พิมพ์หน้านี้ - ชอกช้ำ...ระกำใจ :(

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 04 มกราคม 2011, 10:21:PM



หัวข้อ: ชอกช้ำ...ระกำใจ :(
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 04 มกราคม 2011, 10:21:PM
ชอกช้ำ ระกำใจ

สุดชอกช้ำระกำใจใครจะรู้
ทั้งหดหู่เวงวังแทบคลั่งเผลอ
ผิดซ้ำซากบากหน้ามาพบเธอ
ก็ต้องเจอจุดจบประสบทุกข์

โศกสลดรันทดใจอาลัยรัก
ซึมเซานักหนักหน่วงบ่วงกรรมยุค
โทมนัสอัดแน่นหากแม้นสุข
ก็ต้องคลุกคลีร้ายวอดวายพลัน

ความหม่นมัวมั่วมาพาหมองเศร้า
จิตปลุกเร้าเข้าหามาหุนหัน
ทุกข์ระทมขมขื่นทุกคืนวัน
สติอันหมองมัวสลัวกลืน

ไม่สว่างรางเลือนเคลื่อนท้อแท้
หมางหมองแม้สะกดจิตคิดฝ่าฝืน
ชะตากรรมลำบากยากจะยืน
ต้องกล้ำกลืนทนทุกข์ทรมาน

ความหมองคล้ำโศกีชีวีดับ
อาสัญยับลับสูญตระกูลผลาญ
ชีวันพร่าช้าเชื่องเปลื้องทุกข์นาน
หมองหม่นกาลคลุมเครือเมื่อจำรูญ

ประดุจไฟโลกัณต์พลันหมองไหม้
จิตแจ่มใสนั้นหายกลายดับสูญ
ความหมองซีดเผือดบางจางอาดูร
เพื่อเพิ่มพูนความทุกข์คลุกโลกัณต์

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)

บัณฑิตเมืองสิงห์


หัวข้อ: Re: ชอกช้ำ...ระกำใจ :(
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 05 มกราคม 2011, 01:39:AM
เนตรประดิษฐ์น้ำตามาทาทาบ
ไหลรินอาบปรางค์สองนองเนืองผัน
ไยความร้อนไม่ห่อนจับดับโทษทัณฑ์
น้ำตานั้นหลั่งรินสิ้นเบ้าดวง


ปล. วันนี้เศร้าไปหน่อย ขอระบายอารมณ์ในนี้ละกันครับ  emo_62

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)

บัณฑิตเมืองสิงห์