พิมพ์หน้านี้ - สาแก่ใจ...พอหรือยัง?

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 30 กันยายน 2010, 12:52:AM



หัวข้อ: สาแก่ใจ...พอหรือยัง?
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 30 กันยายน 2010, 12:52:AM
(http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/57.gif)

กับคนอื่นเธอนี้ดีหนักหนา
จะพูดจาก็ถนอมอ้อมเอื้อนเอ่ย
แต่กับฉันคนใกล้เธอไม่เคย
เต็มที่เลยจริงจังไม่ฟังความ

กับคนอื่นเธอรู้ใจเขาไปหมด
ช่างจำจดสารพัดไม่ขัดห้าม
แต่กับฉันเธอตำหนิติประนาม
ดูหมิ่นหยามน้ำใจตลอดมา

เธอไม่เคยจะสนความหม่นเศร้า
หรือจะเข้าใจตามความหมายว่า
ความน้อยใจชอกช้ำซ้ำซากคา
เสียน้ำตาเท่าไหร่ไยไม่จำ

ก็ใครใช้ใจเอ๋ยไยลืมหลง
ยังเจาะจงคงมั่นทุกเช้าค่ำ
ความเจ็บปวดที่ใจก็ใครทำ
เราไปซ้ำยึดเก็บเจ็บไว้เอง

แล้วจะมาหน้าหมองนอนร้องไห้
สาแก่ใจหรือยังหรือยังเก่ง
พอหรือยังเจ็บซ้ำไม่ยำเกรง
ใจบวมเป่งปริแยกจวนแหลกแล้ว.

emo_60
“Kanthita”
30 ก.ย.2553

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_124.gif)


หัวข้อ: Re: สาแก่ใจ...พอหรือยัง?
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 30 กันยายน 2010, 01:11:AM
(http://img153.imageshack.us/img153/4783/cryingman.jpg)



สาแก่ใจ..นึกว่าใช่  ใช่ล่ะหรือ
แท้เธอคือ  มารร้าย  ทำลายหญิง
แค่นางโลม  โลมไล้  ใจประวิง
มินานทิ้ง  มิจริงใจ  กับใครเลย


(http://img442.imageshack.us/img442/8800/clipartbloodrose.gif)


สาแก่ใจ..ไม่ใช่ฉัน  นั่นจริงไหม
ให้รู้ไว้  ชิงชัง  พรั่งพรูเผย
มิใช่รัก  เพียงตักใคร่  ใครเล่าเอย
กระชากใจ  ใคร่มาเย้ย   ใครเอยลวง  


(http://img442.imageshack.us/img442/8800/clipartbloodrose.gif)



สาแก่ใจ..ใครหรือรอ  หลงต่ออีก
โดนทึ้งฉีก  มิใช่ฉัน  ใครนั้นหวง
ใครรอเธอ  เธอรอใคร  ใครถามทวง
หลอกกลอกร่วง  หวงหึงกัน  ใช่ฉันฤา  


หัวข้อ: Re: สาแก่ใจ...พอหรือยัง?
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 30 กันยายน 2010, 01:26:AM
(http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/57.gif)

กับคนอื่นเธอนี้ดีหนักหนา
จะพูดจาก็ถนอมอ้อมเอื้อนเอ่ย
แต่กับฉันคนใกล้เธอไม่เคย
เต็มที่เลยจริงจังไม่ฟังความ

กับคนอื่นเธอรู้ใจเขาไปหมด
ช่างจำจดสารพัดไม่ขัดห้าม
แต่กับฉันเธอตำหนิติประนาม
ดูหมิ่นหยามน้ำใจตลอดมา

เธอไม่เคยจะสนความหม่นเศร้า
หรือจะเข้าใจตามความหมายว่า
ความน้อยใจชอกช้ำซ้ำซากคา
เสียน้ำตาเท่าไหร่ใยไม่จำ

ก็ใครใช้ใจเอ๋ยใยลืมหลง
ยังเจาะจงคงมั่นทุกเช้าค่ำ
ความเจ็บปวดที่ใจก็ใครทำ
เราไปซ้ำยึดเก็บเจ็บไว้เอง

แล้วจะมาหน้าหมองนอนร้องไห้
สาแก่ใจหรือยังหรือยังเก่ง
พอหรือยังเจ็บซ้ำไม่ยำเกรง
ใจบวมเป่งปริแยกจวนแหลกแล้ว.

emo_60
“Kanthita”
30 ก.ย.2553

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_124.gif)


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif)

