมาชิด
แนบสนิท...ประสาน...ตระการโผน
หยาดน้ำใจ...ไหลรื่น...ต่างยื่นโยน
แม้ไกลโพ้น...ข้ามฟ้า...มาหากัน

...ฝากลำนำ...แทนใจ...ของใครหนึ่ง
ส่งไปถึง...จุดเดิม...เคยเติมฝัน
อย่าพึ่งขาด...ห้วงแห่ง...แรงสัมพันธ์
รวมเส้นเรียว...เกลียวควั่น...ให้มั่นคง...
(http://www.ohzeed.com/bar_177.gif) (http://www.ohzeed.com)
......................//ทอฝัน


หัวข้อ: Re: จุด
เริ่มหัวข้อโดย: มะเขียบ ที่ 12 มีนาคม 2011, 06:23:PM
([url]http://www.ohzeed.com/bar_177.gif[/url]) ([url]http://www.ohzeed.com[/url])
...เพียงจุดเดียว...กลางใจ...ใครคนนี้
เสมือนมี...มากล้น...จนท้นท่าม
มิอาจหา...คำใด...ไปนิยาม
ความงดงาม...แห่งจิต...มิตรไมตรี

...ทีละจุด...ทีละจุด...เริ่มรุดหน้า
เธอเคียงคู่...ผู้กล้า...ไม่ล้าหนี
ยามอ่อนแรง...ประโลม...โหมวจี
ฟื้นไฟที่...ใกล้ดับ...ให้กลับโชน

...จุดนับร้อย...คล้อยเคลื่อน...เลื่อนมาชิด
แนบสนิท...ประสาน...ตระการโผน
หยาดน้ำใจ...ไหลรื่น...ต่างยื่นโยน
แม้ไกลโพ้น...ข้ามฟ้า...มาหากัน

...ฝากลำนำ...แทนใจ...ของใครหนึ่ง
ส่งไปถึง...จุดเดิม...เคยเติมฝัน
อย่าพึ่งขาด...ห้วงแห่ง...แรงสัมพันธ์
รวมเส้นเรียว...เกลียวควั่น...ให้มั่นคง...
([url]http://www.ohzeed.com/bar_177.gif[/url]) ([url]http://www.ohzeed.com[/url])
......................//ทอฝัน


(http://add.ohzeed.com/images/44_.jpeg)


...จุดกำเนิดเกิดได้หมายกำหนด
การเริ่มบทจรดวางแรกสร้างไว้
จุดจากมิตรชิดต่อก่อจากใจ
นั้นมากมายคล้ายนิยามงดงามจริง

...ทีละจุด...ทีละจุด...ลงหมุดต่อ
มากมีพอ ก่อประสานสมานมิ่ง
จุดจากใจ ไหลผ่าน นั้นหวานจริง
จุดอุ่นอิง พิงแนบ แอบ อกเอม

...จุดนับร้อย...คอยต่อ..ร่วมก่อร่าง
เรียงรายทางสร้างฝันวันเกษม
คงไม่ขาดวาดแสงแห่งรักเต็ม
เทียนสองเล่มนั้นเข้มแสงกว่าแรงเดียว


หัวข้อ: Re: จุด
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 12 มีนาคม 2011, 10:02:PM
เพียงไม้ขีดวางไว้ไม่สว่าง
ต้องสีข้างจุดไฟให้เกิดก่อ
จึงขับมืดมองเห็นเด่นแสงทอ
ช่วยเติมต่อก้าวย่างอย่างมั่นใจ

เราไม่อาจสร้างสรรค์ทุกสิ่งสรรพ
ขออย่าพับความฝันหวั่นสิ่งใหม่
บนทางทึบคนหลงกลางพงไพร
แค่แวบไฟจุดหวังสะพรั่งบาน