|
หัวข้อ: “ถึงเธอ...สายลมหนาว” เริ่มหัวข้อโดย: นาคะพรรณ ที่ 10 พฤศจิกายน 2010, 10:06:AM สวัสดี...สายลมหนาว
เรามาพบกันอีกคราวแล้วสิหนา เมื่อปีนั้นวันนี้ที่จากลา รู้ไหมว่าทุกเวลายังตราตรึง หนึ่งปีแล้วที่จากกัน สามร้อยหกสิบห้าวันฉันคิดถึง ทุกสัมผัสลำนำยังคำนึง ทุกรอยรสบทรำพึงยังตรึงตรา เธอคือสิ่งหนึ่งที่ฉันรอ จากหลายสิ่งที่ร้องขอปรารถนา ต้องพลัดพรากเหินห่างและร้างรา กับค่ำคืนแสงจันทราที่ล้าแรง ทั้งฟ้าเทาเกิดก่อมรสุม กลางแดดรุมโรมรันตะวันแล้ง อีกห่าฝนลมกันโชกโบกพัดแรง ฤดูกาลเคลือบแคลงแฝงอารมณ์ ฉันอยู่มาวันนี้ก็เพราะเธอ บอกตัวเองมั่นเสมอจะสุขสม มีเธอเคียงข้างกายเป็นสายลม เราจะห่มกันและกันทุกวันไป สวัสดี...สายลมหนาว เรามาพบกันอีกคราวแล้วใช่ไหม มีพบพานพลัดพรากแล้วจากไป จงอยู่ได้ท่ามหนาวสุขและทุกข์ตรม |