๐ ความอารีที่เคยเผยทุกครั้ง
มือเคยรั้งรักเอยเคยหวานแหว๋ว
ก่อนมองกันพลันรู้แค่ดูแวว
ใจเหมือนแก้วคราวนั้นมันหายไป

๐ เธอพลิกบทกฎเกณฑ์เคยเด่นรัก
เริ่มประจักษ์ความจริงเธออิงไพร่
กลบความดีที่เคยเผยเยื่อใย
เมื่อร่างใครผ่านมาเข้าตาเธอ

๐ เพียงชั่วค่ำตำนานรักพานจบ
หลังสยบฉันคล้ายกลายเป็นเซ่อ
เจ็บรู้ไหมใจคนที่ปรนเปรอ
เมื่อต้องเจอหญิงร้ายร่ายมายา

๐ ยอมทนเจ็บรู้รสบทพิสูจน์
เราเคยพูดยืนยันกันต่อหน้า
แต่วันนี้คำตอบมอบตำตา
ฉันเห็นค่ารักจริงยิ่งกว่าเธอ..

ระนาดเอก

 emo_12


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_003.gif)


หัวข้อ: Re: สาแก่ใจ...พอหรือยัง?
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 30 กันยายน 2010, 04:56:AM
(http://img202.imageshack.us/img202/319/1237642148.gif) (http://img202.imageshack.us/my.php?image=1237642148.gif)

มีประโยชน์อันใดในคำนั้น
ผ่านคืนวันจ้องหน้าทำตาแป๋ว
ความสดใสไร้ค่าพาสิ้นแวว
รักเหมือนแก้วที่แตกในใจเรารู้

เมื่อเศร้าหมองครองรักมาหักล้าง
ความจืดจางวางทับรับอดสู
ร่างตะกายหมายเร้นเฟ้นเอ็นดู
น้ำตาพรู ผู้ใยดี ไม่มีใคร

สาแก่ตนคนหมองต้องลาจาก
รับของฝากจากแผลสุดแก้ไหว
ได้แผลเป็นเห็นชัดยากปัดไป
ปวดหัวใจจากผลที่ตนทำ

พอหรือยัง..เคยถามเมื่อยามเศร้า
อยากรักเขาต่อไปให้ถลำ
หรืออยากมีรักใหม่ไว้ปลอบคำ
หรืออยากจำคำปวดร้าวคราวระทม

ขอปล่อยให้กรรมเก่าเจ้านำสู่
ฟ้ารับรู้คนกระหน่ำทำให้ขม
หากกรรมดีมีรักใหม่ได้เชยชม
วอนให้พรหม ผสมรัก..ให้สักครา

(http://img685.imageshack.us/img685/6828/a1139.gif) (http://img685.imageshack.us/my.php?image=a1139.gif)



หัวข้อ: Re: สาแก่ใจ...พอหรือยัง?
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 30 กันยายน 2010, 06:03:AM
(http://img20.imageshack.us/img20/6766/70447.gif)
สาแก่ใจใครหนอทำท้อแท้
เฝ้าชะแง้แลหาพาใจเก้อ
หลงรักเขาข้างเดียวเปลี่ยวละเมอ
จึงพร่ำเพ้อเผลอใจให้ตรอมตรม

ดั่งรอขึ้นรถเมล์ที่เต็มแล้ว
มันจึงแคล้วคลาดกันรักพลันล่ม
อย่าน้อยใจไปเลยเคยชื่นชม
อย่าปรารมภ์บุญมียังไม่มา

รออีกหน่อยไม่สายจงคลายโศก
ดั่งรอโชคสองชั้นนั่นแหละหนา
รถติดแอร์ว่างแล้วนะแก้วตา
เชิญขึ้นไปอย่างสง่าน่าภูมิใจ

ดั่งชีวิตคนเราเฝ้าครุ่นคิด
พรหมลิขิตขีดเส้นย่อมเป็นได้
แม้นบุพเพสันนิวาสมิคลาดไกล
คงจะได้ชื่นชมสมฤดี

ดั่งหลงเดินทางลงเขาวงกต
ทางเคี้ยวคดลดหลั่นปั่นวิถี
ทนอีกหน่อยค่อยสว่างทางชีวี
เพราะคนดีมีธรรมน้อมนำทาง

สาแก่ใจใครหนอจงต่อสู้
ให้รับรู้ใจตนคนเคียงข้าง
คงไม่เข้าใจกันหมั่นปล่อยวาง
จงก้าวย่างอย่างผู้รู้เท่าทัน

 emo_55

“ปรางค์  สามยอด”


(http://img411.imageshack.us/img411/9673/zv64.gif)